Treść zadania
Autor: grzybek313131 Dodano: 1.10.2010 (14:44)
Napisz charakterystykę zbiorową o bohaterach "Kamieni na szaniec". Na poniedziałek PILNE
Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
Podobne zadania
Napisz opowiadanie(felieton pt.: " Świat bez kłamstw" Co to jest w Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: Kinia_5 28.3.2010 (11:41) |
Na papierze podaniowym (na 29.03) napisz opis sytuacji pt.,,Ślubowanie Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: dluga 28.3.2010 (12:22) |
napisz recenzję filmu romeo i julia Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: marle001 28.3.2010 (18:32) |
Napisz przemówienei na zakończenie 3 klasy gimnazjum. Prosze o pomoc :) Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: Rosteczek 28.3.2010 (20:20) |
tren 7 jana kochanowskiego...napisz, wymien wszystkie srodki stylistyczne Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: Konto usunięte 29.3.2010 (16:44) |
Podobne materiały
Przydatność 80% W dowolnej formie literackiej napisz, czy warto być takimi, jak bohaterowie "Kamieni na szaniec".
Utwór pt. "Kamienie na szaniec" to opowieść o harcerzach, którzy swą młodość poświęcili dla ojczyzny. Okres ich młodości przypadł na okupację hitlerowską. Był to okres trudny i ciężki do przetrwania, szczególnie dla tak młodych ludzi. Mimo to poradzili sobie i nie poddali się. Dzięki temu wyrośli na porządnych i wartościowych ludzi. Rudy, Alek, Zośka byli w...
Przydatność 60% "Kamienie na szaniec".
Bohaterowie książki „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego są niewątpliwie ludźmi godnymi naśladowania. Alek, Rudy i Zośka potrafili dla dobra kraju porzucić wszelakie przyjemności i szczęście osobiste. Na początku byli oni zwykłymi harcerzami i uczniami warszawskiego gimnazjum imienia Stefana Batorego. Chłopcom przyświecała idea ratowania kraju i wyrwania go spod...
Przydatność 55% Chciałabym mieć takiego przyjaciela jak... - napisz, z którym z bohaterów "Kamieni na szaniec" Aleksandra Kamińskiego chciałabyś się zaprzyjaźnić i dlaczego.
Temat: ?Chciałbym mieć takiego przyjaciela?? Chciałabym mieć takiego przyjaciela jak? No właśnie, jak kto? Może powinien być to ktoś podobny do obdarzonego niemal dziewczęcą urodą Zośki, który był zawsze świetnie zorganizowany? A może powinien to być ktoś formatu pomysłowego i odważnego Rudego? Nie. Mimo, że byli oni wspaniałymi ludźmi ja chciałabym zaprzyjaźnić...
Przydatność 75% "Kamienie na szaniec" autor napisał o swoich bohaterach, że byli oni ludźmi "potrafiącymi pięknie żyć i pięknie umierać. Czy podzielasz opinię autora? praca w formie Rozprawki
Aleksander Kamiński żył w latach 1903-1978. Należał do czołowych działaczy ZHP, w czasie okupacji był jednym z organizatorów Szarych Szeregów. Przeżył dwie wojny a w jednej z nich czynnie brał udział. Jego książka stała się wiarygodną relacją o ludziach i wydarzeniach mających miejsce w niezwykle ciężkich czasach. Wszystkie postaci są w niej autentyczne i realne. Jak...
Przydatność 75% "Kamienie na szaniec" - krótkie streszczenie.
„Posłuchajcie opowieści o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach, o niezapomnianych czasach 1939-1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy.” Tak rozpoczyna się utwór epicki Aleksandra Kamińskiego pt: „Kamienie na sza-niec”. Jest to fragment historii opowiadający o państwie, miastach, ludziach, ZHP, o wojnie, o zabijaniu i o prawdziwych zdarzeniach nie tylko...
0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań
0 0
slepegowzrok 1.10.2010 (18:30)
Mogę szczegółowo Zośkę, a Rudego i Alka porównać, jeśli chcesz:)
Tadeusz Zawadzki, urodzony 24 stycznia 1921 roku nigdzie nie czuł się tak dobrze, jak w domu. Matka jego, organizowała pod zaborem rosyjskim tajne szkoły polskie. To po niej Zośka odziedziczył urodę, błękitne oczy oraz złocistość włosów. Ale nie miał on jedynie matki. Jego dom był prawdziwym gniazdkiem rodzinnym, w którym z każdym dniem przybywało miłości, ciepła, wzrastała potrzeba komunikacji i szczerości. Dbał o to, oprócz Leonory, matki, ojciec. Zawadzkich lubili wszyscy, ponieważ nie była to tylko rodzina, to byli przyjaciele.
Sam Zośka był chodzącym wdziękiem i urodą. Fascynował wszystkich swoim sposobem bycia. Pisał pamiętnik, zwierzał się tam ze swoich przeżyć, które posłużyły później jako jeden z najważniejszych materiałów, dzięki którym powstała książka "Kamienie". Był osobą skrytą i, choć na pierwszy rzut oka wydawałoby się, że ma gromadę przyjaciół- dobrze czuł się, gdy był sam. Unikał kolegów, a z ojcem i matką mógł rozmawiać godzinami. Chłopak nie miał jednak charakteru cichego, nic nie umiejącego człowieka. Odkryto w nim bowiem wiele talentów, zarówno szkolnych, jak i sportowych. Najważniejszym z nich okaże się jednak umiejętność przewidywania i zarządzania- prawidłowej organizacji.
W późniejszych czasach Zośce przydają się te umiejętności. Działalność w Małym Sabotażu i Grupach Szturmowych umocniła jedynie wszystkich w przekonaniu, że Tadeusz Zawadzki jest niewątpliwie jednym z najlepszych organizatorów. Jak pisze w swym pamiętniku :"praca w Małym Sabotażu pozostaje najsilniejszą więzią- poczuciem twardej służby (...), zaczyna kształtować się postawa nie tylko Wawrzyka, ale żołnierza i harcerza."
Jednnym z wielu czynów Zośki było, razem z Rudym, zamknięcie niemieckiego sklepu wędliniarskiego na kłódkę i wrzucenie do niego probówki z lontem. Dalsze akcje przynosiły Zośce coraz większe sukcesy. Po śmierci przyjaciół, Alka i Rudego, nie mógł się jednak pozbierać. Dopiero pobyt na wsi umożliwił mu odzyskanie równowagi, po czym na swojej akcji, już po powrocie, poległ. Był to 20 sierpnia 1943 rok.
Dobry organizator to osoba z charakterem, odwagą, werwą, gotowością do działania, bezwzględnością. Zośka, oprócz cech dowódcy, posiadał także takie cechy, jak życzliwość, przyjacielskość, pogodę ducha. Był prawdziwym bohaterem. Był wielki,a zarazem tak skromny, naturalny, prosty...
Teraz leży w ciemnej mogile, na zawsze młody, piękny, taki, jakiego go pamiętają, jakiego chcemy go pamiętać.
O Rudym:)
Rudy stawiał sobie wymagania, miał aspiracje. Dążył do doskonałości, pragnął osiągnąć niepospolite cele, miał niezwykłe pragnienia. Nie tylko zakładał sobie pewne cele, ale także starał się je realizować.
Alek był przyjacielski. Nigdy nie chodził sam. Ilekroć widziano go na ulicy, tyle razy widziano przy nim grupkę kilku młodych ludzi, zafascynowanych jego osobą, jego oryginalnością, aspiracjami, wypowiedziami. Był otwarty na potrzeby innych, cieszył się ich obecnością, starał się ich zrozumieć.
Ci trzej chłopcy, Alek, Rudy i Zośka, byli przyjaciółmi. Zawsze razem. Potrafili razem się śmiać, ale też pomagać sobie, gdy była taka potrzeba. Umieli rozmawiać. Rozmawiać o Bogu, o przyjaźni, honorze, ale też o dziewczynach i szkole. Byli sobą. Choć tak inni, niepospolici, czuli się ze sobą tak dobrze, że nie potrafili żyć bez siebie. Lojalni, pozostali wobec siebie do samego końca...
:)
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie