Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 5.10.2010 (23:51)

  To była bardzo upalna lipcowa noc. Powietrze była aż ciężkie od gorąca i nawet najmniejszy powiew wiatru nie przynosił odrobiny chłodu.
  Tej nocy byłam sama w domu - rodzice z bratem pojechali do znajomych na działkę i mieli wrócić dopiero jutro po południu. Nie bałam się zostawać sama w domu - mieszkamy na trzecim piętrze , wokół mamy dobrych i miłych sąsiadów a klatka schodowa jest zamykana.
  Otworzyłam szeroko okna , zgasiłam światła i wygodnie ułożyłam się na moim tapczanie. Jednak sen nie przychodził. Próbowałam liczyć barany, powtarzać słówka z angielskiego .... Jednak nic to nie dało, wierciłam się w pościeli i nie mogłam zasnąć.
  W pewnej chwili poczułam lekki powiew chłodu i miałam nadzieję , że zrywa się wiatr - jednak nie słyszałam szumu rosnącego pod domem drzewa. Zaczęłam wsłuchiwać się w nocną ciszę. Nic się jednak nie działo. Za to powieki zaczęły mi ciążyć , niewątpliwie nadchodził sen. Zamknęłam oczy , ułożyłam się wygodnie na tapczanie i ..
  - I co , będziesz teraz spać ? - usłyszałam bardzo wyraźny i obcy głos
  Momentalnie odechciało mi się spać, zerwałam się z łóżka, nie - ja z niego wyskoczyłam jak oparzona !
  - No co się boisz ? Ducha nigdy nie słyszałaś i nie widziałaś - ponownie usłyszałam ten głos.
  Zęby zaczęły mi dzwonić ze strachu , nie potrafiłam się odezwać.
  - No już , przestań się bać , bo nie ma czego . Ja jestem duch - pacyfista. Teodor mam na imię . No siadaj wreszcie na fotelu ! Chcę pogadać , bo nudzi mi się niemiłosiernie.
  Posłusznie usiadłam na fotelu a wtedy na przeciwko mnie ukazała się męska postać.
  - Kim jesteś ? - udało mi się powiedzieć
  -Generalnie to jestem duchem, ale bywam też powiernikiem i przyjacielem ...
  -To tak jak dobry duszek Kacper ? - głos powoli wracał mi do normy
  - A nigdy w życiu ! Nic z tych bajek ! - oburzył się duch - Ja jestem przyzwoity duch a nie takie nie wiadomo co !
  -Dlaczego się błąkasz po ziemi ? Przecież duchy należą do świata zmarłych . - powiedziałam już pewnym głosem
  -Taaaaak, ale ja narozrabiałem i za karę muszę się tułać po świecie żywych - wstydliwie wyznał Teodor
  - Co złego zrobiłeś -zapytałam zaciekawiona
  -Tego nie mogę powiedzieć , w każdym razie nie zasłużyłem na niebo a do piekła się nie daję. Istnieję na pograniczu świata żywych i umarłych.
  -Długo tak będziesz trwał w tym ...hmmm...zawieszeniu ?
  -Tego nie wiem , to nie zależy ode mnie - smutno powiedział duch
  - Jak mogę Ci pomóc - zrobiło mi się go po prostu żal
  - Nijak - sam muszę zasłużyć na odwieszenie kary,. Ale możesz ze mną porozmawiać , to zawsze mi poprawia humor. Powiedz i pokaż mi co się teraz tańczy ! Bo wiesz , gdy żyłem byłem zawodowym tancerzem...
  Powiedziałam i pokazałam co się teraz tańczy . A potem razem z Teodorem obserwowaliśmy lipcowe niebo i nazywaliśmy poszczególne gwiazdozbiory.
  Później zaczęło się zbierać na burzę i Teodor musiał się zdematerializować i wrócić do swojej kryjówki.
  A ja pozamykałam okna i położyłam się spać. Spałam jak kamień , nawet nie usłyszałam , że nad miastem przeszła burza.
  Śnił mi się Teodor ...
  Mam nadzieję , że jeszcze kiedyś mnie odwiedzi.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie