Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonny_xoxo 26.9.2010 (14:51)

  a) W całym Egipcie czczono około 800 różnych bogów, lecz większość z nich miała charakter lokalny. Istniały tam dwa najważniejsze systemy religijne: heliopolitańska oraz hermopolitańska. Kapłani heliopolitańscy dążyli do nadania religii egipskiej charakteru solarnego. Utożsamiali oni Horusa z bogiem słońca Re.
  W systemie heliopolitańskim najważniejsza była tzw. „dziewiątka heliopolitańska”, teologicznym, czyli 9 najwyższych bóstw:
  1. Atum – (uważany za Re – Atum) bóg zachodzącego słońca, Re - pan wszechświata, nieba, bóg słońca
  2. Szu - bogini powietrza.
  3. Tefnut - bogini wilgoci.
  4. Geb - bóg będący uosobieniem ziemi.
  5. Nut - bogini będąca uosobieniem sklepienia niebieskiego.
  6. Seth - bóg pustyni, adwersarz Ozyrysa.
  7. Amon - władca burz i piorunów (wrogi Horusowi).
  8. Neftyd - żona Setha, siostra Ozyrysa.
  9. Ozyrys i Izyda( ich synem był Horus) Izyda - lokalna bogini miłości, nieba, magii i czarów, Ozyrys – bóg płodnej natury i bóg świata zmarłych.
  W teologicznym systemie kapłanów z Hermopolis (system hermopolitański), zbuntowanych przeciwko systemie heliopolitańskim, występują cztery pary bogów:
  1. Num i Naumet - uosobienie ( personifikacja) oceanu.
  2. Huh i Hauhet - uosobienie wody i ruchu.
  3. Kuk i Kauket - uosobienie ciemności panującej w pierwotnej przestrzeni.
  4. Nat i Niau lub Amon i Amaunet.
  Tak, więc Egipcjanie wierzyli w wielu bogów. Taką religię nazywamy religią politeistyczną.
  
  Inni bogowie:
  •Anubis - bóg zmarłych, strażnik cmentarzy, patron mumifikacji
  •Aton - bóstwo słońca
  •Bastet - bogini miłości, płodności i domu
  •Bes - bóstwo ogniska domowego
  •Chepra - bóstwo popychające tarczę słoneczną
  •Chnum - pradawny bóg górnego Nilu, stwórca ludzi, miał na kole garncarskim ulepić człowieka
  •Chonsu - bóg Księżyca, syn Amona i Mut, razem tworzyli triadę bóstw
  •Geb - bóg ziemi, ojciec Ozyrysa
  •Hathor - bogini nieba, miłości i radości
  •Horus – bóstwo Nieba i opiekun faraonów, syn Ozyrysa i Izydy
  •Maat (Mayet) - bogini ładu, porządku, prawa i sprawiedliwości
  •Min - bóstwo miasta Koptos, bóg urodzaju
  •Montu - bóg wojny
  •Nut (Neuht) - bogini nieba
  •Ptah - bóg zmarłych
  •Renenutet - bogini żniw i płodów
  •Sechmet - bogini wojny
  •Seszat - bogini pisma, opiekunka annałów królewskich
  •Sobek - bóg wód
  •Sokaris - bóstwo zachodniej nekropolii
  •Taczenen - bóstwo wód praoceanu
  •Toeris - bóstwo opiekuńcze kobiet rodzących dzieci
  •Tot (Thot) - bóg Księżyca, władca czasu, bóstwo mądrości i nauki - wynalazca pisma (hieroglify), posłaniec bogów
  
  b) O rozwoju Formującej się kultury starożytnego Egiptu świadczą odkrycia sięgające czasów czwartego tysiąclecia przed naszą erą. Pozwalają one śledzić rozwój społeczeństwa w dolinie Nilu, którego sztuka była jedną z najwspanialszych, a monumentalna architektura kamienna przetrwała tysiąclecia jako świadectwo jego potęgi i wielkości.
  
  Sprzed tysięcy lat zachowały się do naszych czasów zabytki architektury i dzieła sztuki Egipcjan, relikty kultu sakralnego, przykłady piśmiennictwa, przybory kosmetyczne i przedmioty użytku codziennego. Do dzisiejszego czasu zachowały się grobowce, w których kult religijny nakazywał chowanie zmarłych. Groby faraonów kryły się w skalistych masywach wzgórz i były rozsiane na piaskach pustyni wzdłuż doliny Nilu.
  
  Materiałami budowlanymi stosowanymi do wznoszenia domów mieszkalnych w Egipcie były: ił z rzeki Nil, glina suszona na słońcu, trzcina oraz drewno z którego wykonywano przede wszystkim elementy konstrukcyjne budynku. Domy nie miały otworów okiennych. Pomieszczenia świątyń przekrywano stropami płaskimi, wykonanymi z dużych płyt kamiennych. Grobowce wolno stojące, których pierwowzorem były kuchary, miały formę mastady (ławy) które wznoszono z cegieł i bloków skalnych o lekko pochylonych ścianach w przekroju miały kształt trapezu.
  
  c) Najstarszy i najdłużej obowiązujący był kanon sztuki starożytnego Egiptu. W starożytnym Egipcie miał znaczenie religijne i polityczne. Określał ściśle sposób obrazowania człowieka zależnie od hierarchii społecznej. Kanon egipski regulował zasady w malarstwie, rzeźbie i płaskorzeźbie. Ewoluował na przestrzeni trzech tysięcy lat, do końca pozostając przy swoich podstawowych założeniach.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie