Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  maslanka_2 23.9.2010 (20:57)

  Już naprzeciw księżyca gwiazda jedna, druga
  Błysnęła; już ich tysiąc, już milijon mruga.
  Kastor z bratem Polluksem jaśnieli na czele,
  Zwani niegdyś u Słowian Lele i Polele;
  Teraz ich w zodyjaku gminnym znów przechrzczono,
  Jeden zowie się Litwą, a drugi Koroną.
  
  Dalej niebieskiej Wagi dwie szale błyskają;
  Na nich Bóg w dniu stworzenia (starzy powiadają)
  Ważył z kolei wszystkie planety i ziemię,
  Nim w przepaściach powietrza osadził ich brzemię;
  Potem wagi złociste zawiesił na niebie:
  Z nich to ludzie wag i szal wzór wzięli dla siebie.
  
  Na północ świeci okrąg gwiaździstego Sita,
  Przez które Bóg (jak mówią) przesiał ziarnka żyta,
  Kiedy je z nieba zrucał dla Adama ojca,
  Wygnanego za grzechy z rozkoszy ogrojca.
  
  Nieco wyżej Dawida wóz, gotów do jazdy,
  Długi dyszel kieruje do polarnej gwiazdy.
  Starzy Litwini wiedzą o rydwanie owym,
  Że niesłusznie pospólstwo zwie go Dawidowym,
  Gdyż to jest wóz Anielski. Na nim to przed czasy
  Jechał Lucyper, Boga gdy wyzwał w zapasy,
  Mlecznym gościńcem pędząc w cwał w niebieskie progi,
  Aż go Michał zbił z wozu, a wóz zrucił z drogi.
  Teraz popsuty między gwiazdami się wala,
  Naprawiać go archanioł Michał nie pozwala.
  
  I to wiadomo także u starych Litwinów
  (A wiadomość tę pono wzięli od rabinów),
  Że ów zodyjakowy Smok długi i gruby,
  Który gwiaździste wije po niebie przeguby,
  Którego mylnie Wężem chrzczą astronomowie,
  Jest nie wężem, lecz rybą, Lewiatan się zowie.
  Przed czasy mieszkał w morzach, ale po potopie
  Zdechł z niedostatku wody; więc na niebios stropie,
  Tak dla osobliwości jako dla pamiątki,
  Anieli zawiesili jego martwe szczątki.
  Podobnie pleban mirski zawiesił w kościele
  Wykopane olbrzymów żebra i piszczele.
  
  Takie gwiazd historyje, które z książek zbadał
  Albo słyszał z podania, Wojski opowiadał;
  Chociaż wieczorem słaby miał wzrok Wojski stary
  I nie mógł w niebie dojrzeć nic przez okulary,
  Lecz na pamięć znał imię i kształt każdej gwiazdy;
  Wskazywał palcem miejsca i drogę ich jazdy.
  
  Dziś mało go słuchano, nie zważano wcale
  Na Sito ni na Smoka, ani też na Szale;
  Dziś oczy i myśl wszystkich pociąga do siebie
  Nowy gość, dostrzeżony niedawno na niebie;
  Był to kometa pierwszej wielkości i mocy
  ,
  Zjawił się na zachodzie, leciał ku północy;
  Krwawym okiem z ukosa na rydwan spoziera
  Jakby chciał zająć puste miejsce Lucypera,
  Warkocz długi w tył rzucił i część nieba trzecią
  Obwinął nim, gwiazd krocie zagarnął jak siecią
  I ciągnie je za sobą, a sam wyżej głową
  Mierzy, na północ, prosto w gwiazdę biegunową
  
  
  
  
  
  Bliźnięta, Waga, Smok, Wielka niedźwiedzica i Mała niedźwiedzica

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie