Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Werandka1997 14.9.2010 (06:59)

  Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza Pt. „W pustyni i w puszczy” jest Staś Tarkowski. Jego matka była Francuzką, a ojciec Polakiem. Urodził się i wychował w Port Saidzie. W chwili rozpoczęcia swojej przygody ma czternaście lat. Staś jest bardzo dobrze zbudowany i silniejszy od swoich rówieśników. Dobrze pływa i jeździ konno. Dzięki swojej wspanialej kondycji Staś cieszył się żelaznym zdrowiem. Był bardzo ciekawy świata, posiadał też bystry umysł i był inteligentny. W ciągu tych czternastu lat bardzo dużo zwiedził i zebrał sporo wiadomości z różnych dziedzin życia, dlatego też świetnie orientował się we wszystkim. Łatwo uczył się języków, poznał już angielski, polski, francuski i arabski. Podstawowymi cechami charakteru Stasia były prawość i szlachetność, kiedy miał możliwość zabicia Idrysa nie zabił go, bo stał tyłem do niego, ale gdy nadarzyła się okazja to pozabijał porywaczy, ale zrobił to dla ratowania siebie i Nel. Był odważny, bo nie bał się powiedzieć Mahdiemu że nie przyjmuje jego wiary, tutaj udowodnił, że ma swój honor i nie wyrzekł się swojej wiary. Dzięki swojej pomysłowości Staś robił latawce, które puszczali po to aby pomóc w ich odnalezieniu. Dzięki swojej zaradności umiał wybrnąć z każdej sytuacji: gdy Nel była chora zdobył dla niej lekarstwo - chininę i w każdej trudnej sytuacji nie tracił głowy ale postępował rozważnie. Kiedy w mieście panował głód Staś poszedł do pracy, aby zdobyć jedzenie dla Nel, to świadczyło o tym że był bardzo dobry dla Nel i pracowity . Dobry był nie tylko dla Nel, ale i dla wszystkich i starał się wszystkim pomagać, gdy tylko był w stanie pomóc. Zawsze dotrzymywał danej obietnicy, kiedy obiecał ojcowi Nel, że będzie się nią opiekował przez całą podróż, dotrzymał i tej obietnicy. Moim zdaniem Staś to postać godna naśladowania.
  
  Pomimo, że akcja tej powieści toczy się w odległym dla nas czasie, to śledząc przygody Stasia możemy brać przykład z jego postępowania i wiele się od niego nauczyć. Pozytywne i szlachetne cechy, które poznaliśmy u Stasia nie straciły na wartości a jakże są aktualne w dzisiejszych czasach. Dlatego też dzisiejszej młodzieży należałoby niektóre z tych wartości od czasu do czasu przypomnieć a może świat w przyszłości będzie lepszy. Swoim postępowaniem pokazał on że każdy chłopak może zostać bohaterem. Staś to postać pozytywna.
  
  
  
  Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza Pt. "W pustyni i w puszczy" jest Staś Tarkowski. Był to 14-letni chłopiec urodzony w Port-Saidzie. Jego ojciec budowniczy Kanału Sueskiego, samotnie wychowywał syna przekazując mu informacje o ojczyźnie - Polsce. Matka Stasia, z pochodzenia Francuzka zmarła tyż po urodzeniu chłopca.
  Staś wśród rówieśników wyróżniał się wzrostem i siłą. Tę mocną sylwetkę zawdzięczał uprawianym sportom - pływaniu i jeździe konnej. Piękne, błękitne oczy dodawały urody jasnowłosemu Stasiowi.
  Ten wesoły, energiczny i optymistycznie nastawiony do życia chłopiec zawsze umiał znaleźć wyjście z trudnej sytuacji, nigdy nie tracąc nadziei. Nawet w chwili, kiedy Nel ciężko chorowała, Staś nie poddał się, lecz poszedł ciemną nocą szukać lekarstwa dla chorej dziewczynki. O jego zaradności świadczy fakt, że potrafił zdobyć pożywienie i wyrwać się z rąk porywaczy. Jak każdy człowiek, który znalazł się w trudnej sytuacji, przeżywał chwile załamania, jednak nigdy tego nie okazywał towarzyszce podróży - małej Nel .
  Staś imponuje wiedzą o otaczającym świecie. Świetnie orientował się w terenie, znał bogatą florę i faunę Afryki. Biegle władał wieloma językami : francuskim, angielskim, polskim i różnych plemion afrykańskich. Ten wzorowy uczeń nigdy nie miał problemów z nauką. Był również chłopcem niezwykle spostrzegawczym, o czym świadczy to, że właśnie on dostrzegł pierwsze objawy choroby Nel.
  Chłopiec wyróżniał się odwagą i zdolnością do bohaterskich czynów, gdyż będąc u Mahdiego bez wahania powiedział mu, że nie wyrzeknie się swej wiary. Staś znosił doskonale trudne chwile podróży, a nawet obmyślał plany ucieczek od porywaczy. Był on prawdziwym patriotą, dlatego że wciąż powtarzał, że jest Polakiem i bardzo kochał swą ojczyznę. Jednak mimo wielu zalet podobnie jak każdy człowiek miał swoje wady. Jedną z nich była chełpliwość i zarozumiałość wobec Nel, bo uważał, że jako 14-latek jest całkowicie dorosły o wie wszystko o życiu. Chłopiec nie miał innych jeszcze przywar, chyba, że były one głęboko ukryte.
  Staś potrafił bezinteresownie pomagać, Np. pomagał Wa-himom nie oczekując od nich żadnej nagrody. Był też człowiekiem ciekawym świata, ponieważ w czasie kontaktów z innymi ludźmi zawsze wypytywał o ich zwyczaje i kulturę.
  Chłopiec był miłym, wesołym 14-latkiem, dzięki czemu miał wielu przyjaciół, którzy bardzo go lubili i podziwiali. Jednak po tym jak zabił Beduinów mała Nel przestraszyła się, że ją też kiedyś może zabić.
  Według mnie Staś jest bardzo szlachetną i mądrą osobą. Jego szlachetność i odwaga zrobiły na mnie ogromne wrażenie i uważam, że powinien się on stać wzorem do naśladowania dla wielu chłopców. Ja natomiast bardzo bym chciał mieć takiego przyjaciela.
  
  Staś Tarkowski jest czternastoletnim Polakiem wychowanym w Port-Saidzie. Przyjaźnił się z małą Nel, która była córką przyjaciela pana Tarkowskiego.
  Chłopiec był większy i silniejszy od swoich rówieśników. Jego jasne włosy i niebieski oczy kontrastowały z opaloną twarzą. Staś zadziwiał swoją odwagą i miłością do Nel. W środku nocy wyruszył do obozu Lindego, aby zdobyć chininę dla przyjaciółki. Wyróżnił się swoim sprytem i pomysłowością, która niejednokrotnie ratowała im życie. Bohater był uczciwy i prawdomówny. Odmówił Mahdiemu, gdy ten proponował mu wiarę w Allacha wiedząc, że nie spodoba mu się to.
  Miał także jedną wadę. Był zarozumiały i pogardliwie mówił o ośmiu latach swojej towarzyszki. Był także ofiarny i opiekuńczy. Nie zawahał się oddać daktyle zarobione ciężką pracą, podczas gdy sam jadł jedzenie dla wielbłądów. Stać Tarkowski był lubiany przez wszystkich i szybko się uczył. W wieku czternastu lat był jednym z najlepszych pływaków w Port-Saidzie, co nie mało znaczyło, gdyż murzyni pływają jak ryby. Tata chłopca był inżynierem i spotykał się z ludźmi mówiącymi w różnych językach. Czternastolatek często pomagał mu w pracy ucząc się przy tym języków, jakim się porozumiewali Np. ki-swahili, a pan Tarkowski troszczył się, aby jego syn znał ojczysty język polski.
  Uważam, że Staś jest bohaterem, którego powinno się naśladować. Przetrwał ciężką podróż, w której niejeden dorosły człowiek by zginą. Tę postać należy szanować także za ogromną miłość do Nel, dla której wiele razy narażał życie
  
  Staś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza Pt. "W pustyni i w puszczy". Urodził się i wychował w Port-Saidzie pod opieką ojca - Polaka, który pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Matka chłopca - Francuzka zmarła przy jego urodzeniu. Chłopiec Był dobrze zbudowany. Od swoich rówieśników był wyższy i silniejszy. Doskonale strzelał, pływał i jeździł konno. Był bardzo zdolny, co przyznawali mu nawet jego nauczyciele. Sprawiał radość ojcu przynosząc wymarzone świadectwa. Uczył się chętnie i łatwo. Miał zdolność do nauki języków, poza polskim, angielskim i francuskim sam wyuczył się języków takich jak arabski, murzyński ki-swahili. Bardzo dobrze znał geografię Afryki. Interesował się polityką, dobrze wiedział, kim jest Mahdi, o co i z kim prowadzi wojnę. Radził sobie w nowych zaskakujących sytuacjach tak jak, np. gdy wpadł na pomysł ze zrobieniem latawców z prośbą o pomoc. Staś był chełpliwy i zarozumiały. Czuł się dorosły, bo miał 14 lat, a Nel traktował pobłażliwie i wywyższał się. Porwanie, a później samodzielne wędrowanie po dzikiej Afryce zmieniło jego charakter. W czasie podróży Staś zrozumiał własną słabość wobec potęgi przyrody, złych ludzi, chorób, cierpienia i śmierci. Był również odważny. Zabił Gebhra, Chamisa i lwa. Przeciwstawił się Mahdiemu, Próbował uwolnić się i Nel z niewoli. Był rozważny i przewidujący, ponieważ Przygotował spróchniałe drzewo (Baobab-Kraków) do mieszkania. Oszczędzał naboje w pistolecie, bo wiedział ze w każdej chwili mogą mu się one przydać. Kolejną jego cechą było poświęcenie. Oddał Nel swoją wodę, chociaż był również bardzo spragniony. Przyjął na siebie kary zamiast Nel. Staś był również honorowy. Nie strzelił Idrysowi w plecy. Ostatnią jego cechą, którą wymienię jest Wrażliwość i uczuciowość. Dzielny chłopiec przetrwał bicie przez arabów. Przeżywał chorobę Nel i ulegał jej prośbom. Moim zdaniem Staś był wspaniałym chłopcem, wzorem do naśladowania. Jego postawa była godna podziwu.
  
  
  Staś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza Pt. "W pustyni i w puszczy". Urodził się i wychował w Port-Saidzie pod opieką ojca - Polaka, który pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Matka chłopca – Francuzka zmarła przy jego urodzeniu.
  
  Staś miał czternaście lat. Był blondynem o niebieskich oczach. Miał szczupłą budowę ciała. Od swoich rówieśników był wyższy i silniejszy. Doskonale strzelał, pływał i jeździł konno. Był bardzo inteligentny i dobrze się uczył. Chodził do szkoły angielskiej i biegle znał kilka języków. Choć od urodzenia mieszkał w Port-Saidzie, znał doskonale język ojczysty. Jego ojciec jako Polak wychowywał syna w duchu patriotycznym.
  
  Staś był chłopcem towarzyskim. Potrafił nawiązywać kontakty z ludźmi bez względu na rasę i pochodzenie. Przyjaźnił się z Arabami, później - w czasie wędrówki opiekował się Kalim i Meą.
  
  Miał też pogodne usposobienie, był chłopcem wesołym. Lubił bawić się z ośmioletnią Nel. Wobec swojej młodszej koleżanki był nieco przemądrzały i zarozumiały. Przy niej uważał się za dorosłego. Dokuczał jej, że jest od niego młodsza, lecz gdy Nel było smutno, przepraszał ją.
  
  Staś zawsze chciał dokonać czegoś wielkiego, zostać bohaterem. Jego marzenie spełniło się, gdy wraz ze swoją małą przyjaciółką znaleźli się w trudnej sytuacji. Podczas wędrówki przez pustynię i puszczę był skazany tylko na własne siły i pomysłowość. Nie załamywał się w bardzo trudnych sytuacjach. Podejmował mądre i dojrzałe decyzje, choć sam był dzieckiem. Chłopiec bardzo się troszczył się, o Nel i poświęcał się dla jej dobra. Był szlachetny i ofiarny. Wielokrotnie odmawiał sobie picia, aby ostatnie krople wody oddać dziewczynce. Innym razem głodował, byle ona miała, co jeść. Niemal cudem zdobył chininę, która uratowała jej życie, gdy Nel była chora na febrę. Był zmuszony pracować na utrzymanie swoje i małej Angielki. Gotów był poświęcić dla niej życie.
  
  Staś wiedział jak zachować się w trudnych sytuacjach i był wierny swoim przekonaniom. Dowiódł tego podczas spotkania z Mahdim. Taktownie i mądrze odmówił przyjęcia obcej wiary, choć wiedział, że może przez to zginąć.
  
  Podczas ciężkiej, niebezpiecznej wędrówki Staś wykazał się pomysłowością. Uwolnił słonia Kinga ratując go przed śmiercią głodową. Innym razem wpadł na pomysł zrobienia latawca, którym przesłał wiadomość. To ostatecznie uratowało im życie.
  
  Staś to postać pozytywna, godna naśladowania. Mimo swoich czternastu lat zachowywał się jak człowiek dojrzały. Przy nim można było czuć się bezpiecznie i można było mu ufać. Chciał być bohaterem i został nim.
  
  
  
  Stanisław Tarkowski, urodził się, wychował i doszedł do 14 roku życia w Port – Saidzie. Wyznawał wiarę chrześciajską.
  Był wyższy i silniejszy od swoich rówieśników.
  
  Staś ubierał się zgodnie z modą, która panowała w Europie. Dlatego często w czasie podróży paradował w kapeluszu.
  
  Był bardzo zdolny, co przyznawali mu nawet jego nauczyciele. Sprawiał radość ojcu przynosząc wymarzone świadectwa. Uczył się chętnie i łatwo. Miał zdolność do nauki języków, poza polskim, angielskim i francuskim sam wyuczył się języków takich jak arabski, murzyński ki-swahili. Bardzo dobrze znał geografię Afryki. Interesował się polityką, dobrze wiedział, kim jest Mahdi, o co i z kim prowadzi wojnę. Radził sobie w nowych zaskakujących sytuacjach tak jak, Np. gdy wpadł na pomysł ze zrobieniem latawców z prośbą o pomoc.
  
  Staś był chełpliwy i zarozumiały. Czuł się dorosły, bo miał 14 lat, a Nel traktował pobłażliwie. Często przechwalał się przed Nel i wymyślał nieprawdopodobne sytuacje, w których mógł popisać się odwagą. Nie wiedział, że to, o czym marzy już niedługo się spełni.
  
  Porwanie, a później samodzielne wędrowanie po dzikiej Afryce zmieniło jego charakter. W czasie podróży Staś zrozumiał własną słabość wobec potęgi przyrody, złych ludzi, chorób, cierpienia i śmierci.
  
  Z początku, gdy czytałem książkę Staś wydawał mi się bardzo zarozumiały. Lecz z czasem trwania powieści główny bohater zmieniał swój charakter. Ogólnie postać bohatera tej książki bardzo mi się podobała.
  
  Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza Pt. „W pustyni i w puszczy” jest Staś Tarkowski. Jego matka była Francuzką, a ojciec Polakiem. Urodził się i wychował w Port Saidzie. W chwili rozpoczęcia swojej przygody ma czternaście lat. Staś jest bardzo dobrze zbudowany i silniejszy od swoich rówieśników. Dobrze pływa i jeździ konno. Dzięki swojej wspanialej kondycji Staś cieszył się żelaznym zdrowiem. Był bardzo ciekawy świata, posiadał też bystry umysł i był inteligentny. W ciągu tych czternastu lat bardzo dużo zwiedził i zebrał sporo wiadomości z różnych dziedzin życia, dlatego też świetnie orientował się we wszystkim. Łatwo uczył się języków, poznał już angielski, polski, francuski i arabski. Podstawowymi cechami charakteru Stasia były prawość i szlachetność, kiedy miał możliwość zabicia Idrysa nie zabił go, bo stał tyłem do niego, ale gdy nadarzyła się okazja to pozabijał porywaczy, ale zrobił to dla ratowania siebie i Nel. Był odważny, bo nie bał się powiedzieć Mahdiemu, że nie przyjmuje jego wiary, tutaj udowodnił, że ma swój honor i nie wyrzekł się swojej wiary. Dzięki swojej pomysłowości Staś robił latawce, które puszczali po to, aby pomóc w ich odnalezieniu. Dzięki swojej zaradności umiał wybrnąć z każdej sytuacji:, gdy Nel była chora zdobył dla niej lekarstwo - chininę i w każdej trudnej sytuacji nie tracił głowy, ale postępował rozważnie. Kiedy w mieście panował głód Staś poszedł do pracy, aby zdobyć jedzenie dla Nel, to świadczyło o tym że był bardzo dobry dla Nel i pracowity. Dobry był nie tylko dla Nel, ale i dla wszystkich i starał się wszystkim pomagać, gdy tylko był w stanie pomóc. Zawsze dotrzymywał danej obietnicy, kiedy obiecał ojcowi Nel, że będzie się nią opiekował przez całą podróż, dotrzymał i tej obietnicy. Moim zdaniem Staś to postać godna naśladowania.
  
  Pomimo, że akcja tej powieści toczy się w odległym dla nas czasie, to śledząc przygody Stasia możemy brać przykład z jego postępowania i wiele się od niego nauczyć. Pozytywne i szlachetne cechy, które poznaliśmy u Stasia nie straciły na wartości a jakże są aktualne w dzisiejszych czasach. Dlatego też dzisiejszej młodzieży należałoby niektóre z tych wartości od czasu do czasu przypomnieć a może świat w przyszłości będzie lepszy. Swoim postępowaniem pokazał on, że każdy chłopak może zostać bohaterem. Staś to postać pozytywna.
  
  
  
  Staś Tarkowski to jeden z głównych bohaterów powieści przygodowej Pt: ”W pustyni i w puszczy". Urodził się i wychował w Port-Saidzie. Opiekował się nim ojciec-Polak. Matka-Francuska zmarła przy porodzie.
  
  Staś był 14 letnim chłopcem. Miał szczupłą budowę ciała, krótkie jasne włosy i niebieskie oczy. Był wysokim dobrze zbudowanym 14 latkiem. Chłopiec był bardzo zdolny. Chodził do angielskiej szkoły. Łatwo przyswajał obce języki. Potrafił porozumieć się w wielu językach. Między innymi w języku francuskim i angielskim. Bardzo dobrze znał swój język ojczysty-polski. Podczas pobytu w Egipcie nauczył się języka arabskiego. Staś był bardzo sprawny fizycznie. Przejawiał duże zdolności sportowe. Potrafił bardzo dobrze pływać. Jednym z jego ulubionych zajęć było strzelanie. Brał udział w polowaniach na dzikie zwierzęta. Bardzo dobrze jeździł konno. Cechowała go odwaga. Świadczy o tym przygoda, w której Staś stanął oko w oko z groźnym, dorosłym lwem. Stało się to, gdy Staś i Nel mieli zostać przewiezieni do Smaina. Podczas podróży napotkali dzikie zwierze. Staś poprosił o sztucer, aby zabić lwa. Gdy stanął dwadzieścia kroków przed zwierzęciem podniósł strzelbę i zastrzelił lwa. Staś był chłopcem opiekuńczym, przeważnie dla ośmioletniej Nel. Można to było zauważyć wtedy, gdy byli w mieście Mahdiego. Staś musiał wcześnie rano wstawać do pracy. Wieczorem, gdy przynosił zarobione jedzenie wszystko dawał swojej małej koleżance. Wyróżniał się również sprytem, dowodem tego jest przygoda, w której Staś uratował życie swoje i Nel. Pewnego wieczoru w lesie, gdy padał deszcz. Staś usłyszał ryk dwóch groźnych lwów. Przywiązał linę do drzewa i kazał Kalemu wciągnąć Nel na góre. Sam zaś wspiął się na gałąź. Nieobce były mu wady. Posiadał dwie wady. Był chełpliwy i zarozumiały. Przejawiały się one w stosunku do Nel. Działo się to wtedy, gdy Staś przechwalał się, że ma 14 lat, a ona tylko 8.Ojciec wychowywał Stasia w duchu patriotycznym. Chłopak zawsze podkreślał, że jest Polakiem.
  
  Moim zdaniem Staś to postać pozytywna godna naśladowania. Mimo swoich czternastu lat zachowywał się jak chłopiec dojrzały. Przy nim można było czuć się bezpiecznym i można było mu ufać.
  Chciał zostać bohaterem i nim został.
  
  
  Burza piaskowa
  
  Karawana była juz w połowie drogi. Na pustyni panował upał, a w powietrzu unosił się nieprzyjemny zapach, widać było stado sępów. Nietypowe zachowanie zwierząt i śmiertelna cisz oznaczały ze dzieje się coś dziwnego. Nadchodził wiatr a na niebie było widać wielką chmurę. Staś nie zdążył się obrócić, a ciemna niczym skrzydło wielkiego ptaka chmura zakryła niebo. Słychać było jęki ludzi i ryk zwierząt. Widok zasłonił ciemny, siwy dym. Znów wszystko zamilkło większe drobinki piasku opadły. Nagle czarna chmura dwa razy większa od poprzedniej zakryła niebo. Wiatr był tak silny ze z piasku tworzyły się wielkie, piaszczyste wiry. Słychać było jęki, śmiechy o wołania o pomoc. Spodziewać się można się było najgorszego, że piasek usypie nad nimi wielką, piaszczystą mogiłę. Zwierzęta rozstawiały się coraz szerzej nogi by nie stracić równowagi. Silny wiatr usypywał do kolan i wyżej kopce z piasku. Nagle czarne chmury przysłoniła siwa jasność i po chwili zapadła jeszcze większa ciemność. Grzmot za grzmotem uderzał w ziemie wybuchały oślepiające błyskawice po tym nastąpiła martwa cisza. Zapadła noc oślepiające błyskawice, co chwile rozświetlały gęstą ciemność. Burze Piaskową zakończyła wielka ulewa
  
  
  
  Nel Rawlison
  
  Nel Rawlison to ośmioletnia dziewczynka. Ma psa Sabę, który wygląda jak lew. Ma przyjaciela Stasia, który ma 14 lat. Pszeszedła z nim wspaniałe przygody. Była chora na febrę i Staś ją uratował. Nel ma tylko tatę(podobnie jak Staś)pana Rawlisona. Gdy Nel dorosła ożeniła się ze Stanisławem Tarkowskim. Została z nim w Anglii, aż do śmierci swojego ojca, a potem wróciła do Polski. Mieszkała do 8 lat w Port-Saidzie. Moim zdaniem Nel jest bardzo dobrą i piękną dziewczynką,(co zauroczyło Stasia).Chciałbym mieć taką koleżankę.
  
  nie ma akapitów sorki ;(

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie