Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  Konto usunięte, 11.9.2010 (21:19)

  Kalendarz babiloński - początkowo oparty na obserwacji księżyca potem słońca, używany był w Babilonii w okresie Hammurabiego (XVIII/XVII wiek p.n.e.). Używali go także Persowie i Asyryjczycy. Podzielony był na 12 miesięcy po 30 dni. Opóźnienia w stosunku do roku słonecznego nadrabiane były dodaniem 13 miesiąca.
  
  Kalendarz aztecki - był oparty na dwóch kalendarzach. Pierwszy to słoneczny, drugi wróżbiarski. Pierwszy składał się z 365 dni podzielonych na 18 miesięcy po 20 dni oraz dodatkowych 5 dni.
  Według wróżbiarskiego przepowiadano np. przyszłość narodzonego w danym dniu człowieka, decydowano o najlepszym dniu do rozpoczęcia konkretnych przedsięwzięć itp. Kalendarz składał się z 260 dni podzielonych na tygodnie. Każdy tydzień miał 13, oznaczonych kolejnymi cyframi dni. Nazwy dni określane były 20, cyklicznie powtarzającymi się symbolicznymi nazwami. Kolejny tydzień rozpoczynał dzień o przypadającej jemu nazwie z 20 dniowego cyklu.
  
  Kalendarz chiński - to kilka systemów liczenia: kalendarz księżycowy - z cyklem sześćdziesięcioletnim, kalendarz rolniczy - słoneczny(obecnie nieużywany), kalendarz zodiakalny - z cyklem dwunastoletnim. Chiński kalendarz składa się z sześćdziesięcioletnich cykli, które stanowią kombinację dwunastu Ziemskich Gałęzi reprezentowanych przez 12 zwierząt i pięciu Niebiańskich Pni ukazywanych przez 5 żywiołów: woda, ziemia, drewno, ogień, metal- każdy w wariancie ying lub yang. Opiera się na precyzyjnej obserwacji wysokości słońca oraz faz księżyca.
  
  Kalendarz bizantyjski - używany w Cesarstwie Bizantyjskim do upadku tego państwa a także w innych krajach kulturowo związanych z Bizancjum. Rok dzielił się na siedmiodniowe tygodnie, a układ miesięcy był taki, jak w kalendarzu juliańskim. Jednak początek roku przypadał na dzień 1 września. Lata liczone były od stworzenia świata, które, wg Bizantyjczyków nastąpiło 5509/5508 r. p.n.e.
  
  Kalendarz etiopski - bazuje na kalendarzu koptyjskim, który z kolei opiera się na kalendarzu egipskim. Wg kalendarza etiopskiego rok składa się z 12 miesięcy, liczących po 30 dni oraz jednego miesiąca grupującego pozostałe 5 dni (w roku przestępnym 6 dni). Doba zaczyna się nie o północy, a ze wschodem słońca.
  
  Kalendarz egipski - kalendarz obowiązujący w starożytnym Egipcie, stanowiący kombinację kalendarza księżyco-słonecznego i agrarnego, opartego na cyklu wylewów Nilu. Rok kalendarzowy dzielił się na 3 pory po 4 miesiące każda: achet - pora wylewów, peret - pora cofania się wód - (pora kiełkowania i wzrostu) - (zima), szemu - pora sucha - pora zbioru - (lato). Każdy z miesięcy, które miały po 30 dni, otrzymywał nazwę zgodnie z jego kolejnością w danej porze roku, np. 1 achet, 2 achet, 3 achet, 4 achet, 1 peret, itd. Ponadto do tych 12 miesięcy dodawano 5 dni, tzw. epagomenai - dni narodzin: Ozyrysa, Horusa, Setha, Izydy oraz Neftydy.
  Początek roku przypadał w pierwszym dniu pory przyboru wód (achet) i raz na 1460 lat pokrywał się z heliakalnym wschodem Syriusza, który według kalendarza juliańskiego przypadał na 19 lipca.
  
  Kalendarz gregoriański - Jest to w zasadzie kalendarz juliański, do którego wprowadzono niewielką poprawkę mającą na celu zniwelowanie opóźnienia w stosunku do roku zwrotnikowego. Kalendarz juliański spóźniał się 1 dzień na 128 lat, natomiast opóźnienie kalendarza gregoriańskiego wynosi 1 dzień na ok. 3000 lat.
  
  Kalendarz juliański - wprowadzony 1 stycznia 45 p.n.e. jako kalendarz obowiązujący w państwie rzymskim. Obowiązywał w Europie przez wiele stuleci: w Polsce do 1582, w Rosji aż do 1918. Niektóre kościoły wciąż jeszcze posługują się kalendarzem juliańskim.
  
  Kalendarz żydowski- Ostateczną postać nadał mu w roku 359 Sanhedryn pod przewodnictwem Hillela II. Rok hebrajski dzieli się na 12 miesięcy o długości 29 lub 30 dni. Każde 7 z 19 kolejnych lat (3, 6, 8, 11, 14, 17 i 19) otrzymuje dodatkowy miesiąc zwany adar bet, adar szeni (adar II) lub weadar o długości 29 dni.
  
  Kalendarz Majów - po połączenie dwóch kalendarzy:
  Haab to kalendarz słoneczny. Rok kalendarzowy liczył 365 dni: 18 miesięcy po 20 dni z dodatkowym miesiącem liczącym 5 dni - który był uważany za czas pechowy. Nazwy dni tworzyło się analogicznie jak w kalendarzu gregoriańskim, z tym że numerację rozpoczynano od 0; np. 0 pop, 1 pop, 2 pop, 3 pop, 4 pop, 5 pop, itd. Co 52 lata haab (73 lata tzolkin) dodawano 13 dni.
  Tzolkin to kalendarz rytualny. Rok kalendarzowy liczył 260 dni, które oznaczane były kombinacją nazw 20 dni oraz liczb od 1 do 13.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  klaudiasobo 11.9.2010 (21:23)

  kalendarze można podzielić na trzy podstawowe typy,biorąc pod uwagę zjawiska astronomiczne.
  wyróżniamy:
  -kalendarze słoneczne,-oparty na cyklu zmian pór roku,
  -kalendarze księżycowe,-dotyczą faz księżyca
  -kalendarze księżycowo-słoneczne,jest to kombinacja kalendarza słonecznego oraz księżycowego,
  kalendarze można podzielić również ze względu na jego formę,np. kalendarze trójdzielne, jednodzielne itp.
  -kalendarz juliański,
  -kalendarz gregoriański,
  -kalendarz wikipedia,
  -- kalendarze książkowe,
  -fotokalendarze

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie