Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
-
klaudia797 4.9.2010 (15:06)
Antyk (inaczej starożytność) to epoka, która obejmuje piśmiennictwo od czasów najdawniejszych (początki piśmiennictwa ok. XIII w. p.n.e.) do V w. n.e. Umowna data końca epoki starożytnej to 476 r. - data upadku Cesarstwa Zachodnio rzymskiego.
Piśmiennictwo:
Pismo (alfabetyczne) istnieje od ok. XIII w. p.n.e. Od tego czasu powstawała Biblia, najstarszy zabytek piśmienniczy tak wielkich rozmiarów. W starożytnej Grecji podstawę tematyczną literatury stanowi mitologia, podobnie jak Biblia istniejąca w przekazach ustnych od czasów niepiśmiennych. Na mitologii opierają się dzieła Homera: \"Iliada\" i \"Odyseja\" z VIII - VII w p.n.e.
Rozkwit literatury antycznej przypada na okres świetności starożytnej Grecji i Rzymu (tzn. VIII w. p.n.e. - II w. n.e.). Literatura starożytna stała się wzorem wszystkich późniejszych prądów artystycznych i na długie wieki określiła europejskie kanony piękna. Uznano ją za wzór doskonały - klasyczny. Klasycyzm narodził się w Grecji, zaś Rzym przejął i odpowiednio
przekształcił ten wzorzec.
Literaturę grecką można podzielić na cztery okresy, biorąc pod uwagę gatunek literacki dominujący w danym czasie:
- epika (VIII wiek p.n.e.)
- liryka (VII-VI wiek p.n.e.)
- dramat (V wiek p.n.e.)
- epigramat (III wiek p.n.e.)
Podziału literatury dokonał Arystoteles wyróżniając w niej:
- epikę
- dramat
- lirykę
Religia:
W świecie starożytnym panował przeważnie politeizm (wielobóstwo), z wyjątkiem monoteistycznej (wyznającej jednego Boga) religii judaistycznej. Podstawą wierzeń starożytnych Greków i Rzymian była mitologia, zaś Żydów - Biblia.
Filozofia:
Największymi filozofami starożytności byli Grecy: Platon i Arystoteles, którzy żyli w V w. p.n.e. w Atenach. Stworzone przez nich systemy filozoficzne - platonizm i arystotelizm - po przekształceniach funkcjonowały w ciągu kolejnych epok. Również epikureizm i stoicyzm odgrywały później znaczącą rolę, zwłaszcza w renesansie.
epikureizm
Grecka filozofia stworzona przez Epikura z Samos na przeł. IV/III w. p.n.e. Głosiła ona zasadę uznającą szczęście za główny cel dążeń człowieka, przy czym szczęście to utożsamiane było z brakiem cierpień. Pogodna afirmacja (akceptacja) życia w jego wymiarze cielesnym, poszukiwanie spokoju i radości w świecie - założenia te sprawiły, że filozofia Epikura stała się
popularna w późniejszych wiekach, a zwłaszcza w czasach rzymskich i w renesansie. Najsławniejszym epikurejczykiem w starożytnym Rzymie był Horacy, którego słowa: \"Carpe diem!\" - \"ciesz się dniem\", stały się najbardziej znanym hasłem tego nurtu. Natomiast w okresie renesansu z filozofii epikurejskiej korzystał (zwłaszcza we \"Fraszkach\" J. Kochanowski.
stoicyzm
System filozoficzny stworzony w III w. p.n.e. w Grecji przez Zenona z Kition, założyciela szkoły stoickiej. Głosił on uznanie CNOTY za najwyższe i jedyne dobro, służące opanowaniu namiętności. Celem stoika było osiągnięcie stanu obojętności wobec świata zewnętrznego i wzgardzenie dobrami przemijającymi. Zachowanie równowagi wewnętrznej zarówno wobec
niepowodzeń, jak i radości życia, było warunkiem postawy stoickiej, której najwyższym etapem była postawa apatycznego mędrca. Stoicyzm preferował życie zgodne z naturą i rozumem.
System stoicki znalazł odbicie m.in. w twórczości J. Kochanowskiego.
klasycyzm
Kierunek artystyczno-literacki, mający swoje źródła w kulturze antycznej (czyli klasycznej: grecko-rzymskiej). Sztuka epok późniejszych nawiązywała do tradycji antyku, wykorzystując jego wzorce. Sztuka antyku na długi czas określiła europejskie kanony piękna. Od łacińskiego słowa \"classicus\" (wzorowy) otrzymała nazwę klasycyzmu, używaną także w odniesieniu do późniejszych prądów artystycznych, wzorujących się na sztuce antycznej: klasycyzm renesansowy, oświeceniowy, neoklasycyzm (przełom XIX i XX w.). Sztuka klasyczna narodziła się w Grecji, gdzie w V i IV w. p.n.e. osiągnęła szczyty artyzmu (Sofokles, Fidiasz, Platon, Arystoteles), zaś w Rzymie funkcjonowała do V w. n.e.
Główne założenia klasycyzmu:
- piękno jest jedyne i obiektywne - istnieją ustalone kanony piękna
- sztuka ma wyrażać harmonię i zachowywać ład (proporcje, równowaga, statyczność)
- należy tworzyć według ustalonych reguł (poetyk, podręczników sztuki)
- należy wzorować się na sztuce antycznej (greckiej i rzymskiej), która najlepiej
oddawała harmonię natury
- piękno ma wynikać z prostoty, a nie z zawiłości
Mit jest opowieścią o stałej warstwie fabularnej. Pełni przede wszystkim funkcje poznawcze i światopoglądowe. Mity podejmowały próby wyjaśnienia zagadnień powstania świata i człowieka, ingerencji bogów w losy ludzkie oraz niepokojących, bo trudnych do wytłumaczenia zjawisk przyrody. Mity powstawały poza historią i poza realnym doświadczeniem.
Mity dzielimy na:
- teogoniczne (poświęcone bogom i bóstwom),
- kosmogoniczne (mówiące o powstaniu świata i zjawiskach występujących w przyrodzie),
- antropogeniczne (opowiadające losy ludzkie i ukazujące ich współudział w tworzeniu losów świata)
- genealogiczne (przedstawiające historię głośnych rodów, które odegrały znaczącą rolę w starożytnym świecie).
Opowieść mityczna nie wyraża treści wprost. Ważną rolę grają tu metafory (np. mit o Syzyfie, którego praca jest metaforą bezowocnego wysiłku), alegorie (np. opowieść o Demeter i Korze, obrazująca niezmienne następstwo pór roku) i symbole (np. wieloznaczność mitu o Dedalu i Ikarze).
Mitologia - zbiór mitów (baśni) o bogach i bohaterach. Dziś możemy korzystać z uwspółcześnionych mitologii, np. \"Mitologia\" J. Parandowskiego, \"Mity greckie\" R. Gravesa, \"Mity Greków i Rzymian\" W. Markowskiej.
Myśle, że musiałabyś to tylko bardziej połączyć w całość i dodać ładniejsze zakończenie.
Powodzenia ;)Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie
Podobne zadania
EPOKA ŚREDNIOWIECZA 1. co rozwinęło się dzięki powstaniu miast ? ( 9 Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: 97patrycja 21.2.2011 (20:03) |
Podobne materiały
Przydatność 65% Epoka Napoleońska
Napoleon (1769 - 1821). Cesarz Francuzów. 9-10 listopada 1799 dokonał zamachu i przejął rządy w Paryżu. Przyjął tytuł I konsula początkowo na 10 lat a potem dożywotnio. W 1804 roku koronował się na cesarza, a w 1805 roku na króla Włoch. W 1810 Napoleon po rozwodzie z Marią Józefiną poślubił Marię ludwikę, corkę cesarza Austrii. Wojny N - 1803 - 15. Pokonany pod Waterloo...
Przydatność 50% Epoka Saska.
Po śmierci Jana III Sobieskiego (1697) rozegrała się batalia o obsadzenie tronu polskiego. W rywalizacji tej ostatecznie zwyciężył elektor saski Fryderyk August panujący w Rzeczypospolitej pod imieniem August II. Jego rządy rozpoczynają tzw. epokę saską (1697-1763). W tym czasie została zawiązana unia między Polską a Saksonią. Nowy monarcha chciał wzmocnienia swojej władzy i...
Przydatność 60% Epoka Oświecenia.
Oświecenie, okres w rozwoju kultury i literatury europejskiej od końca XVII w. do schyłku XVIII w. (w Polsce do początków XIX w. - tzw. klasycyzm postanisławowski). Na Zachodzie, szczególnie we Francji, łączył się z kryzysem tradycyjnych norm, instytucji społecznych, pojęć i wartości, burząc upadający system feudalny i przygotowując Wielką Rewolucję Francuską. Wielką...
Przydatność 50% Epoka romantyzmu.
Romantyzm, kierunek w muzyce obejmujący niemal cały wiek XIX, charakteryzuje się dominacją nieskrępowanej wyobraźni nad racjonalizmem. Muzyka romantyzmu wyraża indywidualne uczucia i nastroje twórcy, odcinając się tym samym od obiektywizmu epoki klasycznej. Jednym z najważniejszych postulatów estetycznych romantyzmu jest więź muzyki z innymi dziedzinami sztuki-poezją, tańcem,...
Przydatność 70% Epoka Wiktoriańska
W 1873 na tron Wielkiej Brytanii wstąpiła 18-letnia królowa Wiktoria, która panowała przez następne 64 lata, najdłużej w całym 1000-letnich dziejach Anglii. Jej panowanie przypadło na okres rozwoju gospodarki kapitalistycznej w Wielkiej Brytanii, ekspansji kolonialnej, rozwoju przemysłu, który z Anglii uczynił „fabrykę świata”, wzrost dobrobytu i zamożności angielskich...
0 odpowiada - 0 ogląda - 2 rozwiązań
1 0
KarmeL 4.9.2010 (11:30)
Antyk, kultura starozytnego świata. Miała ogromny wpływ na kulturę europejską. Trwała od II tysiąclecia p.n.e. do 476 roku n.e. W starożytnej Grecji powstawało wiele dzieł np : "Iliada", "Odyseja".Rozwijał się tez teatr. Głownymi twórcami teatru byli:Ajschylos, Sofokles i Eurypides. Na przełomie wieków teatr się zmieniał. Usuwano niektóre jego cześci a zastępowano innymi. Pozostałościa antyku jest równiez malarstwo i rzezba. Malowało sie najczesciej na scianach i wazonach. Autorzy dzieł pokazywali głownie piękno ludzkiego ciała.Przedstawiano postacie głównie nagie, dobrze zbudowane. Przykładem rzeźby jest posąg Dyskobola autorstwa Myrona. Rozwijała się też architektura. Przykładładem tego np. Partenon na wzgórzu Akropol. Została zbudowana na cześć bogoni Ateny. Zachowanymi do dzisiaj budowlami są głównie świątynie i pałace np. w Knossos na Krecie. Kultura antyczna nie była zawsze uznawana za doskonałą.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie