Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 2.9.2010 (21:24)

  Tegoroczne wakacje wspominam bardzo miło.
  Razem z rodzicami zaplanowałam , że ich część spędzę w domu , część na kilku jednodniowych wycieczkach a taki dłuższy wyjazd do wujka w Bieszczady nastąpi w sierpniu - od 15 do 21 sierpnia będę odpoczywała w tych cudownych górach. Super !
  Bardzo się cieszyłam na ten wyjazd, bo u wujka jest zawsze wesoło.
  W dzień poprzedzający podróż przygotowałam i zapakowałam do plecaka wszystkie potrzebne rzeczy. Tym razem musiałam rozsądnie wybierać ubrania i dobrze spakować plecak. Tym razem jechałam do wujka pociągiem.
  No, nie udało mi się namówić rodziców by pozwolili mi samej ruszyć w tę podróż pociągiem.
  Dostałam zgodę na wyjazd dopiero gdy dorosły kuzyn zdecydował się pojechać ze mną.
  Lubię jazdę pociągiem, lubię patrzeć na mijane miejscowości i podziwiać piękne krajobrazy.
  Specjalnie wybrałam poranny pociąg i z przyjemnością spoglądałam za okno.
  Nawet nie zauważyłam kiedy minęła podróż i byliśmy na miejscu. Na dworcu czekał na nas wujek i mój kuzyn. Pomogli nam przenieść bagaże i już po chwili jechaliśmy do domu wujka.
  Trasa nie była długa , po 15 minutach byliśmy na miejscu.
  Rozejrzałam się wokół i już wiedziałam - to będzie fantastyczny pobyt !
  Po chwili przyszli się z nami przywitać pozostali członkowie rodziny ciocia i kuzynka. Przybiegły też psy - Mercia i Kubas. Wszyscy bardzo cieszyli się z naszego przyjazdu.
  Ciocia zaprosiła nas do domu i pokazała gdzie będę nasze pokoje. Ja miałam spać w pokoiku na poddaszu razem z moja kuzynką a kuzyn, z którym przyjechałam dostał pokoik na parterze.
  Rozpakowałam swój plecak, odświeżyłam się i poszłam na kolację. A była to niezwykła kolacja - na nasze powitanie wujek przygotował ognisko nad brzegiem Sanu !
  Piekliśmy kiełbaski, śpiewaliśmy różne piosenki i było tak beztrosko i wakacyjnie, że nikomu nie chciało się wracać do domu.
  W końcu jednak ciocia dała znak i wujek zgasił ognisko. Wracaliśmy razem, dookoła było ciemno i tajemniczo, tylko gwiazdy jasno świeciły na niebie.
  Poszliśmy spać późno ale w bardzo dobrych humorach. Tylko wujek narzekał , że jutro musi wcześnie wstać....
  Następny dzień był piękny - ciepły i słoneczny. Idealny dzień na kąpiel w Sanie.
  Poszliśmy nad rzekę większą grupą bo dołączyły się do nas koleżanki mojej kuzynki oraz koledzy kuzyna.
  Było bardzo wesoło !
  Kąpaliśmy się w Sanie, potem opalaliśmy się i graliśmy w różne gry towarzyskie. Czas minął nam bardzo szybko i dopiero telefon od cioci przypomniał nam o powrocie.
  W domu oprócz obiadu czekał na nas wujek. Potrzebował pomocników przy budowie domu i poprosił nas o pomoc.
  Chętnie zgodziliśmy się mu pomóc. Praca nie była ciężka i szybko zrobiliśmy to o co nas prosił wujek.
  Po kolacji kuzynka zaproponowała nam spacer nad rzekę. Poszliśmy i nad brzegiem Sanu słuchaliśmy odgłosów kończącego się dnia. Z każdą minutą ubywało gwaru a na jego miejscu pojawiała się cisza i spokój. To niesamowite odczucie dla kogoś kto wychował się w miejskim hałasie.
  Zapamiętam je na długo...
  Kolejne dni upływały nam na kąpielach w Sanie, opalaniu się i na wesołych zabawach.
  Kilka razy poszliśmy na basen i pływaliśmy, zjeżdżaliśmy do wody ze zjeżdżalni i graliśmy w wodnego berka.
  Ciocia zorganizowałam nam grzybobranie. Poszliśmy rano do lasu i szukaliśmy grzybów. Początkowo nie potrafiliśmy "wytropić" żadnego jadalnego grzyba ale ciocia pokazała nam jak się to "fachowo" robi i szybko napełniliśmy koszyki grzybami.
  Bardzo się nam spodobało zbieranie grzybów i poprosiliśmy o kolejne takie wyjścia. Nauczyłam się gdzie grzyby najczęściej rosną i zbierałam ich dużo.
  Wujek pomagał mi je suszyć i w efekcie wiozłam do domu ponad pół kilograma prawdziwków !!!
  
  Pewnego dnia miałam paskudny humor - wiedziałam, że pojutrze muszę wracać do domu i że wkrótce skończą się wakacje. Siedziałam w swoim pokoiku i było mi wyjątkowo smutno.
  Nagle usłyszałam wesołą melodyjkę i coś mi się zaczęło przypominać...
  LODZIARZ !
  "Pan lodowiec" - jak go nazwałam gdy miałam 5 lat i jego cudowne lody !
  Złapała portfelik i szybciutko zbiegłam na parter.
  Lodziarz zatrzymał swój kolorowy samochód przy furtce wujka i czekał na klientów. Na mój widok uśmiechnął się szeroko - poznał mnie !
  Porozmawialiśmy jak starzy znajomi i a potem nadszedł moment wybierania gałek lodów.
  Zawsze miałam z tym kłopot bo "pan Lodowiec" wszystkie smaki lodów miał przepyszne ale niestety wszystkich 20 smaków nie byłabym w stanie zjeść .
  Wybrałam pięć gałek, pożegnałam lodziarza i zaczęłam rozkoszować się moimi lodami. Były wspaniałe i miały tę cudowną moc, że likwidowały wszelkie smutki.
  Mnie teraz też pomogły i wrócił mi dobry humor.
  
  Wyjeżdżałam z Bieszczadów i zadowolona z pobytu i smutna, że wrócę tu dopiero za rok. Może jednak uda mi się namówić rodziców bym spędziła tu całe wakacje ?
  Bo wakacje u wujka są wspaniałe i zawsze udane .
  
  
  (to możesz dodać na zakończenie)
  I w moim przekonaniu nie dorównują im żadne wczasy żadne wczasy w Egipcie czy w Tunezji.
  Nie wierzycie mi ? To odwiedźcie Bieszczady - góry pełne magii i tajemniczości, poznajcie ludzi tam mieszkających - twardych ale serdecznych i opiekuńczych. Zobaczcie przyrodę bieszczadzką - dziką i nieposkromioną.
  Bieszczady - kto tu raz przyjedzie , będzie chciał wracać zawsze.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie