Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  sonar 8.6.2010 (20:48)

  Pewnego lipcowego popołudnia Witek Lewandziak siedział na ławce przed swoim blokiem i nudził się niemiłosiernie. Jego koledzy wczoraj wyjechali na obóz sportowy do Niechorza, a on - jak najgorsza fajtłapa 2 tygodnie temu złamał nogę i nie pojechał razem z innymi. Chłopaki siedzą teraz na plaży , a on siedzi na rozgrzanym, betonowym podwórku. Mógł wprawdzie iść do Aśki i Marty - koleżanek z placu, ale one też szykowały się do wakacyjnego wyjazdu. A siedzieć i patrzeć jak radośnie biegają po domu i pakują plecaki - to już było ponad jego siły. Wolał siedzieć i nudzić się w swoim towarzystwie. No więc siedział. Z nudów obserwował podwórko - plotkujące sąsiadki, sąsiadów grających w karty i maluchy z zapałem grzebiące w piaskownicy. Nuuuuuudy ! Zaczął patrzeć na okna swojego bloku , fajnie odbijały światło słoneczne. Nagle w oknie na trzecim piętrze zobaczył jakąś postać. To znaczy , wydawało mu się , że zobaczył. Po dokładniejszym przyjrzeniu się , zobaczył tylko jakieś dwie długie smugi na szybie. Tak jakby ktoś trzymał ręce na szybie , a potem przesunął je aż do parapetu okna. Dziwne....
  W tamtym mieszkaniu mieszka taka dziwna pani- nie stara , a jak stara się zachowuje. Chodzi powoli, mówi po cichu, czasami przysiada na ławce i ciężko oddycha. Dziwne........
  Witek po raz kolejny spojrzał w te okna. Nic. Tylko te dwie smugi....
  Postanowił pójść do sąsiadki i spytać się czy wszystko u niej w porządku. Wziął swoje kule i pokuśtykał na trzecie piętro. Pod drzwiami sąsiadki zawahał się - a jeśli tylko coś mu się zdawało ? A jeśli nie - odezwał się w nim przekora. Zanim drugi raz pomyślał - zadzwonił. Za drzwiami panowała cisza. Zadzwonił po raz drugi, tym razem dłużej. Też cisza. Nie ! Coś jednak słychać ! Jakieś jęki !!!
  Niewiele myśląc Witek nacisnął klamkę. Drzwi otworzyły się z cichym skrzypnięciem. Z lekka wystraszony chłopiec zobaczył długi, jasny przedpokój, a na jego końcu leżącą postać ludzką. Jak mógł najszybciej podszedł do tego kogoś. Zobaczył swoją sąsiadkę jęczącą i z trudem łapiącą oddech. Już wiedział co się stało - serce ! Widział coś podobnego w telewizji. Sięgnął po telefon i wezwał pogotowie. karetka przyjechała bardzo szybko . Ratownicy zabrali panią Redzik (bo tak nazywała się sąsiadka) do szpitala. Jeden z nich pochwalił Witka za odwagę i zachowanie "zimnej krwi" . Gapie, którzy momentalnie zgromadzili się na klatce schodowej patrzyli na chłopca z szacunkiem, a nawet zazdrością .
  Gdy pogotowie odjechało, Witek wrócił na ławeczkę przed swoim blokiem, ale już nie był rozgoryczony. Czuł , że ta jego złamana noga , to nie był przypadek...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie