Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Maidenowiec 1.6.2010 (23:26)

  Michał Anioł urodził się w rodzinie Buonarroti Simoni należącej do starych florenckich rodów mieszczańskich. Gdy miał zaledwie kilka tygodni, jego rodzina przeniosła się do Florencji. Jego ojciec Lodovico pełnił w tym czasie obowiązki burmistrza Chiusi i Caprese. Matka, Francesca di Neri di Miniato del Sera, zmarła 6 grudnia 1481 roku, kiedy artysta miał 6 lat. Z tego względu młody Michał Anioł był wychowywany przez spokrewnioną rodzinę kamieniarzy, co ukierunkowało jego późniejsze zainteresowania.
  
  Od 1 kwietnia 1488 roku rozpoczął terminowanie w pracowni Domenica Ghirlandaia, uznanego florenckiego malarza. W okresie tym artysta poznał techniki malowania fresków, jednakże bardziej pociągała go rzeźba. Rok później przeszedł do pracowni rzeźbiarza Bertolda di Giovanni, który zarządzając zbiorem Medyceuszów, wprowadził Michała Anioła w otoczenie Lorenza de' Medici, zw. il Magnifico (Wawrzyńca Wspaniałego), władcy Florencji. Przebywał na jego dworze w latach 1490-1492.
  
  Z tego względu często odwiedzał ogrody pałacu Medyceuszów, tam też zwrócił na jego prace uwagę Lorenzo de' Medici, który roztoczył opiekę nad młodym artystą zapewniając mu mieszkanie na terenie pałacu i stałą pensję. W okresie tym powstały takie dzieła jak płaskorzeźby Madonna przy schodach (ok. 1490–1492 rok) i Bitwa centaurów (1491–1492 rok, obydwa dzieła znajdują się obecnie w Casa Buonarroti we Florencji).
  
  W roku 1494 przebywając w Bolonii wyrzeźbił świecznik w formie klęczącego, nagiego anioła i posągi świętych: Petroniusza i Prokulusa w San Domenico.
  
  
  
  Mohandas Karamchand Gandhi -zwany Mahatma Gandhi co w sanskrycie znaczy wielka dusza, ur. 2 października 1869 w Porbandarze, zm. 30 stycznia 1948 w New Delhi) – jeden z twórców współczesnej państwowości indyjskiej i propagator pacyfizmu jako środka walki politycznej.
  urodził się w rodzinie hinduskiej, w społeczności tzw. modhów (zajmującej się głównie handlem) w Porbandarze (Gujarat) w 1869. Był synem Karamchanda Gandhiego, który pełnił funkcję diwana Porbandaru i Putlibaiu, oraz jego czwartej żony Putlibaj - hinduski z odłamu wisznuickiego. Został wychowywany przez matkę – żarliwą wyznawczynię Wisznu i ulegał wpływom dżinijskiego otoczenia Gujaratu. Gandhi od młodych lat poznawał zasady szanowania każdej żywej istoty, wegetarianizmu, poszczenia w celu samooczyszczenia organizmu oraz obopólnej tolerancji pomiędzy członkami różnorodnych religii.
  
  
  Ojciec Gandhiego
  Matka GandhiegoW maju 1882, w wieku 13 lat, Gandhi ożenił się z także trzynastoletnią Kasturbą Makharji (przy czym małżeństwo to zostało uzgodnione przez obydwie rodziny). Ze związku tego Gandhi miał czterech synów: Harilala Gandhiego (ur. 1888), Manilala Gandhiego (ur. 1892), Ramdasa Gandhiego (ur. 1897) i Devdasa Gandhiego (ur. 1900).
  
  Gandhi był przeciętnym uczniem szkół w Porbandarze, a później w Rajkocie. Z wielkim trudem udało się mu dostać na uniwersytet w Bombaju w 1887, gdzie wkrótce wstąpił do college'u Samaldas w Bhawnagarze. Nie zabawił tam długo, mimo że rodzina pragnęła, aby został adwokatem. Niezadowolony z college’u skorzystał z nadarzającej się okazji do studiowania w Anglii.
  
  W wieku 19 lat Gandhi został przyjęty do University College London, gdzie miał kształcić się jako prawnik. Przed wyjazdem Mahatma zaprzysiągł matce, że będzie przestrzegał nakazów abstynencji od mięsa i alkoholu. Próbował stać się "Anglikiem", brał np. lekcje tańca, języka francuskiego czy etykiety, usiłował także przyjąć europejskie zwyczaje kulinarne, ale jego żołądek nie tolerował baraniny i kapusty, którą karmiła go jego gospodyni. Został więc skierowany do londyńskich restauracji wegetariańskich. Według jego własnych słów do wegetarianizmu przekonał się tylko w wyniku własnych przemyśleń, niewielki wpływ na to miały rady, jakich udzielała mu matka i była to jego własna, nieprzymuszona decyzja.
  
  Wstąpił także do brytyjskiego Stowarzyszenia Wegetarian (Vegeterian Society) i został wybrany do jego zarządu. Później uważał tę działalność za przydatne doświadczenie w organizowaniu i uruchamianiu rozmaitych organizacji. Niektórzy z wegetarian, których spotkał, byli członkami brytyjskiego Towarzystwa Teozoficznego. Teozofowie byli zafascynowani buddyzmem oraz literaturą braministyczną. Dzięki ich zachęcie Gandhi zaczął studiować Bhagawad Gitę. Mimo że wcześniej nie przejawiał zainteresowań teologicznych, zaczął czytać różnego rodzaju prace o hinduizmie, chrześcijaństwie, buddyzmie i innych religiach.
  
  Po przyjęciu w poczet brytyjskiej palestry wrócił do Indii. Odniósł ograniczone powodzenie przy prowadzeniu własnej praktyki adwokackiej w Bombaju. W tym czasie w zawodach prawniczych panowała w Indiach duża konkurencja, a Gandhi nie był zbyt znaną postacią na salach rozpraw. Ubiegał się także o pracę w niepełnym wymiarze w charakterze nauczyciela, ale odmówiono mu przyjęcia. Okres ten zakończył się powrotem do Rajkot, gdzie prowadził skromne życie utrzymując się z pisania pism procesowych; po jakimś czasie musiał jednak zakończyć tę działalność, gdyż naraził się pewnemu brytyjskiemu oficerowi. W swojej autobiografii opisał to zdarzenie jako rodzaj nieudanej próby wstawienia się za swoim starszym bratem. Te wszystkie niepowodzenia spowodowały, że postanowił przyjąć (w 1893) roczny kontrakt na stanowisko w hinduskiej firmie w Natalu w Południowej Afryce.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie