Treść zadania

Napisz streszczenie tekstu: Należy przez to rozumieć specyficzne dla danej kultury znaczenie słów i pojęć, które na pierwszy rzut oka - zgodnie z ich denotatywnym słownikowym znaczeniem - można pozornie łatwo i bez problemów przetłumaczyć, ale przy bliższym przyjrzeniu się mają one bardzo różne wymiary konotacyjne.Termin rodzina należy tłumaczyć jako rodzina w języku francuskim.Jednak w języku niemieckim odnosi się do małej rodziny, po francusku także i przede wszystkim do rodziny wielopokoleniowej, do której należą również dziadkowie i bliscy krewni, co wyraża się na przykład wyrażeniami, jak mam krewnych w Paryżu. Według H. Kaeble, Francuzi i Niemcy kojarzą rodzinę i rodzinę nie tylko ze wspólnymi wartościami, ale często także z różnymi. Francuzi nieco częściej postrzegają rodzinę jako centrum ich życia, więcej żenią się, mają więcej dzieci, obchodzą więcej uroczystości rodzinnych i utrzymują większy kontakt z rodziną, z której pochodzą w życiu codziennym. Z kolei dla Niemców szczególnie ważna jest intymna sfera rodziny, rodzina jako miejsce emocjonalnego przywiązania, jako emocjonalny punkt zatrzymania i odpoczynku.
Termin naród, który jest morfologicznie identyczny w językach niemieckim, francuskim i angielskim, ma różne i bardzo różne wymiary znaczeń w trzech kulturach. W Niemczech, gdzie termin ten, jak i związane z nim słowa takie jak ojczyzna,, patriotyzm, miłość do ojczyzny i nacjonalizm są używane znacznie rzadziej od 1945 roku niż w innych krajach europejskich, termin ten odnosi się do "nacjonalizmu", który jest używany od początku XIX wieku. Takie jest etniczne rozumienie wspólnoty narodowej, które kształtowało się od XIX wieku.Opiera się to przede wszystkim na idei wspólnego pochodzenia, wspólnego języka i wspólnych wartości. Z kolei we Francji i Stanach Zjednoczonych nowoczesna koncepcja narodu, która pojawiła się w XVIII wieku, opiera się na idei demokracji opartej na republikańskich wartościach konstytucyjnych, które wyrosły w sytuacji rewolucyjnej i której każdy członek wspólnoty narodów musi aktywnie wyznawać.
Na przykładzie terminu „starszy pracownik”, odgrywającego ważną rolę dla sektora gospodarczego, a tym samym dla problemu międzykulturowej komunikacji biznesowej, namacalny staje się prawny wymiar znaczeń kulturowych. Termin pracownik zarządzający nie jest zakotwiczony w niemieckim prawie pracy. W rozporządzeniu o czasie pracy mówi się o kadrze kierowniczej, gdy odpowiada ona za co najmniej dwudziestu pracowników. Z drugiej strony we Francji termin cadre superieur, który najbardziej odpowiada niemieckim terminom kadra kierownicza i kadra kierownicza, ma wymiar socjalny i prawo pracy i ubezpieczenia.Przełożeni kadr wpłacają składki do własnego funduszu emerytalnego, należą do określonych stowarzyszeń zawodowych i związków zawodowych oraz cieszą się wysokim prestiżem społecznym, co sprawia, że ​​wydają się szczególnie atrakcyjni jako grupa docelowa dla partii politycznych, mediów i reklamy.Ponadto Cadres Superieurs często nie kończyli żadnego uniwersyteckiego wykształcenia, ale zamiast tego uczęszczali do jednej z elitarnych Grandes Ecoles. Te elitarne uniwersytety charakteryzują się we Francji ścisłymi mechanizmami selekcji, bardziej ogólnym wykształceniem w porównaniu z niemieckimi kierunkami uniwersyteckimi oraz bliskimi relacjami społecznymi między absolwentami.Jak wykazali J. Rehbein i M. Rost-Roth, w różnych kulturach istnieją bardzo różne poglądy na temat przebiegu i koncepcji choroby, odpowiednich objawów i form terapii, a nawet roli i znaczenia konsultacji z lekarzem.Jak tłumaczy Rehbein za Koenem, na przykład w kontekście migracji tureccy pacjenci rozwijają >> świadomość choroby i prawo do wyleczenia poprzez pisemne potwierdzenie lekarza: >> recepty, rozpoczęcie procesu leczenia.U pacjentów tureckich propozycje terapii psychosomatycznej budziły myślenie o chorobie psychicznej, podczas gdy lekarz prowadzący diagnozował tylko >> przyczyny psychiczne << obserwowanych objawów choroby. >> Pomost między oświeconą współczesną koncepcją choroby psychicznej a związaną z nią archaiczną ideą szaleństwo odzwierciedla lukę międzykulturową, której lekarz nie jest w stanie wypełnić w komunikacji. Jak dowiedział się Rehbein w badaniu empirycznym rozmów lekarzy z pacjentami w kontekście niemiecko-tureckim, rodzice tureccy często wykorzystują własne doświadczenia i / lub oceniają porady lekarza [niemieckiego] podczas konsultacji lekarskich ich dzieci.Albo nie biorą pod uwagę rady lekarza - z jakiegokolwiek powodu - i opuszczają dyskurs doradczy.
Nawet w sytuacjach komunikacyjnych, takich jak skargi w sklepach detalicznych, mogą pojawić się nieporozumienia i konflikty, ponieważ różne społeczeństwa mają różne poglądy na temat praw i obowiązków związanych ze skargą.Na przykład w Japonii dowód szkody jest bardziej prawdopodobny w drodze procedur argumentacyjnych i dyskursywnych; w Niemczech dowody rzeczowe, zwłaszcza w postaci pokwitowania, są niezbędnym warunkiem wstępnym dochodzenia reklamacji.Jeśli te różne wzorce koncepcyjne nie zostaną rozpoznane w odpowiednim czasie, mogą pojawić się dalsze komplikacje w dążeniu do wzorca skarg.
Nawet popularne słowa w codziennej komunikacji, takie jak autobus, bar czy niedziela, mają specyficzne dla danej kultury wymiary znaczeniowe, których świadomość odgrywa ważną rolę w sytuacjach komunikacji międzykulturowej.Muller Jacquier nazywa ten proces uczenia się, który może być częścią treningu międzykulturowego, również językową świadomością kultur.Słowo Sunday w Niemczech sugeruje zupełnie inne idee niż słowa Dimanche po francusku, Domingo po hiszpańsku czy Sunday po angielsku, gdzie nie kojarzą się one ani z zamkniętymi sklepami, ani z zakazami czy zaniechaniami, takimi jak mycie samochodów, ogrodnictwo i sprzątanie.