Treść zadania

Kwestie filozoficzne w poezji Wisławy Szymborskiej
Wisława Szymborska
Pytania zadawane sobie


Co jest treścią uśmiechu
i podania ręki?
Czy nigdy w powitaniach
nie jesteś daleka,
tak jak bywa daleki
człowiek od człowieka,
gdy wyda sąd niechętny
pierwszego wejrzenia?
Czy każdą dolę ludzką
otwierasz jak książkę,
nie w czcionce,
nie w jej kroju
szukając wzruszenia?
Czy na pewno, czy wszystko
odczytujesz z ludzi?
Wymijające słowo
dałaś w odpowiedzi,
pstry żart w miejsce szczerości –
jak obliczysz straty?
Nieziszczone przyjaźnie,
lodowate światy.
Czy wiesz, że przyjaźń trzeba
współtworzyć jak miłość?
Ktoś w tym surowym trudzie
nie dotrzymał kroku.
A czy w błędach przyjaciół
twej winy nie było?
Ktoś żalił się i radził.
Ile łez obeschło,
zanim przyszłaś na pomoc?
Współodpowiedzialna
za szczęście tysiącleci –
czy nie lekceważysz
pojedynczej minuty
łzy i skurczu twarzy?
Czy nigdy nie wymijasz
cudzego wysiłku?
Stała szklanka na stole
i nikt jej nie spostrzegł,
aż dopiero gdy spadła
nieuważnym potrącona ruchem.

Czy w ludziach wobec ludzi
wszystko jest najprostsze?

Po przeczytaniu wiersza wykonaj polecenia i odpowiedz na pytania.

Ćwiczenie 3.1
Do kogo zwraca się postać mówiąca?

Ćwiczenie 3.2
Ćwiczenie 3.3
zadanie interaktywne

Widok pełnoekranowy
Ćwiczenie 3.4
Jaki środek stylistyczny dominuje w utworze? Określ jego funkcję.

Ćwiczenie 3.5
Wyjaśnij, jak rozumiesz słowa:
„Stała szklanka na stole i nikt jej nie spostrzegł,
aż dopiero gdy spadła
nieuważnym potrącona ruchem”.

Ćwiczenie 3.6
Jaki jest cel wypowiedzi postaci mówiącej?

Ćwiczenie 3.7
Czy zadania wyznaczone przez postać mówiącą są trudne? W odpowiedzi odwołaj się do pierwszych dwóch i ostatnich dwóch wierszy?