Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  mira31130 30.5.2010 (12:44)

  Środki masowego przekazu działają bezosobowo, w oderwaniu od potrzeb indywidualnego człowieka, nie uwzględniając osobowości, psychiki i sytuacji danej jednostki.
  Czy można jednak przyjąć, że ich wpływ na dzieci i młodzież jest silniejszy niż w przypadku osób dorosłych? Odpowiedź twierdząca nie wydaje się błędem. Siła i częstotliwość oddziaływania mediów na pojedynczego człowieka jest niewątpliwie duża, a zwiększa się jeszcze w przypadku osób młodych i bardzo młodych, znajdujących się w fazie kształtowania psychiki i osobowości, fazie, która tak często cechuje się rozchwianiem emocjonalnym, brakiem stałego systemu wartości i norm, buntem i negacją zastanego świata. Często prowadzi to do rozmywania granic pomiędzy dobrem a złem, prawdą i fałszem, nie pozwala na w pełni krytyczne przyjmowanie informacji czy opinii i co za tym idzie - zwiększa podatność na wszelkie wpływy.
  W nauce wskazuje się, że najbardziej podatność taką wykazują dzieci i młodzież wychowywane w nieprawidłowych środowiskach rodzinnych, o zaburzonych relacjach międzyludzkich, niedojrzałe pod względem osobowościowym czy te opóźnione w rozwoju umysłowym. Takie też dzieci najczęściej oglądają powszechnie dostępne programy telewizyjne; telewizja zastępuje dotychczasowe role zwyczajowo pełnione przez rodziny, szkoły, a czasem nawet środowiska rówieśnicze. Im mniejsze jest pozytywne oddziaływanie rodziny i najbliższego otoczenia dziecka, tym większa rola innych czynników, w tym zwłaszcza elektronicznych środków masowego przekazu. Niekiedy media stają się ucieczką od frustracji i problemów rodzinnych, niekiedy fikcja lub rzeczywistość medialna staje się realną szkołą życia i punktem odniesienia w codziennym życiu.
  Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, nie można się dziwić, że większość badaczy tej problematyki przychyla się do poglądu, iż środki masowego przekazu są co najmniej jednym z istotnych czynników mogących wpływać na rozwój i zachowania młodych odbiorców, w tym zwłaszcza widzów. Badania prowadzone w ostatnich latach zawierają szczególnie cenne informacje w tym zakresie, informacje które ukazują zmiany zachodzące na rynków środków przekazu w dobie społeczeństwa informacyjnego.
  Dokonujące się przemiany społeczno–ekonomiczne wymagają przeobrażeń polskiego systemu edukacji, prowadzących do osiągania wysokiej efektywności kształcenia. Obecnie uczeń ma ogromne możliwości w pogłębianiu swojej wiedzy, poprzez styczność z nową technologią informacją, która wykorzystuje przede wszystkim komputery oraz sieci komputerowe i ma olbrzymi wpływ na życie człowieka. Częścią tej technologii jest Internet, który coraz bardziej staje się niezbędny w codziennym życiu. Daje on nowe możliwości, ale i stwarza nowe zagrożenia, zwłaszcza w kontekście szybkiej informatyzacji szkół i organizowania w nich pracowni internetowych.
  Postrzegając Internet jako nowe, atrakcyjne medium o charakterze masowym daje się wysunąć kilka wniosków i uogólnień. Po pierwsze można przyjąć, iż w najbliższej przyszłości szkoła będzie jednym z głównych źródeł dostępu do Internetu dla młodzieży, zwłaszcza w rejonach uboższych i słabiej rozwiniętych.
  Po drugie jasno można zauważyć, że szkoła będzie musiała wskazywać, jak dostęp do Internetu zamienić w dostęp do informacji tak, aby był on świadomy i możliwie pełny. Należy bowiem dążyć do sytuacji, w której Internet będzie szeroko postrzegany jako medium wymiany informacji, a nie jako jedno z wielu źródeł rozrywki. „Przeglądanie zasobów Internetu, w kontekście możliwości oddziaływania tego medium na dzieci i młodzież, nie musi dotyczyć bezpośredniego kontaktu dziecka z siecią. Zwraca bowiem uwagę walor edukacyjny stron nie tworzonych z myślą o młodych internautach. Na pewno powinni zauważyć to nauczyciele, którym Internet może dostarczyć wielu materiałów przydatnych w realizacji poszczególnych przedmiotów”.
  Po trzecie można i należy dostrzegać w Internecie szansę, a nie zagrożenie, przynajmniej jeśli chodzi o treści w nim zgromadzone i dostępne. „O wiele większe obawy niż niski poziom językowy i estetyczny niektórych stron, wzbudza u rodziców i nauczycieli możliwość dotarcia do dzieci poprzez Internet treści niecenzuralnych, rasistowskich – krótko mówiąc – skrajnych. Twierdzenie, że Internet wręcz zalewa umysły niewinnych dzieci wspomnianymi treściami, nie jest prawdziwe. Owszem, można na nie przypadkowo trafić, szczególnie przy korzystaniu z wyszukiwarek. Wśród adresów będących efektem poszukiwań może się rzeczywiście trafić strona o treściach niepożądanych. Ale w przypadku stron z materiałami pornograficznymi, większość z nich pyta o wiek użytkownika sieci oraz zgodę na przejście do kolejnego poziomu. Jeśli więc nie szuka się tych treści, nie powinno się do nich dotrzeć. Pewnym potwierdzeniem tej tezy mogą być badania amerykańskiej agencji rządowej, z których wynika, że transfer plików pornograficznych stanowi zaledwie 0,2% całego transferu plików w Internecie”.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie