Treść zadania

Rozwiązania

• 

  1 3

  14mania14 29.5.2010 (12:13)

  hfhdghdhad

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  magdzialenka23 29.5.2010 (13:48)

  H. Sienkiewicz w swojej historycznej powieści, pt. „Krzyżacy” opisuje wiele postaci. Jedną z bardziej pozytywnych i barwnych osób był Zbyszko z Bogdańca. Młodzieniec był sierotą. Wychowywał go stryj, znakomity rycerz Maćko z Bogdańca. Obydwaj pochodzili ze szlacheckiego rodu „Tępa Podkowa” i kochali wojny. Zbyszko został wychowany przez „stryka” na „młodziaszka”, dla którego honor, był obok religii najważniejszy. Od zawsze marzył, że zostanie rycerzem, póki, co Maćko zabierał go ze sobą na wojny.
  
  Zbyszko był bardzo przystojnym młodzieńcem. „Ze wzrostu, z barków, widnych pod obcisłym ubraniem, z tęgich ud i szerokich piersi wydawał się być mężem całkiem dojrzałym, ale nad tą postawą męża wznosiła się głowa dziecinna prawie – i twarz młoda, z pierwszym meszkiem nad ustami – i zarazem cudna – twarz królewskiego pazia ze złotym włosem, uciętym równo nad brwiami, a puszczonym długo na ramiona”. Zazwyczaj ubrany był w „powyciskany od zbroicy kubrak”, jedynie na wyjątkowe okazje przyodziewał „...białą jakę, haftowaną w złote gryfy i zdobną złotą frędzlą u dołu”, którą zdobył w czasie jednej z bitew. Zbyszko był osobą, która najpierw robi, a dopiero potem zastanawia się nad konsekwencjami. Dobrym tego przykładem było ślubowanie. Oczarowany Danusią (córką Juranda ze Spychowa) ślubował jej wierność i pawie czuby, które nosili znakomici Krzyżacy. W konsekwencji, o mało nie zabił posła krzyżackiego, i omal nie przypłacił tego głową! Jednak na całe szczęście Danuśka odratowała go, co świadczy tylko o tym, że był niesamowitym szczęściarzem. Nie brakowało mu także odwagi. Uratował księżną Danutę i ukochaną przed olbrzymim turem. Był bardzo bogobojny, ponieważ jeśli postanowił coś zrobić to zastanawiał się czy właśnie tego Bóg od niego oczekuje. O jego wielkiej sile i sprycie, mówi to, że pokonał – brata Rotgiera – który był nie tylko starszy, ale także bardziej doświadczony! Zawsze służył ojczyźnie, i nawet kiedy miał już żonę i dzieci pojechał wraz ze stryjem bronić ojczyzny walcząc pod Grunwaldem z Krzyżakami, pomimo tego, że mógł już nie wrócić do Bogdańca, który tak przecież umiłował.
  
  Podsumowując Zbyszko to bardzo przyjemna postać, którą można polubić. Z jednej strony był strasznie lekkomyślny (ale kto nie ma wad?), z drugiej jednak w młodym wieku wykazał się dojrzałością i sprytem. Myślę, że jest osobą, którą warto i powinno się naśladować, przynajmniej jeśli chodzi o męstwo czy honorowość

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  asia0024 29.5.2010 (17:07)

  Najbardziej ze wszystkich rycerzy w książce pt. "Krzyżacy" zaimponował mi Jurand ze Spychowa. Jest to postać, która została naznaczona przez Henryka Sienkiewicza piętnem powagi i tragizmu.
  
  Jurand był właścicielem Spychowa. Z całej duszy nienawidził Krzyżaków. To oni przed laty zabili jego ukochaną żonę, a później pozbawili go jedynej córki - Danusi. Był wdowcem.
  
  Jurand ze Spychowa to rycerz mazowiecki o groźnym, wzbudzającym strach wyglądzie. Jego charakterystyczną cechą było jedno oko barwy żelaza, co powodowało, że jego wzrok stawał się przerażający, a jednocześnie tajemniczy i nieprzenikniony. Poza tym ten jednooki rycerz był dobrze zbudowany, miał jasne włosy i wąsy oraz nieprzyjemną twarz. Te wszystkie cechy wyglądu czyniły z niego naprawdę strasznego i okropnego człowieka. Zawsze przy sobie nosił wielki, żelazny topór.
  
  Był bardzo odważny i groźny. W oczach ludzi budził strach. Dla przyjaciół był miły i łagodny. Bardzo mocno rozpieszczał swoją jedyną córkę, dla niej poświęciłby życie. Miał żelazny charakter, poprzysiągł zemstę Krzyżakom. Zawsze kierował się prawami rycerskimi.
  
  Jurand miał drapieżne uosobienie. Wobec otoczenia budził respekt. Był energiczny, dynamiczny. Krzyżacy nazywali go: krwawym psem lub strasznym mazurem. Wypadki związane z uprowadzeniem Danusi całkowicie odmieniły Juranda. Chciwość ustąpiła miejsca pokorze. Okaleczony przez rycerzy w białych płaszczach zmienił się nie tylko fizycznie, ale i psychicznie.
  
  Wielki bohater, a jego przemiana dodaje mu wielkości. Zawsze był człowiekiem honoru. Jurand ze Spychowa jest ciekawą postacią, zadziwia walecznością. Moim zdaniem Jurand jest wzorem średniowiecznego rycerza, godnym naśladowania.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  darka120 29.5.2010 (21:17)

  Zbyszko z Bogdańca herbu Tępa Podkowa, zawołania Grady-bohater główny, bratanek Maćka z Bogdańca.Jego ojciec zmarł.Rodowa posiadłość ,Bogdaniec,właściwie nie istnieje,została zniszczona podczas wojny między sąsiadami.Zbyszko jest pięknym młodym mężczyzna ,Ma długie,gęste,jasne włosy i wesołe spojrzenie.Zwraca uwagę jego zgrabna sylwetka i dumna postawa..Był bardzo porywczy.Nie zastanawiał się nad swoim postępowaniem,działał spontanicznie ,pod wpływem nagłego impulsu,nie potrafił się opanować.Bez przerwy myślał o wojnie i walce.Miał duszę prawdziwego staropolskiego rycerza.Był odważny,honorowy,ambitny.Nie darował zniewagi.W jego sercu ważne miejsce zajmowała dama jego serca-ukochana Danuśka,która później została jego żoną.Nie mógł się pogodzić z jej stratą.Uparcie jej szukał narażając często własne życie.Godnie pomścił jej śmierć..Miał bardzo silny charakter.Niełatwo go było skłonić do posłuszeństwa.Zawsze dotrzymywał rycerskiego słowa,był niezawodny.Zbyszko był prawym,uczciwym,szczerym człowiekiem.Nigdy nie uciekał się do kłamstw i pochlebstw.Miał jeszcze jedną bardzo ważna cechę charakteru-nie tracił nadziei nawet w najbardziej trudnych momentach.Był optymistą,nie załamywał się.
  
  
  
  Myślę,że dobrze.Pozdrawiam.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie