Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  jagodka84a 29.5.2010 (12:40)

  W średniowieczu pojawił się bardzo ważny utwór dotyczący śmierci pt. "Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią". Ten anonimowy wiersz jest jednym z ważnych zabytków polskiego języka. Utwór ten został napisany w formie dialogu. Śmierć prowadzi tutaj rozmowę z tytułowy mistrzem Polikarpem. Wiersz pokazuje jej makabryczny wizerunek, przeraża czytelnika obraz śmierci, który jest wręcz odrażający. Autor utworu nadaje śmierci szczególny charakter - jest ona okrutna, nieprzekupna oraz nieuchronna. To postać, która wzbudza strach - osoba, która zawsze zwycięża. Twórca przedstawił ją czytelnikowi jako ciało w stanie rozkładu. Jest to przeraźliwie chuda, blada kobieta, której atrybutem jest kosa. Śmierć w tym wierszu oświadcza wszystkim, że utnie im szyję. Nie daje się w żaden sposób przekupić, przebłagać, panuje nad światem, a pokonać ją może tylko Syn Boży. Okazuje się, że nikt nie ma u niej specjalnych względów.
  
  Śmierć rozmawiając z Polikarpem uświadamia mu, że na pewno nie uda mu się przed nią uciec. Polikarp daremnie łudzi się, że śmierć pozostawi go w spokoju. Ona jednak otrzymała zadanie specjalne od Boga i wykonuje tylko Jego zalecenia. W myśl tego, co nakazał Bóg śmierć zaprasza do tańca wszystkich ludzi. Jest to bardzo powszechnie obecny w średniowieczu motyw "dance macabre". Do takiego tańca zapraszani są wszyscy bez wyjątku, bez względu na pochodzenie, posiadanie. Przywołana w ten sposób śmierć ma pokazać czytelnikowi, że w chwili, kiedy przychodzi umierać ludzie są równi. Trzeba również zaznaczyć, że "Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią" bardzo silnie nawiązuje do motywu "vanitas vanitatum", który pochodzi z biblijnej "Księgi Koheleta". Chodzi tutaj przede wszystkim o to, że wszystkie sprawy o które zabiegamy podczas życia są marnością, ponieważ każdego z nas czeka śmierć.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie