Główna bohaterka powieści, Sara Crewe, żyje w bardzo różnych warunkach: najpierw w przepychu i bogactwie, otoczona miłością i dobrocią, potem w straszliwej nędzy. Zaznała życia łatwego i bardzo trudnego. Jednak jej charakter pozostał nieskażony. Istnieją takie postawy i takie cechy charakteru, które zawsze pozostaną w modzie - uczciwość, otwartość, dobre serce, optymizm.
Za życia tatusia Sara była traktowana jak księżniczka. Nigdy nie odczuwała braku pieniędzy, miała wszystko, o czym tylko sobie zamarzyła: wspaniałe zabawki, najdroższe ubrania, odpowiednie wykształcenie. Gdyby Sara była podobna do Lawinii, z pewnością jej charakter uległby wypaczeniu - stałaby się dumna, wyniosła. W dodatku panna Minchin uważała, że należy ją za wszystko chwalić i na wszystko jej pozwalać. Na szczęście rozsądek i mocny charakter Sary pozwoliły jej wytrzymać tę próbę.
Dziewczynka potrafiła dostrzec potrzeby innych: samotność Ermengardy, pragnienie miłości i opieki u Lotki, nędzę i nieszczęście Rózi. Potrafiła im pomóc. Sama szczęśliwa umiała dostrzec cierpienie innych.
Po śmierci tatusia, mimo że przyszło jej żyć w bardzo trudnych warunkach, dziewczynka pozostała sobą. Starała się patrzeć na świat optymistycznie, dostrzegać zawsze dobre strony życia. Dobrze wypełniała swoje obowiązki. Wyobraźnia pomagała jej przetrwać. Nadal pamiętała, że nie tylko ona cierpi. Głodna zdobyła się na prawdziwe bohaterstwo i oddała swoje bułki biednej dziewczynce.
Można powiedzieć, że dzięki pięknym cechom charakteru Sara przetrwała bardzo ciężkie chwile i doczekała się szczęścia, zachowując jednocześnie umiejętność uszczęśliwiania innych.
lub
zarejestruj nowe konto.
2 0
Kar_olinka12 28.5.2010 (16:46)
Główna bohaterka powieści, Sara Crewe, żyje w bardzo różnych warunkach: najpierw w przepychu i bogactwie, otoczona miłością i dobrocią, potem w straszliwej nędzy. Zaznała życia łatwego i bardzo trudnego. Jednak jej charakter pozostał nieskażony. Istnieją takie postawy i takie cechy charakteru, które zawsze pozostaną w modzie - uczciwość, otwartość, dobre serce, optymizm.
Za życia tatusia Sara była traktowana jak księżniczka. Nigdy nie odczuwała braku pieniędzy, miała wszystko, o czym tylko sobie zamarzyła: wspaniałe zabawki, najdroższe ubrania, odpowiednie wykształcenie. Gdyby Sara była podobna do Lawinii, z pewnością jej charakter uległby wypaczeniu - stałaby się dumna, wyniosła. W dodatku panna Minchin uważała, że należy ją za wszystko chwalić i na wszystko jej pozwalać. Na szczęście rozsądek i mocny charakter Sary pozwoliły jej wytrzymać tę próbę.
Dziewczynka potrafiła dostrzec potrzeby innych: samotność Ermengardy, pragnienie miłości i opieki u Lotki, nędzę i nieszczęście Rózi. Potrafiła im pomóc. Sama szczęśliwa umiała dostrzec cierpienie innych.
Po śmierci tatusia, mimo że przyszło jej żyć w bardzo trudnych warunkach, dziewczynka pozostała sobą. Starała się patrzeć na świat optymistycznie, dostrzegać zawsze dobre strony życia. Dobrze wypełniała swoje obowiązki. Wyobraźnia pomagała jej przetrwać. Nadal pamiętała, że nie tylko ona cierpi. Głodna zdobyła się na prawdziwe bohaterstwo i oddała swoje bułki biednej dziewczynce.
Można powiedzieć, że dzięki pięknym cechom charakteru Sara przetrwała bardzo ciężkie chwile i doczekała się szczęścia, zachowując jednocześnie umiejętność uszczęśliwiania innych.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie