Historia życia bohatera-narratora łączy się z Petersburgiem, miastem najczęściej będącym tłem wydarzeń w twórczości Fiodora Dostojewskiego. Chociaż nie ma w utworze informacji, że akcja rozgrywa się w Petersburgu, wiele opisywanych miejsc, np. Plac Sienny, Dom Wiazemskiego, gdzie znajdował się przytułek dla nędzarzy, nie pozostawiają wątpliwości co do miejsca akcji.
Dzieje miłości czterdziestoletniego właściciela lombardu do „Łagodnej” opowiadane są w rzeczywistości współczesnej pisarzowi. Co istotne, w relacji bohatera nie znajdziemy żadnych bezpośrednich odniesień do czasu historycznego, pojawiają się jedynie określenia czasowych przebiegów wydarzeń: przez trzy lata po wydaleniu z wojska tułał się po ulicach Petersburga, półtora roku przed śmiercią żony dostawszy spadek po matce chrzestnej założył lombard i wkrótce ożenił się, „Łagodna” chorowała przez sześć tygodni, całą zimę narrator czuwał nad jej rekonwalescencją, w marcu dostrzegł „osobliwe zadumanie” żony, w kwietniu wreszcie - zrozumiawszy swe błędy - postanowił naprawić relacje z ukochaną kobietą, ale okazało się to spóźnionym krokiem.
Także przywołane w tekście okoliczności wskazują, że akcja opowiadania jest współczesna. Narrator wspomina o przedstawieniach teatralnych, na których był wraz z żoną, a obie sztuki - jak i Pogoń za szczęściem P. Gołubina, tak i Śpiewające ptaki J. Offenbacha - wystawiały petersburskie teatry w 1876 r., czyli w czasie, gdy Dostojewski pisał Łagodną. Młoda panna poszukując pracy zamieszczała swe ogłoszenia w postępowym czasopiśmie „Głos” wydawanym w Petersburgu w latach 1863-1884.
lub
zarejestruj nowe konto.
1 0
Kar_olinka12 28.5.2010 (16:27)
Historia życia bohatera-narratora łączy się z Petersburgiem, miastem najczęściej będącym tłem wydarzeń w twórczości Fiodora Dostojewskiego. Chociaż nie ma w utworze informacji, że akcja rozgrywa się w Petersburgu, wiele opisywanych miejsc, np. Plac Sienny, Dom Wiazemskiego, gdzie znajdował się przytułek dla nędzarzy, nie pozostawiają wątpliwości co do miejsca akcji.
Dzieje miłości czterdziestoletniego właściciela lombardu do „Łagodnej” opowiadane są w rzeczywistości współczesnej pisarzowi. Co istotne, w relacji bohatera nie znajdziemy żadnych bezpośrednich odniesień do czasu historycznego, pojawiają się jedynie określenia czasowych przebiegów wydarzeń: przez trzy lata po wydaleniu z wojska tułał się po ulicach Petersburga, półtora roku przed śmiercią żony dostawszy spadek po matce chrzestnej założył lombard i wkrótce ożenił się, „Łagodna” chorowała przez sześć tygodni, całą zimę narrator czuwał nad jej rekonwalescencją, w marcu dostrzegł „osobliwe zadumanie” żony, w kwietniu wreszcie - zrozumiawszy swe błędy - postanowił naprawić relacje z ukochaną kobietą, ale okazało się to spóźnionym krokiem.
Także przywołane w tekście okoliczności wskazują, że akcja opowiadania jest współczesna. Narrator wspomina o przedstawieniach teatralnych, na których był wraz z żoną, a obie sztuki - jak i Pogoń za szczęściem P. Gołubina, tak i Śpiewające ptaki J. Offenbacha - wystawiały petersburskie teatry w 1876 r., czyli w czasie, gdy Dostojewski pisał Łagodną. Młoda panna poszukując pracy zamieszczała swe ogłoszenia w postępowym czasopiśmie „Głos” wydawanym w Petersburgu w latach 1863-1884.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie