Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  jagodka84a 29.5.2010 (13:04)

  7. Wizje śmierci na podstawie „Rozmowy Mistrza Polikarpa ze śmiercią” oraz „Wywiadu” Mirona Białoszewskiego
  
  Śmierć od wieków jest powodem rozważań wielu twórców literackich. Ludzie bardzo często zastanawiają się nad sensem swojego istnienia, nad tym jak wygląda śmierć i co po niej następuje. Śmierć jest bardzo często odbierana przez ludzi jako coś bardzo złego, coś co powoduje cierpienie oraz strach. Wizerunek śmierci zmieniał się na przestrzeni wieków. Najczęstszym jej wyobrażeniem był wizerunek kobiety z kosą, która zwiastowała koniec ziemskiego cierpienia. Śmierć była również karą za grzechy człowieka, tragedią, która dotyka każdego człowieka bez względu na jego pochodzenie i status majątkowy. Ludzie najczęściej uważają ją za przepustkę do innego lepszego świata. Śmierć jest dla nas jedynym pewnikiem, ponieważ życie człowieka zmierza właśnie do niej. Każdemu z nas przyjdzie przecież opuścić tę Ziemię i to jest od wieków niezmienne.
  R E K L A M A czytaj dalej ↓
  
  Problemem śmierci interesowali się twórcy każdej epoki literackiej, jednak na zupełnie innych płaszczyznach. Trzeba podkreślić, że motyw ten najczęściej spotykany jest w okresach literackich, w których dominowały sprawy duchowe. Rozważania na temat śmierci prowadzili twórcy średniowieczni. W utworach tej epoki ukazywano nieubłagana śmierć, która dopada każdego człowieka.
  
  W średniowieczu pojawił się bardzo ważny utwór dotyczący śmierci pt. "Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią". Ten anonimowy wiersz jest jednym z ważnych zabytków polskiego języka. Utwór ten został napisany w formie dialogu. Śmierć prowadzi tutaj rozmowę z tytułowy mistrzem Polikarpem. Wiersz pokazuje jej makabryczny wizerunek, przeraża czytelnika obraz śmierci, który jest wręcz odrażający. Autor utworu nadaje śmierci szczególny charakter - jest ona okrutna, nieprzekupna oraz nieuchronna. To postać, która wzbudza strach - osoba, która zawsze zwycięża. Twórca przedstawił ją czytelnikowi jako ciało w stanie rozkładu. Jest to przeraźliwie chuda, blada kobieta, której atrybutem jest kosa. Śmierć w tym wierszu oświadcza wszystkim, że utnie im szyję. Nie daje się w żaden sposób przekupić, przebłagać, panuje nad światem, a pokonać ją może tylko Syn Boży. Okazuje się, że nikt nie ma u niej specjalnych względów.
  
  Śmierć rozmawiając z Polikarpem uświadamia mu, że na pewno nie uda mu się przed nią uciec. Polikarp daremnie łudzi się, że śmierć pozostawi go w spokoju. Ona jednak otrzymała zadanie specjalne od Boga i wykonuje tylko Jego zalecenia. W myśl tego, co nakazał Bóg śmierć zaprasza do tańca wszystkich ludzi. Jest to bardzo powszechnie obecny w średniowieczu motyw "dance macabre". Do takiego tańca zapraszani są wszyscy bez wyjątku, bez względu na pochodzenie, posiadanie. Przywołana w ten sposób śmierć ma pokazać czytelnikowi, że w chwili, kiedy przychodzi umierać ludzie są równi. Trzeba również zaznaczyć, że "Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią" bardzo silnie nawiązuje do motywu "vanitas vanitatum", który pochodzi z biblijnej "Księgi Koheleta". Chodzi tutaj przede wszystkim o to, że wszystkie sprawy o które zabiegamy podczas życia są marnością, ponieważ każdego z nas czeka śmierć.
  
  6. Cechy odwaga, dbałość o honor swój i swojego władcy, wierność wobec seniora, wybranej damy serca i ojczyzny, powinien być pobożny i oddany Bogu, męstwo, siła.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie