Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 1

  audi170 28.5.2010 (14:16)

  Bieszczadzki Park Narodowy o powierzchni 290 km2 jest największym polskim górskim parkiem narodowym. Głównym celem Parku Narodowego jest ochrona przyrody i krajobrazu, a więc tego, co stanowi o atrakcyjności turystycznej Bieszczadów, które stanowią fragment polskich Karpat Wschodnich.
  Stanowi on centralną część pierwszego na świecie trójstronnego Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie" utworzonego pod patronatem programu UNESCO-MaB ("Człowiek i Biosfera"). W skład MRB "KW", oprócz Bieszczadzkiego Parku Narodowego wchodzą po stronie polskiej Park Krajobrazowy Doliny Sanu i Ciśniańsko-Wetliński PK. Na Ukrainie - Użański Park Narodowy l Nadsański Park Krajobrazowy oraz na Słowacji - Park Narodowy "Połoniny". Obszar Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery wynosi obecnie 2 132 km2, co stanowi o jego znaczeniu dla ochrony przyrody tej części Europy.
  Bieszczadzki Park Narodowy został wyróżniony Dyplomem Europejskim przyznawanym przez Radę Europy za najcenniejsze zasoby przyrodnicze i prawidłowe nimi zarządzanie. Poza współpracą z sąsiadami słowackimi i ukraińskimi Park współpracuje również na podstawie dwustronnego porozumienia z Parkiem Narodowym "Vanoise" położonym w Alpach Francuskich.
  Jest to jedyny obszar w Europie, gdzie przyroda zastąpiła gospodarkę człowieka. Po 1947r. Bieszczady, wcześniej przeludnione, przez wiele lat pozostawały niezamieszkałe. Nawet obecnie - przy gęstości zaludnienia od 0,6 do 20 mieszkańców na km2 wpływ gospodarki człowieka na przyrodę jest nieznaczny, Lesistość Bieszczadów wynosi około 80%, co stanowi o ich atrakcyjności, a zarazem jest to jeden z największych w Europie kompleks pierwotnych i naturalnych drzewostanów bukowych.
  Bieszczadzki Park Narodowy jest jedynym Parkiem w Polsce, chroniącym jednocześnie wszystkie krajowe duże ssaki i drapieżniki włącznie z niedźwiedziem brunatnym, wilkiem, rysiem i żbikiem. Powiodła się również reintrodukcja występujących tu wcześniej bobrów i żubrów. Park stanowi także ostoję dla rzadkich gatunków ptaków, w tym orła przedniego i puchacza. Najbardziej charakterystyczną cechą krajobrazu Parku są unikalne w skali Polski, długie pasma górskich łąk położonych ponad górną granicą lasu, zwane połoninami. Z uwagi na położenie geograficzne w Parku występują zarówno zachodnio- jak i wschodniokarpackie zbiorowiska roślinne i gatunki, w tym wiele chronionych i zagrożonych.
  Najwyższe partie Bieszczadów stanowią niezwykle atrakcyjne pod względem turystycznym obszary, w szczególności dla wędrówek pieszych i konnych. Istniejąca na terenie Parku sieć pieszych szlaków turystycznych o długości przeszło 130 km stwarza znakomite warunki do bliskiego kontaktu z przyrodą w trakcie ich zwiedzania.
  
  Bieszczadzki Park Narodowy jest jedynym górskim parkiem narodowym w Polsce, który propaguje turystykę konną. Sieć tras konnych o łącznej długości 142 km pozwala na kilkudniowe wyprawy, prowadzone przez licencjonowanych przewodników. Postoje zaplanowane są w specjalnie do tego celu przygotowanych pięciu stanicach usytuowanych wzdłuż trasy. Zaprojektowano je tak, by umożliwić korzystanie z noclegów i wyżywienia w standardzie dostosowanym do życzeń klienta. Począwszy od standardu traperskiego (biwaki, schrony) poprzez schroniska górskie, a skończywszy na hotelach dla podróżnych oczekujących najwyższej jakości usług.
  Zachowawcza Hodowla Konia Huculskiego BPN w Wołosatem jest jednym z dwóch w Polsce ośrodków szkoleniowych dla przodowników górskiej turystyki konnej PTTK. Oferuje też naukę jazdy konnej dla młodych, mniej doświadczonych turystów, która pozwoli im na oswojenie się z koniem oraz krótkie wycieczki dla bardziej zaawansowanych jeźdźców.
  Oferta usług konnych dotyczy całego roku z możliwością zakwaterowania w dobrym standardzie i prowadzenie zajęć przy niesprzyjającej pogodzie w krytej ujeżdżalni. Usługi jazdy konnej prowadzą doświadczeni i licencjonowani instruktorzy, także w innych stanicach położonych przy trasach konnych. Do innych atrakcji należą przejażdżki dla rodzin i małych grup bryczkami konnymi, a zimą saniami.
  Środowisko przyrodnicze tych gór posiada wyjątkowe walory w postaci rozległych karpackich lasów regla dolnego, z mało naruszonym krajobrazem, poprzecinanym czystymi potokami i rzekami oraz malowniczymi bezludnymi dolinami z niewielkimi zasobami kulturowymi po dawnych wsiach.
  Turystyka na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego oraz całego Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery podporządkowana jest głównemu celowi jakim jest ochrona zasobów przyrodniczych i krajobrazowych. Wyznaczone i dobrze oznakowane szlaki turystyczne piesze, z całym systemem punktów informacyjno-kasowych, deszczochronami i punktami usługowymi dają możliwość przejścia i zwiedzenia najciekawszych partii Bieszczadów, bez naruszania przepisów obowiązujących w Bieszczadzkim Parku Narodowym.
  
  Szczególnie zalecaną jest na terenie Parku turystyka edukacyjna. Są to głównie piesze wędrówki połączone z poznawaniem przyrody. Bieszczadzki Park Narodowy posiada odpowiednie do prowadzenia tego typu zajęć (dla grup turystycznych i młodzieży szkolnej) zaplecze - obiekty noclegowe średnim turystycznym standardzie zlokalizowaną w różnych częściach Parku. Zgłaszającym się grupom Bieszczadzki Park Narodowy proponuje kilkudniowe lub kilkugodzinne wycieczki, prelekcje, pogadanki, filmy edukacyjne, kilkudniowe warsztaty, prowadzone przez odpowiednią kadrę dydaktyczną i terenową. Główną instytucją edukacyjną jest Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny BPN w Ustrzykach Dolnych, dysponujący muzeum, salami wykładowymi oraz stacjami terenowymi.
  Ośrodek Informacyjno-Edukacyjny BPN w Lutowiskach jest głównym organizatorem i źródłem informacji dla osób indywidualnych i grup turystycznych udających się w Bieszczady. Celem zasadniczym Ośrodka jest informacja społeczeństwa odwiedzającego Park o zasadach jego zwiedzania, zasobach przyrodniczych, kulturowych, świadczonych usługach przez podmioty gospodarcze, imprezach sportowych i kulturowych. Ośrodek zajmuje się promocją twórczości bieszczadzkich artystów i rzemieślników, prezentując ich twórczość między innymi na wystawach czasowych i targach turystycznych.
  Ośrodek dysponuje własną bazą noclegową z wyżywieniem w obiekcie w Lutowiskach oraz innych obiektach znajdujących się na terenie Parku. Bieszczadzki Park Narodowy dysponuje własną bazą noclegową w Tarnawie, Wołosatem i Suchych Rzekach, która szczególnie od września do maja może być wykorzystywana na obozy młodzieżowe, wycieczki sobotnio-niedzielne oraz zakwaterowanie osób indywidualnych. Dzierżawione obiekty Parku takie jak "Hotelik Biały" w Ustrzykach Górnych oraz "Hotelik pod Tarnicą" w Wołosatem, a także "Bar pod Tarnicą" w Wołosatem uzupełniają bazę noclegową i gastronomiczną w centrum Bieszczadów.
  W Parku znajdują się obiekty należące do PTTK. które świadczą pełny zakres usług noclegowo-wyżywieniowych ("Hotel Górski" w Ustrzykach Górnych l Wetlinie, bacówki turystyczne pod Małą Rawką, Jaworzcu, Honem w Cisnej, schronisko w Wetlinie) z odpowiednimi parkingami i polami kampingowymi.
  Największy kamping w Bieszczadach w "Górnej Wetlince" położony przy dużej obwodnicy (dawna ferma PGR). Oprócz pól namiotowych, baru, sanitariatów, posiada on stałe uzbrojenie, miejsca dla karawaningu i krytą scenę z widownią w formie amfiteatru, na której odbywają się w sezonie turystycznym liczne imprezy plenerowe i występy zespołów regionalnych.
  Położenie geograficzne trzech sąsiednich państw: Polski, Słowacji l Ukrainy - stwarza szczególne warunki do szeroko pojętej współpracy przygranicznej. Od 1 lipca 1999r. na mocy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, a Rządem Republiki Słowackiej i przekraczaniu granicy na szlakach turystycznych utworzono na terenie woj. podkarpackiego cztery przejścia na szlakach turystycznych, tj. Roztoki Górne - Ruskie Sedło, Balnica - Osadne, Czeremcha - Certyżne k/Jaślisk, kolejowe przejście w Łupkowle i przejście graniczne Barwinek - Vysny Komorni.
  W najbliższej przyszłości ma być otwarte przejście graniczne z Ukrainą Krościenko - Smolnica oraz planowane przejście turystyczne piesze Żurawin - Boberka. Turystyka przygraniczna uatrakcyjni ofertę turystyczną Bieszczadów i umożliwi kontakty miejscowej ludności zamieszkującej strefę przygraniczną. Jednym z największych atrakcji turystycznych jest Bieszczadzka Kolejka kursująca sezonowo na trasie Majdan - Cisną - Przysłup, w przyszłości do Wetliny.
  Oznakowano i dopuszczono do zwiedzania Górną Dolinę Sanu, która z uwagi na położenie przygraniczne, krajobraz i cenne zabytki kulturowe staje się dużą atrakcją dla zwiedzających Bieszczadzki Park Narodowy.
  Kulturowy wypas owiec w Brzegach Górnych, pasące się konie huculskie w Wołosatem oraz nowe ścieżki przyrodnicze wykonywane przez Park, Lasy Państwowe i Urzędy Gmin stanowią nowy element w udostępnianiu Bieszczadów do zwiedzania.
  W okresie zimowym Bieszczady są "puste" i mało odwiedzane przez turystów. Dobra baza noclegowa i żywieniowa stwarza warunki narciarskie dla turystyki ski-tourowej, śladowej i biegowej. Ponadto wyciągi narciarskie w Ustrzykach Dolnych oraz rekreacyjny wyciąg narciarski BPN w Ustrzykach Górnych, zimowa turystyka konna, kryte baseny kąpielowe w Ustrzykach Dolnych i Smereku - daje możliwość odwiedzania Bieszczadów o tej porze roku z atrakcyjnym programem pobytu.
  Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe - z racji swojej misji "ratowania ludzi potrzebujących pomocy w górach" spełnia podstawową funkcję poczucia bezpieczeństwa osób zwiedzających Park i Bieszczady. Posiada stałe stacje m.in. Centrala Sanok, Stacja Ratunkowa w Ustrzykach Górnych, Połonina Wetlińska, Bacówka pod Małą Rawką i inne punkty dające możliwość wezwania pomocy w razie potrzeby.
  Bieszczadzki Park Narodowy chroni fragmenty wschodnio-karpackiej przyrody w polskiej części Bieszczadów Zachodnich. Odpowiednio zarządzany i szanowany przez zwiedzających, gestorów turystyki oraz ludność miejscową daje szansę utrzymania niezmienionych zasobów przyrodniczych jako zasadniczego czynnika rozwoju usług, z których wszyscy możemy czerpać korzyści.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  Klaudzia_Pandzia 2.6.2010 (19:29)

  BdPN jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym na terenie Polski. W chwili utworzenia w 1973 obejmował masyw Tarnicy, Krzemienia i Halicza, oraz podszczytowe partie Połoniny Caryńskiej o powierzchni zaledwie 59,55 km². Obszar parku był powiększany czterokrotnie w latach 1989, 1991, 1996 oraz 1999. Jednakże pojęcie "park narodowy" znane jest w polskich Bieszczadach znacznie wcześniej niż 1973 rok. Otóż od lat 50. XX wieku połoniny znajdowały się w zarządzie dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego. Było to związane z poszukiwaniem nowych pastwisk dla podhalańskich owiec, którym ochrona ścisła łąk w TPN zabroniła wstępu na hale tatrzańskie. Obecnie w granicach BdPN znajduje się ogromna część tzw. polskich Bieszczadów Wysokich, a także kilka enklaw, z największą w dolinie górnego Sanu, gdzie Park przejął po kombinacie Igloopol łąki i nieużytki.
  
  W 1992 stał się częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie".
  Budowa geologiczna [edytuj]
  
  Bieszczadzki Park Narodowy jest położony w Karpatach Zewnętrznych zbudowanych z utworów fliszowych należących do dwóch jednostek strukturalnych – płaszczowiny dukielskiej i płaszczowiny śląskiej (Ślączka 1970, Żytko i in. 1973, Tokarski 1975). Jednostki te są zbudowane z naprzemianległych ławic skał osadowych o dużym zróżnicowaniu frakcjonalnym.
  
  Płaszczowina dukielska zbudowana z łusek: Wielkiej Rawki, Paprotnej, Borsuka i synkliny Moczarnego. W jej skład wchodzą:
  
  * warstwy łupkowskie (późna kreda) składające się z kompleksu łupkowo-piaskowcowego z przewagą łupków ilastych,
  * warstwy ciśniańskie (późna kreda – paleocen) składające się głównie z gruboławicowych piaskowców,
  * warstwy Majdanu (paleocen) zbudowane z ciemnoszarych i czarnych łupków z wkładkami łupków szarozielonych oraz margli syderytycznych i fukoidowych,
  * warstwy hieroglifowe (eocen) podobne do warstw hieroglifowych płaszczowiny śląskiej.
  
  Płaszczowina śląska tektonicznie dzieli się na mniejsze jednostki – przeddukielską oraz centralną depresję karpacką, którą tworzy antyklina Bukowego Berda, synklina Magurki – Stołów, antyklina Suchych Rzek i synklina brzeżna.
  
  Płaszczowinę śląską tworzą:
  
  * warstwy hieroglifowe (eocen) tworzące kompleks cienkoławicowego fliszu składającego się z zielonych łupków ilastych oraz z zielonych i szarych drobnoziarnistych piaskowców,
  * warstwy menilitowe (wczesny eocen) zbudowane z twardych czarnych i brunatnych łupków menilitowych z wkładkami ciemnoszarych i czarnych piaskowców z muskowitem,
  * warstwy przejściowe (oligocen) utworzone są z kompleksu szarych, oliwkowych lub czarnych łupków ilasto–marglistych przeławicowanych drobnoziarnistymi piaskowcami, szarych i czarnych mułowców, szarożółtych dolomitów żelazistych,
  * dolne warstwy krośnieńskie (oligocen) utworzone są z kompleksu szarych średnio- i gruboziarnistych piaskowców otryckich z zespołem cienkoławicowych skał łupkowych ilasto-marglistych.
  
  Flora Bieszczadzkiego Parku Narodowego [edytuj]
  
  Roślinność stanowi ok. 780 gatunków roślin naczyniowych, 250 gatunków mchów, 500 gatunków porostów i 1000 gatunków grzybów. Około 30 to endemiczne gatunki wschodniokarpackie, np. tojad wschodniokarpacki i tauryjski, goździk kartuzek, goździk skalny, lepnica karpacka, pszeniec biały.
  Fauna Bieszczadzkiego Parku Narodowego [edytuj]
  
  Spośród 230 gatunków kręgowców, w parku można spotkać takie zwierzęta jak:
  
  * jeleń
  * żubr
  * ryś
  * żmija
  * żbik
  * sarna
  * dzik
  * niedźwiedź brunatny
  * wilk
  * orzeł przedni
  * orlik krzykliwy
  * puchacz
  * puszczyk uralski
  * wąż Eskulapa
  
  Poza kręgowcami jest też dużo wyjątkowych pierścienic, owadów i pajęczaków.
  Klimat [edytuj]
  
  BdPN leży na granicy dwóch pięter klimatycznych:
  
  * piętra umiarkowanie chłodnego (650–1075 m n.p.m.)
  * piętra chłodnego (powyżej 1075 m n.p.m.)
  
  Średnia temperatura roczna wynosi od 2 °C do 4 °C, a w okolicy szczytów nawet poniżej 2 °C (miesiąc najcieplejszy – lipiec, miesiąc najchłodniejszy – luty).
  
  Ilość opadów atmosferycznych mieści się w granicach od 1100–1200 mm (największe w lipcu, najmniejsze w styczniu).
  
  Najczęstszymi wiatrami występującymi na terenie BdPN (36,5%) są wiatry z kierunków S, SE, SW.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie