Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  clao93 26.5.2010 (19:51)

  Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: "Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie".

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  parchina 26.5.2010 (19:55)

  Od początku chrześcijaństwa otrzymanie daru Ducha Świętego wiązano z przyjęciem chrztu. Działalność Ducha Świętego w osobie ochrzczonej oznacza, że zmartwychwstały Jezus Chrystus jest obecny w codziennym życiu człowieka ochrzczonego. To zmartwychwstały Chrystus jest dawcą tego wielkiego daru, którym jest Duch Święty. Dzięki temu darowi człowiek zostaje wyniesiony do godności dziecka Bożego.
  Znakiem obecności i owocem Ducha Świętego w życiu ochrzczonego są : miłość, radość, pokój, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie. Wszelkie dobro, które czynimy pochodzi od Ducha Świętego i jest konsekwencją przyjętego chrztu.Duch Święty udziela człowiekowi specjalnych darów, które nazywamy charyzmatami. Te dary są bezinteresownym darem pochodzącym od Ducha Świętego. Charyzmaty ubogacają człowieka i uzdalniają go do służby bliźnim, ponieważ są przydzielane dla dobra innych ludzi. Obok charyzmatów nadzwyczajnych wymienianych w różnych listach św. Pawła Apostoła - można do nich zaliczyć między innymi: dar mówienia obcymi językami, uzdrawianie, czy prorokowanie - istnieją charyzmaty związane z posługiwaniem we wspólnocie Kościoła. Zalicza się do nich gotowość spieszenia z pomocą innym, umiejętność wypowiadania braterskich upomnień, umiejętność dzielenia się z innymi posiadanymi dobrami, troska o biednych i chorych oraz inne.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  Monika8485 26.5.2010 (20:03)

  Jednym z najważniejszych skutków sakramentu chrztu jest przyjęcie daru Ducha Świętego. Poprzez ten sakrament człowiek otrzymuje nowe życie z wody i Ducha Świętego. Przypomina o tym obrzęd wyrzeczenia się zła, trynitarna formuła chrzcielna, użycie wody jako materii chrztu oraz namaszczenie olejem krzyżma świętego.
  W teologii chrześcijańskiej istnieje wiele mocnych i wymownych symboli Ducha Świętego: płomień ognisty, tchnienie, poszum wichru i namaszczenie olejem. Jednak najbardziej sugestywnym, choć mniej używanym, jest symbol wody. Symbolika wody ukazuje sposób udzielania ludziom Ducha Świętego i Jego działalność. W Ewangelii według św. Jana znajduje się bardzo wymowne wołanie Jezusa: „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije. Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z Jego wnętrza” (7, 37-38). Ewangelista Jan doda, że Jezus powiedział to o Duchu Świętym, którego mieli otrzymać wszyscy wierzący w Chrystusa.
  Wymowne świadectwo obietnicy Ducha Świętego wylanego na wszystkich ludzi i całe stworzenie odnajdujemy także w Księdze Joela: „I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach” (3, 1-2). Proroctwo Joela jest zapowiedzią tego, co dokona się w sakramencie chrztu. Udzielenie Ducha Świętego wiąże się z przyjęciem chrztu z wody i dlatego św. Piotr w swoim kazaniu w dniu Zesłania Ducha Świętego, odwołuje się do wizji Joela. Obecność Ducha Świętego jest także wyraźnie podkreślona podczas chrztu Chrystusa w Jordanie, a to wydarzenie w sposób najbliższy wskazuje na sakrament chrztu.
  Od początku chrześcijaństwa otrzymanie daru Ducha Świętego wiązano z przyjęciem chrztu. Działalność Ducha Świętego w osobie ochrzczonej oznacza, że zmartwychwstały Jezus Chrystus jest obecny w codziennym życiu człowieka ochrzczonego. To zmartwychwstały Chrystus jest dawcą tego wielkiego daru, którym jest Duch Święty. Dzięki temu darowi człowiek zostaje wyniesiony do godności dziecka Bożego. Jednak ten dar zobowiązuję także do życia według natchnień Ducha Świętego. On jest nauczycielem modlitwy i pomaga w rozpoznaniu i wypełnianiu woli Bożej w codziennym życiu.
  Duch Święty udziela człowiekowi specjalnych darów, które nazywamy charyzmatami. Te dary nie mogą być wymuszone przez człowieka, czy przez oficjalne organy Kościoła. Są bezinteresownym darem pochodzącym od Ducha Świętego. Charyzmaty ubogacają człowieka i uzdalniają go do służby bliźnim, ponieważ są przydzielane dla dobra innych ludzi. Obok charyzmatów nadzwyczajnych wymienianych w różnych listach św. Pawła Apostoła - można do nich zaliczyć między innymi: dar mówienia obcymi językami, uzdrawianie, czy prorokowanie - istnieją charyzmaty związane z posługiwaniem we wspólnocie Kościoła. Zalicza się do nich gotowość spieszenia z pomocą innym, umiejętność wypowiadania braterskich upomnień, umiejętność dzielenia się z innymi posiadanymi dobrami, troska o biednych i chorych oraz inne.
  Obecna nauka Kościoła dotycząca charyzmatów Ducha Świętego, nawiązując do nauczania św. Pawła, akcentuje proste i codzienne posługi pełnione we wspólnocie wierzących. Warto podkreślić, że charyzmatami zostaje obdarzony każdy ochrzczony i dlatego czymś ważnym jest odkrycie oraz rozwijanie otrzymanego w sakramencie chrztu daru Ducha Świętego. Każdy chrześcijanin jest charyzmatykiem i każdy otrzymuje dar wyjątkowy, niepowtarzalny, którym należy służyć innym. Poprzez służbę rozwija się każdy dar Ducha Świętego. Znakiem obecności i owocem Ducha Świętego w życiu ochrzczonego są także: miłość, radość, pokój, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie (zob. Gal 5, 22). Ten katalog darów Ducha Świętego można by mnożyć, ubogacając go o wszystkie przejawy chrześcijańskiego życia. Wszelkie dobro, które czynimy pochodzi od Ducha Świętego i jest konsekwencją przyjętego chrztu.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  Konto usunięte, 26.5.2010 (20:59)

  Dary chrztu świętego-włączenie do wspólnoty Kościoła, odpuszczenie grzechu pierworodnego, bycie dzieckiem Bożym, niezatarte duchowe znamię, narodzenie do nowego życia- przybrane synostwo, bycie świątynią Ducha Świętego, uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  Roksanaaa15 30.5.2010 (08:58)

  W naturze ludzkiej istnieje wrodzona skłonność do oczyszczania się z brudu cielesnego i duchowego. Poczucie winy moralnej, także w świecie pogańskim, objawia się potrzebą rytualnego obmycia. Wyrazem tego są chociażby liczne pielgrzymki Hindusów do świętej rzeki Ganges, w celu przyjęcia oczyszczającej kąpieli.
  W Starym Testamencie istniały różnego rodzaju obmycia, nie tylko higieniczne, ale także o treści religijnej. Na przełomie historii pojawił się św. Jan Chrzciciel, który udzielał chrztu pokuty w rzece Jordan i wolał Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie. [...] On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem (Mt 3, 11).
  Pan Jezus w dyskusji z Nikodemem zaznaczył, że jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwo Bożego (J 3, 5). Odchodząc zaś z tego świata, polecił Apostołom, aby głosili Jego naukę na całym świecie oraz udzielali chrztu w imię Trójcy Świętej.
  
  Apostołowie i pierwsi wyznawcy doskonale rozumieli sens Jego słów, czego przykładem jest praktyka św. Piotra, który mówił do Żydów: Nawróćcie się [...] i niech każdy z was ochrzci się w imię, Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego (Dz 2, 38). Po cudownym otwarciu bram więzienia przerażony strażnik pytał Pawła i Sylasa: "Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?". " Uwierz w Pana Jezusa - odpowiedzieli mu a zbawisz siebie i swój dom" (Dz 16, 30-31). Katechizm Kościoła Katolickiego określa chrzest następująco: Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i brama otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania (nr 1213).
  
  Elementy potrzebne do ważnego udzielenia sakramentu
  
  Św. Augustyn krótko określił wielkie misterium Bożej miłości: Słowo łączy się z elementem materii i to staje się sakramentem. W każdym sakramencie teologia katolicka wyróżnia dwa istotne elementy, a mianowicie materię - czyli czynność i formę - czyli wypowiedziane slowa. Do chrztu konieczna jest materia wody, która jest symbolem oczyszczenia, zdrowia, życia i rozwoju. Powinna być poświęcona, a sam chrzest dokonuje się przez zanurzenie, polanie lub pokropienie. Obecna praktyka Kościoła poleca trzykrotne polanie głowy wodą i wypowiedzenie słów: "Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Formę stanowią słowa, w których wymienia się Trójcę Świętą. Historia Kościoła wyróżnia trzy rodzaje chrztu, a mianowicie z wody, z krwi męczeńskiej i z pragnienia.
  
  Podmiotem chrztu są niemowlęta przynoszone przez rodziców, którzy kierują się wiarą w Jezusa - Syna Bożego. Chrzest jest konieczny tam, gdzie usłyszano o Ewangelii. Człowiek dorosły przyjmuje ten sakrament po odpowiednim przygotowaniu, na które składa się głoszenie Słowa (jest to tak zwana zwana katecheza przedchrzcielna), przyjęcie Ewangelii, które pociąga za sobą nawrócenie, wyznanie wiary, chrzest, wylanie Ducha Świętego oraz dostęp do Komunii eucharystycznej (por. Katechizm Kościola Katolickiego, 1229).
  Szafarzem tego sakramentu jest biskup, kapłan lub diakon, a w naglącym wypadku każdy człowiek wierzący, a nawet ateista, który spełni warunki konieczne dc ważności chrztu, a mianowicie: polanie wodą, wypowiedzenie słów oraz intencja, czyli chęć wykonania tego, co czyni Kościół.
  
  Skutki Sakramentu Chrztu Świętego Bogactwa duchowe, jakich udziela Jezus Chrystus w tym sakramencie, są ogromne i nie zawsze przez ludzi rozumiane, gdyż przerastają ludzką wyobraźnię. W wielkim skrócie przedstawiają się następująco:
  - odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych oraz kar za grzechy,
  - nowe narodzenie i nowe życie, dzięki któremu człowiek staje się adoptowanym dzieckiem Ojca, cząstką Chrystusa i świątynią Ducha Świętego,
  - włączenie do wspólnoty Kościoła i prawo do przyjmowania innych sakramentów, - nowy związek sakramentalny z ochrzczonymi w innych wspólnotach chrześcijańskich,
  - niezatarty znak duchowy (signum indelebile), który uzdalnia ochrzczonego do sprawowania kultu,
  - udzielenie łaski uświęcającej, która czyni ochrzczonego zdolnym do wiary, nadziei i milości Bożej za pomocą cnót teologalnych; czyni go zdolnym do życia i działania pod wpływem Ducha Świętego i przez Jego dary; osłabia skutki grzechu pierworodnego i czyni człowieka zdolnym do wzrastania w dobru przez cnoty moralne,
  - włączenie w jedną społeczność ochrzczonych według słów św. Pawła (1 Kor 12, 13), który pisze, że nie ma już Żyda ani poganina, ani wolnego, ani niewolnika.
  
  Wspomnienia uobecniające Przypomnienie darów otrzymanych na chrzcie świętym dokonuje się w życiu chrześcijańskim bardzo często:
  - żegnanie się wodą święconą w kościele czy w domu,
  - znak krzyża na początku Mszy świętej,
  - pokropienie wodą święconą w niedzielę przed sumą,
  - przeżycie Wielkiego Postu z właściwym zrozumieniem i przyjęciem treści czytań mszalnych,
  - odnowienie przyrzeczeń chrztu świętego przy różnych okolicznościach, a zwłaszcza w Wielką Sobotę,
  - każda Eucharystia nawiązuje do odrodzenia duchowego.
  
  Obowiązki moralne
  
  Każdy dar Boży zobowiązuje człowieka do odpowiedzi. Dotyczy to także Sakramentu Chrztu Świętego, ponieważ przyjęcie chrztu rodzi nowe obowiązki moralne. Rodzice zobowiązani są do prowadzenia ze swoimi dziećmi katechezy pochrzcielnej, która dokonuje się w codziennym życiu chrześcijańskim.
  Ochrzczeni są zobowiązani przyjąć jako normę swojego działania etykę Kazania na Górze. Stary człowiek powinien umierać, a nowy dążyć do świętości. Przyjmowanie innych sakramentów powinno wzmacniać miłość Bożą i miłość do ludzi.
  Wszyscy ochrzczeni powinni wrastać we wspólnotę Kościoła przez aktywne uczestnictwo w nabożeństwach i działalności charytatywnej. Wreszcie istnieje także obowiązek materialnego wspomagania Kościoła oraz pamięć o dacie, miejscu i szafarzu tego sakramentu. Z chrztem łączą się same radości.
  Na pewno należy do nich wybieranie imienia dla dziecka, które będzie wyznaczało jego osobę w tym życiu i w przyszłym. Ile to razy rodzice i inni będą nazywać go jego imieniem, podobnie jak Pan Bóg wołali Adamie, Abrahamie, Filipie. Wybór rodziców chrzestnych jest okazją do pogłębienia wspólnoty rodzinnej czy sąsiedzkiej, a dla wybranych to wielki zaszczyt i wyróżnienie.
  
  Na końcu pozostaje podstawowe pytanie, czym obdarzyć swoje dziecko, co mu dać na drogę życia, komu je powierzyć, jaki mu ukazać cel wiodący do szczęścia. Dobry, mądry i kochający Bóg już to ukazał przez ustanowienie Sakramentu Chrztu Świętego, którego udziela Jezus Chrystus przez osobę szafarza.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  Agusia275_12 31.5.2010 (18:06)

  Dary chrztu świętego-włączenie do wspólnoty Kościoła, odpuszczenie grzechu pierworodnego, bycie dzieckiem Bożym, niezatarte duchowe znamię, narodzenie do nowego życia- przybrane synostwo, bycie świątynią Ducha Świętego, uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie