Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  kasiamrozik 26.5.2010 (19:14)

  Woda jako związek chemiczny, woda jako jedna z najważniejszych substancji na Ziemi, jako część organizmu człowieka, jako związek, bez którego nie moglibyśmy funkcjonować. Jednym słowem woda jako substancja niezbędna do życia. Z tą niezwykłą substancją spotykamy się przez całe życie, na każdym kroku. Towarzyszy nam w naszych codziennych zajęciach. Bez niej nie moglibyśmy się obejść.
  Woda jednak, to nie tylko takie codzienne czynności, jak pranie, zmywanie, czy gotowanie. Woda jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych substancji w przyrodzie. Oceany, morza, jeziora i rzeki to prawie 3/4 powierzchni Ziemi. Masy wód oceanów i mórz stanowią rodzaj regulatora klimatu, powodując stopniowe, łagodne zmiany temperatury, a znajdująca się w atmosferze para wodna w dzień osłania Ziemię przed promieniami Słońca, a nocą przed utratą ciepła. Kolejną niezwykle istotną rzeczą jest rola wody w organizmie człowieka. Woda to dwie trzecie naszego ciała. Jest głównym składnikiem krwi, zawiera ją też każdy nasz organ – mózg, serce, wątroba, czy mięśnie. Co więcej jest niezbędna do życia nie tylko nam, ale także żyjącym na Ziemi roślinom.
  Badaniem H2O zajmują się wszystkie niemal dziedziny nauki. Chemia, fizyka, biologia, geografia. Każda z nich obserwuje i bada inne zjawiska z nią związane. Jak dobrze wiemy woda jest także istotna dla takich dziedzin, jak np. gospodarka (handel, transport), czy sport (pływanie, żeglarstwo). Jak nietrudno się domyśleć woda jest substancją niezwykłą, niezastąpioną. Jest w nas i wokół nas. Bez niej nie moglibyśmy istnieć. Właśnie dlatego postanowiłem uczynić wodę tematem mojej pracy. Postaram się w kilku zdaniach przybliżyć jej budowę, funkcje i zastosowanie. Mam nadzieję, że lektura tej pracy pozwoli przyswoić jej czytelnikom garść najważniejszych informacji, które każdy z nas powinien wiedzieć o substancji, z którą spotykamy się każdego dnia.
  Woda jest nierozerwalnie związana z życiem. Nie będzie w tym ani odrobiny przesady, jeśli powiemy, że bez wody życie nie istnieje. Co w takim razie jest tak niezwykłego w tej substancji, iż jest tak nierozerwalnie związana z jak się wydaje najbardziej skomplikowanym przejawem zjawisk zachodzących we Wszechświecie – życiem?
  Można podejrzewać, że odpowiedź na pytanie co to jest woda jest niezwykle prosta. Przecież to niezbyt skomplikowany związek chemiczny tlenu i wodoru (wodorek tlenu). Jednak jak się okazuje substancja ta w porównaniu z innymi tego typu związkami chemicznymi wykazuje niezwykłe własności. Wiedząc, że woda składa się z dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu musimy pamiętać o tym, że istnieje kilka trwałych izotopów tych pierwiastków. W przyrodzie istnieją trzy izotopy wodoru (wodór, deuter i tryt), z których dwa są trwałe, oraz trzy izotopy tlenu (16O, 17O, 18O), a sztucznie wytworzono jeszcze pięć innych, nietrwałych izotopów. W konsekwencji tego może istnieć 48 różnych wód, z których dziewięć to wody trwałe.
  
  Człowiek pozbawiony jedzenia może przeżyć ponad miesiąc, bez wody jednak tylko kilka dni. Zasoby wody na naszej planecie wystarczyłyby na zaspokojenie potrzeb całej ziemskiej populacji, jednak ich nierównomierne rozmieszczenie sprawia, że w wielu krajach zaopatrzenie w wodę stanowi ogromny problem. Niedobory wody sprawiają, że plony są niskie, co prowadzi do głodu.
  Zapotrzebowanie na wodę dla gospodarstw domowych, fabryk i rolnictwa jest niezwykle wysokie, zwłaszcza w bogatych, rozwiniętych krajach.
  Ponad 97% całej wody na Ziemi to zasoby oceanów. Jednak woda morska jest zbyt zasolona, by można ją było normalnie wykorzystywać. Kolejne 2% zgromadzone jest w lądolodach i lodowcach górskich. Na lądzie podstawowym źródłem wody pitnej są pokłady podziemne. W głębi Ziemi znajduje się około 0,6% wody, a jedynie 0,02% wypełnia rzeki i jeziora. Para wodna w atmosferze stanowi jedynie jedną tysięczną część całych zasobów naszej planety. To ta pozornie nieistotna część jest jednak niezwykle znacząca, gdyż spadając w postaci deszczu na ziemię, umożliwia wegetację roślinom. Co roku, w postaci deszczu i śniegu, spada na powierzchnię Ziemi 113 mld m3 wody. Taka ilość w zupełności zaspokajałaby potrzeby mieszkańców naszej planety, gdyby opady były równomiernie rozłożone. Niestety ogromne połacie lądów to pustynie lub półpustynie, regularnie nawiedzane przez susze.
  Nie licząc jednak drobnych niedogodności, takich jak np. zakaz podlewania ogródków wodą z wodociągów, w naszym klimacie ludzie nie umierają z pragnienia. Bez porównania trudniejsza sytuacja panuje w Afryce, gdzie jedna trzecia kontynentu regularnie nawiedzana jest przez susze. W czasie suszy wysychają zbiorniki wodne, umierają zwierzęta domowe, a wśród ludzi szerzy się głód. Sukcesywnie powiększają się pustynie. Według niektórych badaczy w ciągu ostatnich 50 lat 65 mln hektarów ziemi zamieniło się w jałową pustynię. Dla mieszkańców Afryki oznacza to, że coraz więcej kobiet będzie musiało dzień w dzień nosić wodę do swoich domów z odległych studni. Co gorsza, woda ta zwykle jest zanieczyszczona, dlatego też co jakiś czas wybuchają na tym terenie epidemie groźnych chorób, których ofiarami najczęściej padają małe dzieci. Powiększają się również tereny pustynne w Azji, Ameryce Południowej i południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Na przykład w Kalifornii, na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych znacznie obniżył się poziom wód gruntowych. Mieszkańcy Los Angeles, miasta w którym przy wielu domach znajdują się baseny, zostali zmuszeni do oszczędnego gospodarowania wodą. Kalifornijscy farmerzy, produkujący lwią część amerykańskich warzyw i owoców, musieli wprowadzić nowoczesne, oszczędne technologie nawadniania, bądź zmienić gatunki uprawianych roślin na takie, które nie potrzebują dużych ilości wody. Susze dały się we znaki również przemysłowi turystycznemu. Obniżenie poziomu wody w wielu jeziorach utrudniło żeglugę, a wstęp na większość leśnych szlaków turystycznych został zabroniony. ze względu na zagrożenie pożarowe.
  Nadmiar opadów może z kolei spowodować inną katastrofę - powódź. Powodzie prześladujące Bangladesz w latach 80. spowodowane były po części wycinką lasów na zboczach wysokich gór. Brak lasu spowodował, że woda, która zwykle była absorbowana przez glebę i rośliny, spływała po powierzchni w doliny, zasilając górskie potoki i rzeki.
  W lipcu 1997 roku Europę Środkową nawiedziła „powódź stulecia”, obejmując swoim zasięgiem tereny południowej i zachodniej Polski, Czech i Moraw, Austrii i wschodnich Niemiec. Lipiec, normalnie najwilgotniejszy miesiąc w naszej strefie klimatycznej, był przez kilka poprzednich lat wyjątkowo suchy. Jednak w 1997 r. wciągu kilku dni w Sudetach, w których ma źródła większość rzek płynących w tym regionie, spadło tyle deszczu, ile wynoszą roczne normy opadów. Gleba nie była w stanie wchłonąć takiej ilości wody, do czego przyczyniło się również, podobnie jak w Bangladeszu, wycięcie i zniszczenie przez zanieczyszczenia przemysłowe dużych połaci lasów górskich. Rozpędzone wody rwących górskich rzek runęły w doliny, niszcząc doszczętnie cale wsie i miasta. Woda zalewała osiedla i pola uprawne, a w górnym biegu rzek nurt był tak silny, że niszczył drogi, zrywał mosty i burzył cale domy. Woda zalewająca fabryki, śmietniska i oczyszczalnie ścieków zanieczyszczała zalewane tereny. Jak na ironię brakowało więc na nich wody zdatnej do picia, a zbiory z zalanych pól zostały zatrute. Do najbardziej wzburzonych rzek należała Odra, która przyjmowała dodatkowo nadmiar wody ze swych licznych dopływów. Rzeka, mimo że uregulowana, przerywała wały przeciwpowodziowe Jej wód nie były w stanie zatrzymać tak zwane zbiorniki retencyjne, służące do zatrzymywania nadmiaru wody i zwalniania biegu nurtu rzecznego. Wielokrotnie rzeka zaskakiwała hydrologów, zmieniając niespodziewanie kierunek, wylewając w miejscach uważanych za bezpieczne. Pomimo wszystkich zabezpieczeń i intensywnej pracy służb ratowniczych i hydrologicznych, żywioł w wielu miejscach okazał się silniejszy.
  .... chyba ci starczy...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie