Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  marysienka359 26.5.2010 (18:03)

  TOPNIENIE- przejście substancji ze stanu stałego w ciecz, zachodzi w stałej temperaturze zwanej temperaturą topnienia ( dla wody 0 C). Temparatura np. bryły lodu nie wzrasta dopóki każda jej cząsteczka nie osiągnie temperatury 0 C. Jeżeli to nastąpi dopiero ta temparatura będzie wzrastać. Topnienie stopów zwykle przebiega w pewnym przedziale temperatur zależnym między innymi od ich składu. Podczas topnienia pobierane jest ciepło, które zużywane jest na osłabienie wiązań międzyatomowych i zniszczenie periodycznej struktury sieci krystalicznej. Ciepło potrzebne do topnienia ciała o jednostkowej masie (bez zmiany jego temperatury) nazywa się ciepłem topnienia ciała. Topnieniu ciał towarzyszy skokowa zmiana ich gęstości, zmiana własności mechanicznych, cieplnych. W przypadku ogrzewania ciał bezpostaciowych (szkło, niektóre polimery) następuje ich rozmiękanie, które zwane jest niekiedy topnieniem. Topnienie substancji bez zmiany jej składu nosi nazwę topnienia kongruentnego, jeśli natomiast substancja podczas podnoszenia temperatury (ale przed osiągnięciem temperatury topnienia) ulega rozkładowi i powstaje ciecz o składzie innym aniżeli substancja wyjściowa, to zjawisko takie nosi nazwę topnienia niekongruentnego. Ló topnieje w temperaturze 0 C.
  Przykład: Pozostawione na talerzyku lody stopiły się, pozostała tylko płynna, gęsta masa.
  
  KRZEPNIĘCIE- proces przechodzenia ciała ze stanu ciekłego w stan stały (np. podczas oziębiania). Krzepnięcie zachodzi w określonej temperaturze zwanej temperaturą krzepnięcia (dla wody 0 C). Temperatura krzepnięcia zależy od ciśnienia. Krzepnięciu towarzyszy wydzielanie określonej ilosci ciepła. Jest uzależnione od obecności w cieczy zarodzi krystalicznych- ich brak prowadzi do wystąpienia cieczy przechłodzonej. Krzepnięciu roztworów towarzyszy zwykle rozdzielenie na poszczególne składniki. Temparatura w której rozpoczyna się krzepnięcie roztworu jest niższa od temperatury krzepnięcia czystaego rozpuszczalnika.
  Przykład: Pozostawiona na kilka minut woda w kubku nie zamieniła się w lód, lecz uległa procesowi krzepnięcia ( pływają w niej grudki, trochę zgęstaniała).
  
  
  SKRAPLANIE (kondensacja) - przechodzenie substancji ze stanu lotnego (gazowego) w ciekły, zwykle związane z wydzielaniem ciepła. Proces skraplania pary wodnej może zachodzić przez jej sprężanie izotermiczne, chłodzenie pod stałym ciśnieniem, rozprężanie. Aby para mogła się skroplić, muszą w niej występowac ośrodki kondensacji w postaci jonów, zawiesin lub pyłków, które pomagają jej utrzymać cząsteczki cieczy w pierwszej fazie ich powstawania. W przypadku braku ośrodków kondensacji powstaje para przesycona. Skraplanie gazu moze zachodzić jedynie w temperaturze niższej od jego temperatury krytycznej. Jeśli temperatura gazu jest wyższa od krytycznej, to należy go po sprężeniu ochłodzić. W technice skraplania gazów przeprowazda się w układach z dławieniem, z rozprężarką wykonującą pracę zewnętrzną, oraz w układach mieszanych. Po raz pierwszy skraplania gazu (SO ) dokonali ok. 1780r Francuzi Jean Clouet i G. Monge, natomiast pełnego skroplenia tlenu i azotu dokonali w 1883r w Krakowie Z. Wróblewski i K. Olszewski. Na skalę techniczną powietrze skroplił jako pierwszy C. Linde (1895) wykorzystując układ z dławieniem. G. Claude i P. Heylandt ulepszyli w 1902 roku ten system włączajac w obieg rozprężarkę. W 1920 Heylandt uprościł urządzenie stosując powietrze o ciśnieniu 150-100 at i temperaturze otoczenia. W 1939 P.L. Kapica zrealizował system, w którym zastosował do sprężania i rozprężania gazów układy wirnikowe.
  Przykład: 1)Para wodna na szybach pod wpływem ciepła zamienia się w krople wody 2) Szrom na liściach zamienia się w rosę.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie