Treść zadania

1. Był ciepły marcowy dzień. W szkolnej Sali uczniowie z niecierpliwością wyczekiwali końca lekcji. W pewnym momencie po podłodze potoczyła się kulka papieru. Na kartce napisane było: „ Dziś o czwartej po południu walne zebranie na Placu. Wybór przewodniczącego. Zawiadomić wszystkich.” Wiadomość skierowana była do Boki. Zadzwonił dzwonek i wszyscy chłopcy szybko opuścili klasę. Po drodze spotkali Nereczka. Na prośbe kolegów Nereczek opowiedział historię, jak bracia Pastorowie zmuszali go „poddania się” ( w koleżeńskim żargonie „poddanie się” oznaczało stan oblężenia, przemocy, prawo pięści). Oburzony tym zdarzeniem Boka postanowił zwołać naradę.
2. Plac był zaledwie skrawkiem ziemi ograniczonym z jednej strony drewnianym płotem, z dwóch stron murami domów, od tyłu zaś sąsiadował z tartakiem. Dla chłopców mieszkających w mieście, był jedynym miejscem zabaw. Jako pierwszy na Plac przyszedł Nereczek. Chłopiec spostrzegł Hektora, czarnego psa należącego do Słowaka, dozorcy tartaku. Przyjazny zazwyczaj pies teraz szczekał i warczał. Na sągu drewna, na którym wzniesiona była forteca, stał Feri Acz, przywódca wrogiego obozu chłopców z Ogrodu Botanicznego. Zabrał on czerwono-zieloną chorągiew fortecy i zniknął. Po chwili przybyła reszta chłopców, którym Nereczek opowiedział o przybyciu Fermiego Acza. Oburzeni chłopcu postanowili uszyć nową chorągiew. Zaraz zaczęła się narada i wybór przewodniczącego. Został nim Boka. Chłopcy pełni zapału postanowili wyruszyć do Ogrodu Botanicznego.
3. Nowy przewodniczący chciał dać dowód odwagi chłopcom z Ogrodu Botanicznego. Wziąwszy dwóch ochotników: Nemeczka i Czonakosza, postanowili wtargnąc na wyspę przeciwników i przybić na drzewie kartkę z napisem : „Tu byli chłopcy z Placu Broni”. Chłopcy powoli skradali się pod obóz nieprzyjaciela. W ruinach pobliskiego zamku natrafili na skład broni- drewnianych toporów czerwonoskórych. Po chwili wsiedli do przycumowanej w pobliżu łódki, aby przeprawić się na drugą stronę jeziora. Nereczek chwyciwszy się cienkiej trzciny, wpadł do wody. Szedł jednak dalej przemoczony i zziębnięty. Na wzgórzu ujrzeli swoich wrogów, a wśród nich Gereba, chłopca z ich obozu. Czerwonoskórzy przygotowywali napad na Plac Broni, a Gereb zdradzał im jego tajemnice. Boka przymocował do pnia drzewa kartkę i chłopcy szybko wsiedli do łódki. W tej chwili ich zauważono. Schowali się w oranżerii za wielkimi cyprysami. Tu także zostali zauważeni, ale udało im się uciec.