Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  studentka9001 24.5.2010 (18:09)

  Przysadka
  Spełnia rolą nadrzędną wśród gruczołów dokrewnych, wpływających na ich wydzielanie. Leży ona w jamie czaszki, na powierzchni dolnej mózgu. Poza tym hormofiy przysadki wpływają na zasadnicze czynności organizmu, jak wzrastanie, rozwój osobnika itd.
  
  Gruczoł tarczowy
  Leży na szyi i jest największym gruczołem dokrewnym, zresztą o znacznych wahaniach wymiarów i ciężaru. Hormony tarczycy wpływają na przemianę materii, dojrzewanie i szereg innych czynności organizmu.
  
  Gruczoły przytarczyczne górne i dolne
  W liczbie 3-4, leżą na tylnej powierzchni tarczycy i mają wpływ na gospodarką wapniową organizmu.
  
  Aparat wysepkowy trzustki
  Jest założony w samym ciele tego gruczołu w postaci wysepek słabo barwiących się komórek. Wydziela insulinę i głuka-gon, hormony regulujące gospodarkę cukrową.
  
  Nadnercze
  Gruczoł parzysty, leży w jamie brzusznej, na górnych biegunach nerek. Wydziela około trzydziestu hormonów, regulujących ważne czynności życiowe. Między innymi wytwarza adrenalinę, hormon wpływający na układ krążenia.
  
  Oruczoły płciowe - jądro i jajnik
  Poza wytwarzaniem komórek płciowych, są ważnymi gruczołami dokrewnymi, powodującymi dojrzewanie płciowe organizmów oraz występowanie drugorzędnych cech płciowych, jak np. zarostu na twarzy u mężczyzn czy budowy miednicy u kobiet. Jajniki wydzielają również hormony regulujące przebieg ciąży.
  
  Grasica
  Jest gruczołem wieku dziecięcego, na ogół czynnym do okresu pokwitania i potem stopniowo zanikającym. Co do czynności grasicy brak dostatecznych wyjaśnień. Przypuszczalnie pobudza ona wzrastanie i chroni organizm przed zakażeniem i zatruciem.
  
  Szyszynka
  Jest tworem wielkości małego ziarnka fasoli, leżącym w jamie czaszki pod płatem spoidła wielkiego mózgu. Zalicza się do gruczołów dokrewnych, chociaż o jej czynnościach brak pewnych wiadomości. Prawdopodobnie hamuje ona dojrzewanie, broniąc organizm dziecięcy przed niewłaścłwym rozwojem czynności narządów płciowych.
  
  1). Somatotropina ( STH, GH ) - hormon wzrostu.
  
  Hormon ten odpowiedzialny jest za prawidłowy wzrost i rozwój całego ciała. Somatotropina ma istotne znaczenie u małych dzieci i w czasie dojrzewania. Hormon ten jest produkowany w niewielkich ilościach w ciągu całego życia i pełni ważną rolę w warunkach stresu i wzmożonego wysiłku fizycznego. W tych specyficznych warunkach hormon powoduje zwiększenie syntezy białek, a więc należy on do hormonów , które wpływają na ekspresją materiału genetycznego. Aktywność somatotropiny jest hamowana poprzez aktynomycynę D. Dodatkową funkcją somatotropiny jest pobudzanie laktacji, czyli wydzielania mleka w gruczołach mlecznych kobiet.
  
  2). Prolaktyna ( LTH ) - hormon laktotropowy.
  
  Hormon ten należy do hormonów aminokwasowych ( buduje go 198 reszt aminokwasów). Jego główną funkcją jest pobudzanie gruczołów mlecznych do sekrecji mleka. Pod tym względem prolaktyna wykazuje podobieństwo do hormonu wzrostu. Hormon laktotropowy wydzielany jest u kobiet bezpośrednio po porodzie. U innych zwierząt hormon ten wpływa na inne czynności organizmu. Na przykład u ptaków odpowiedzialny jest za wykształcenie się instynktu macierzyńskiego, czego efektem jest wysiadywanie przez nie jaj. Oprócz tych zachowań wpływa także na rozwój pierza oraz niektórych organów wewnętrznych, niekiedy aktywuje także litogenezę. Prolaktyna wywołuje u gryzoni produkcję hormonów w ciałku żółtym. U niektórych kręgowców niższych hormon ten reguluje ciśnienie osmotyczne w organizmie, wpływa na pigmentację skóry a także zachowania związane z rozrodem
  
  ( migracje ). Prolaktynę stosuje się w leczeniu zaburzeń laktacji.
  
  3). Hormon tyreotropowy ( TSH ).
  
  Hormon ten ma za zadanie pobudzać tarczycę do wydzielania hormonu - tyroksyny. Impulsem do wydzielania TSH jest niski poziom tyroksyny we krwi, natomiast wysokie stężenie tego hormonu powoduje wstrzymanie sekrecji TSH w przysadce. Okazuje się , że w tym przypadku przysadka jest pod kontrolą hormonu krążącego w organizmie. Regulacja ta jest bardzo ważna, szczególnie w utrzymaniu homeostazy całego organizmu.
  
  4). Hormon adrenokortykotropowy ( ACTH ).
  
  ACTH należy do hormonów polipeptydowych , zbudowany jest z 39 aminokwasów. Główną funkcją tego hormonu jest pobudzanie aktywności wydzielniczej kory nadnerczy. Hormony przez nią wydzielane odpowiadają za szereg funkcji fizjologicznych w organizmie, m.in. za zmiany ciśnienia krwi, metabolizmu węglowodanów i białek oraz wiele innych. Za pobudzenie przysadki do wydzielania ACTH odpowiadają silne emocje, strach, gniew
  
  ( warunki stresowe ).
  
  5). Folikulostumulina ( FSH ).
  
  Narządem docelowym FSH są narządy rozrodcze. W jajnikach hormon ten odpowiedzialny jest z prawidłowy wzrost i procesy dojrzewania pęcherzyka Graafa. Wraz z hormonem LH folikulostymulina wywołuje wydzielanie hormonów estrogenowych przez pęcherzyki Graafa a także wpływa na dojrzewanie komórki jajowej.
  
  W jądrach folikulostumulina odpowiada za prawidłowy rozwój kanalików nasiennych oraz reguluje procesy tworzenia plemników, czyli spermatogenezy.
  
  6). Hormon luteinizujący ( LH ).
  
  Hormon ten odpowiedzialny jest za dokończenie podziałów mejotycznych w rozwijającej się komórce jajowej, dzięki czemu może ona zostać uwolniona z pęcherzyka Graafa do światła jajowodu. LH wywołuje owulację ( uwolnienie z pęcherzyka ) komórki jajowej oraz przekształcenie się pozostałych komórek pęcherzyka w strukturę zwaną ciałkiem żółtym. LH wywołuje również wydzielanie przez ciałko żółte hormonu- progesteronu.
  
  U mężczyzn hormon luteinizujący powoduje aktywację komórek endokrynowych jąder do sekrecji testosteronu.
  
  7). Hormon melanotropowy ( MSH ), czyli melanotropina.
  
  Melanotropina jest hormonem polipeptydowym, o sekwencji aminokwasów podobnej do takiej jaka występuje w ACTH.
  
  Znane są dwa rodzaje melanotropiny:
  
  -forma B - zbudowana z 18 aminokwasów ( u człowieka natomiast z 22)
  
  -forma L - zbudowana z 13 aminokwasów ( u wszystkich gatunków).
  
  Melanotropina oddziałuje przede wszystkim na komórki barwnikowe w korze. Komórki te zwane melanoforami zawierają barwnik- melaninę, który odpowiedzialny jest za odpowiednią pigmentację skóry. Działanie melatoniny na skórę człowieka jest niewielkie, jedynie skutki działania tego hormonu można obserwować u kobiet ciężarnych , u których wzrost MSH wywołuje lekkie ciemnienie skóry. Najbardziej widoczny efekt działania MSH obserwuje się u ryb, płazów oraz gadów. Mechanizm zmiany natężenia barwy skóry polega na tym, że melanotropina powoduje rozproszenie ziaren melaniny w całej komórce melanoforowej, w związku z tym skóra ulega przyciemnieniu. W przypadku braku MHS ziarna melaniny gromadzą się w centralnej części melanoforów powodując jej rozjaśnienie oraz całej skóry.
  
  Zdolność zmiany zabarwienia skóry wykorzystują zwierzęta w celu maskowania się , co ma ich ochronić przed potencjalnym drapieżnikiem.
  
  Tylny płat przysadki.
  
  W płacie tylnym przysadki nie odbywa się synteza żadnych hormonów. Hormony znajdujące się w tej części przysadki są produkowane w podwzgórzu. Funkcją tego płata przysadki jest jedynie magazynowanie tych hormonów.
  
  Do hormonów magazynowanych w części tylnej przysadki należą : oksytocyna i wazopresyna.
  
  Oksytocyna należy do hormonów polipeptydowych. Jej głównym działaniem jest skurcz mięśni gładkich w macicy. Oksytocyna wydzielana jest w dużej ilości w czasie porodu , ponieważ skurcze macicy, jakie ona wywołuje są bardzo pomocne w czasie tego procesu. Oksytocyna wydzielana jest także w czasie stosunku płciowego, powodując skurcze mięśniówki macicy odczuwane w czasie orgazmu. Skurcze te mając na celu ułatwienie dotarcia plemników do komórki jajowej umieszczonej w jajowodzie. Oksytocyna współdziała wraz z prolaktyną w procesie wydzielania mleka u kobiet karmiących. Odpowiedzialna jest ona za skurcze mięśni otaczających pęcherzyki mlekowe powodując tym samym wyrzut mleka do przewodów wyprowadzających.
  
  Wazopresyna jest polipeptydem , który spełnia w organizmie dwie ważne funkcje.
  
  Pierwszą z nich jest regulacja gospodarki wodnej organizmu. Wazopresyna wydzielana jest pod wpływem impulsu z podwzgórza, który pojawia się w odpowiedzi na spadek stężenia wody we krwi. Wazopresyna działa na kanaliki nerkowe powodując w nich zwiększenie resorpcji zwrotnej wody.
  
  Drugą funkcją wazopresyny jest zwiększanie ciśnienia tętniczego krwi. Jeśli stężenie wody w krwi spada to spada także ciśnienie krwi, dlatego wazopresyna powoduje skurcz mięśniówki naczyń krwionośnych. Skurcz ten powoduje zmniejszenie się światła naczynia a tym samym zwiększenie w nim ciśnienia krwi.
  
  
  Homeostaza (gr. homoíos - podobny, równy; stásis - trwanie) – zdolność do utrzymania stanu równowagi dynamicznej środowiska, w którym zachodzą procesy biologiczne. Zasadniczo sprowadza się to do równowagi płynów wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych. Pojęcie homeostazy wprowadził Walter Cannon w 1939 roku na podstawie założeń Claude Bernarda z 1857 r. dotyczących stabilności środowiska wewnętrznego. Homeostaza jest podstawowym pojęciem w fizjologii. Pojęcie to jest także stosowane w psychologii zdrowia dla określenia mechanizmu adaptacyjnego.
  Utrzymanie wewnętrznej równowagi wymaga regulowania lub kontrolowania wartości najważniejszych parametrów wewnętrznego środowiska organizmu. Należą do nich głównie:
  temperatura ciała (u organizmów stałocieplnych),
  pH krwi i płynów ustrojowych,
  ciśnienie osmotyczne,
  objętość płynów ustrojowych,
  stężenie związków chemicznych w płynach ustrojowych,
  ciśnienie tętnicze krwi,
  ciśnienie parcjalne tlenu i dwutlenku węgla we krwi.
  
  Kontrola wymienionych parametrów odbywa się poprzez receptory (głównie chemoreceptory), które informacje o wartości określonego parametru przekazują do interpretatora (np. w przypadku temperatury ciała ssaków do podwzgórza), gdzie dokonuje się porównanie wartości wykrytej ze stałą wartością prawidłową (tzw. punktem nastawczym) lub, co zdarza się częściej, z jej przedziałami akceptowalnymi. Jeśli aktualny stan parametru jest zbyt wysoki lub zbyt niski, centrum integrujące wymusza na efektorach odpowiedź odpowiednią do sytuacji.
  
  Mechanizmy wytwarzania odpowiedzi i tym samym regulacji wartości parametru można podzielić na dwie grupy:
  fizjologiczne (np. zwiększenie częstotliwości skurczów mięśni w celu podwyższenia temperatury) oraz
  behawioralne (np. wyjście z cienia, w tym samym celu).
  
  Fizjologiczne mechanizmy opierają się na sprzężeniu zwrotnym (ang. feedback):
  ujemnym
  W wyniku tego sprzężenia zwrotnego następuje zmiana wartości parametru na zbliżoną do punktu stałego. Zasadniczo osiągnięcie wartości punktu nastawczego jest niemożliwie, toteż wartości zawsze wymagają regulacji (tzw. ang. hunting about the norm). Możliwe jest modyfikowanie wartości punktu stałego w wyniku adaptacji.
  wyprzedzającym (wczesnym)
  W wyniku tego sprzężenia zwrotnego występuje reakcja na zmiany parametru kontrolowanego, pomimo że w chwili odpowiedzi wartość parametru pozostaje jeszcze w zakresie wartości akceptowalnych (np. picie wody w czasie jedzenia przez szczury). Wymaga działania celowego - przewidywania.
  dodatnim
  W wyniku tego sprzężenia zwrotnego występuje reakcja na bodziec, poprzez pogłębienie wartości nieprawidłowej dla innego celu (np. odczuwanie bólu na poziomie neurotransmiterów). W tym sprzężeniu pewne parametry są regulowane, podczas gdy inne mogą przyjmować wartości różne od akceptowalnych i nie podlegają regulacji (ale pozostają pod kontrolą).
  
  Homeostaza jest niezbędnym warunkiem zdrowia (prawidłowego funkcjonowania) organizmu, a co za tym idzie, choroby u swego podłoża mają zaburzenia mechanizmów utrzymania homeostazy.
  
  Obecnie zastępuje się pojęcie homeostazy, nowym - homeodynamiką.
  
  Homeostaza może być utrzymywana w organizmach żywych lub układach technicznych. W latach 50. XX wieku elektryczny model homeostatu opracował William Ross Ashby[1]. W teorii systemów autonomicznych zadaniem jednego z podsystemów funkcjonalnych (nie należy go mylić z odrębnym organem) zwanego homeostatem, jest utrzymywanie równowagi funkcjonalnej systemu przez przeciwdziałanie przepływom informacji i energii zmniejszającym możliwość oddziaływania systemu na otoczenie

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie