Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  squbana12 24.5.2010 (16:26)

  Wpływ używek (alkohol, narkotyki, papierosy) za zdrowie i życie człowieka.
  Ludzie uzależniają się od tytoniu, alkoholu, substancji odurzających i psychotropowych, hazardu, seksu, nadmiernego lub niedostatecznego jedzenia oraz wielu innych czynników. Gdy uzależnienie jest słabe lub jest w początkowym stadium to zazwyczaj nie wywołuje groźnych skutków. Doświadczenie społeczne ostrzega jednak nas, że uzależnienie może się pogłębić i spowodować niebezpieczne krótkotrwałe lub długofalowe konsekwencje. Szkody mogą mieć charakter osobisty: zdrowotny, psychiczny, charakterologiczny lub społeczny: odrzucenie, naruszanie spokoju, czy także działania przestępcze. Ludzkość podejmowała w swej historii różnorodne wysiłki mające na celu wyzwolenie się od wielu uzależnień. Często stosowane środki (kara śmierci, kamienowane, palenie na stosie) były gorsze od samej choroby uzależnienia i były hańbą dla stosujących je społeczeństw i organizacji. Ogromne wieloletnie akcje prohibicyjne były mało skuteczne a wielokrotnie przynosiły fatalne skutki uboczne w postaci rozrostu podziemia gospodarczego i zorganizowanej przestępczości. W miarę oswajania się z różnymi czynnikami uzależniającymi ludzie zmieniają swoją reakcję na nie. Część jest w pełni legalna, inne są ograniczane ekonomicznie poprzez wysoką akcyzę lub inne podatki, pozostałe są zabronione.
  
  ALKOHOL- z alkoholem zetknął się prawie każdy. Nie każdy jednak wie czym jest alkohol, jak powstaje i jak działa na organizm!
  
  CIEKAWOSTKI O ALKOHOLU- alkoholami nazywana jest grupa organicznych związków chemicznych, pochodnych węglowodorów, do której obok alkoholu etylowego (etanolu) należą metanol, propanol, butanol itd. Zdaniem antropologów alkohol towarzyszy człowiekowi praktycznie od zarania jego dziejów pełniąc początkowo funkcje fizjologiczne, psychologiczne i społeczne.
  
  PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O ALKOHOLU- niewielka już ilość wypitego alkoholu wpływa często na zachowanie człowieka. Alkohol działa szkodliwie na układ nerwowy. Praktycznie każda jego dawka powoduje obniżenie sprawności funkcjonowania układu nerwowego. Przeprowadzono na ten temat wiele doświadczeń; wyniki ich świadczą o obniżonej wraz z ilością wypitych kieliszków zdolnością osądu, zanikaniu krytycyzmu, zanikaniu precyzyjnego myślenia. Nawet niewielkie dawki alkoholu, które nie wywołują widocznych zmian w zachowaniu się człowieka powodują zaburzenia reakcji wzrokowej, słuchowej, pogarszają też precyzję ruchów. Błędnie się więc sądzi, że alkohol działa na układ nerwowy pobudzająco, działa hamująco zaburzając jego sprawność. Dochodzą do głosu instynkty i popędy, prymitywne zachowania. Szkodliwy wpływ alkoholu sięga ośrodków podkorowych. Występuje otępienie i senność. Człowiek traci przytomność.
  
  PROBLEMY ZDROWOTNE- na stan zdrowia wpływają zarówno czynniki wewnętrzne jak i zewnętrzne. Wśród tych ostatnich ważną rolę odgrywa alkohol, którego działanie prowadzić może do wystąpienia powikłań zdrowotnych, zarówno somatycznych (fizycznych jak i psychicznych (psychiatrycznych)). Wiadomo też, że osobnicze reakcje na alkohol mogą być różne i zależą od szeregu czynników zarówno fizycznych i psychicznych.
  
  
  NARKOTYKI
  Każdy kontakt z narkotykami jest niebezpieczny, każdy może prowadzić do uzależnienia. W Polsce z dnia na dzień przybywa narkomanów szacuje się że jest ich obecnie około 100 tys., także wiek sięgających po narkotyki stale się obniża. Każdy sam musi się zastanowić czy warto dla chwili sztucznej przyjemności zaryzykować życie. Dlaczego ludzie narkotyzują się?
  Gdy pragną poprawić sobie nastrój i nie potrafią zrobić tego w inny sposób. Gdy nie potrafią poradzić sobie z problemami. Czynniki sprzyjające uzależnieniom:
  · osobowościowe- mała odporność na stres, niedojrzałość społeczna i emocjonalna, obawa przed światem, lęk przed problemami, próba ucieczki od nich.
  · czynniki środowiskowe- osobą uzależnioną może być każdy, niekoniecznie człowiek ze środowiska patologicznego. Często są to np. dzieci z "dobrych domów".
  · nacisk grupowy- pod jego wpływem szerzy się moda na narkotyki. Może być próbą zademonstrowania przez młodzież dorosłości;
  · fałszywe opinie- opinie lansowane przez środowiska rozprowadzające narkotyki mają na celu zmniejszanie obawy potencjalnych odbiorców przed narkotykiem i wyolbrzymiają jego pozytywne skutki.
  · ciekawość- ciekawość to pierwszy stopień do piekła - tak mówi przysłowie. W przypadku narkotyków jest ono całkowicie prawdziwe.
  Ośrodkowy układ nerwowy jako najbardziej wrażliwy różnicuje człowieka od pozostałych organizmów żywych (zwierząt). Zbudowany on jest z milionów komórek nerwowych nazywanych neuronami, które warunkują i wpływają na nasze funkcje biologiczne i psychiczne.
  Wszystkie środki narkotyczne uszkadzają komórki centralnego układu nerwowego. Neurony, w odróżnieniu od innych komórek naszego organizmu nie posiadają zdolności regeneracyjnych i dlatego neurony uszkodzone przez narkotyki giną nieodwracalnie. Istnieją różne środki narkotyczne, które się pali lub wdycha. Do najbardziej popularnych narkotyków należą: konopie indyjskie, amfetamina, crack, heroina, kokaina, LSD, ASID, ECSTASY, SPEED, psylocybina – grzybki halucynogenne, UFO, kleje, mak.
  
  WPŁYW NARKOTYKÓW NA ZDROWIE:
  UKŁAD KRĄŻENIA: zaburzenia rytmu serca, niedokrwienie mięśnia sercowego (łącznie z zawałem), nadciśnienie tętnicze.
  UKŁAD NERWOWY: zaburzeniem koordynacji ruchowej, drżeniem mięśniowym.
  UKŁAD ODDECHOWY: przewlekły nieżyt oskrzeli, utrudnienie wymiany gazowej w pęcherzykach płuc przejawiające się bólem w klatce piersiowej.
  UKŁAD WYDZIELANIA WEWNETRZNEGO: brak miesiączki, niepłodność, impotencja, zwiększone wydzielanie hormonów tarczycy.
  WĄTROBA: wirusowe zapalenie wątroby typu A, B i C, w dwóch ostatnich typach może prowadzić do raka
  SKÓRA: zakażenia bakteryjne skóry (ropnie, czyraki), zmiany grzybicze.
  
  SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE
  Przedstawiamy poniżej objawy, które mogą być objawami zażywania narkotyków. Choć powody takiego zachowania mogą być różne i wcale nie muszą oznaczać kłopotów z narkotykami warto zwrócić na nie uwagę: przekrwione oczy, bełkotliwa, niewyraźna mowa, brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny, pogorszenie ocen, wagarowanie, wypowiedzi zawierające pozytywne nastawienie do narkotyków, napady złości, agresja, bunt, kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu.
  
  
  NIKOTYNA
  Istnieją dwie zasadnicze grupy przyczyn:
  · Pierwsza grupa obejmuje przyczyny psychosocjologiczne, gdzie palenie tytoniu jest postrzegane jako rodzaj czynności ułatwiającej nawiązywanie kontaktu z innymi osobami i pomagającej w przezwyciężeniu dystansu oraz uznawane jako wspólna towarzyska rozrywka.
  · Druga grupa to przyczyny farmakologiczne. Tytoń bowiem, w zależności od okoliczności i predyspozycji osobniczych może oddziaływać na nasz układ nerwowy w sposób stymulujący bądź sedatywny, tzn. uspokajający. Zdaniem wielu osób zapalenie np. papierosa pozwala im bardziej się skoncentrować, inni zaś uważają, że nałóg ten wyzwala u nich uczucie relaksu i odprężenia.
  Czy jednak jest to warte tego, abyśmy umarli przedwcześnie na raka płuc lub byli współodpowiedzialni za rozwinięcie się np. astmy oskrzelowej u naszego dziecka? Na to pytanie musi odpowiedzieć już sobie każdy z nas oddzielnie.
  Dym tytoniowy składa się z prawie 4.000 związków chemicznych, z tego ponad 40 to substancje rakotwórcze. Ich działanie nie jest ograniczone jedynie do palaczy tytoniu, ale także dotyczy wszystkich tych osób (mężczyzn, kobiet i dzieci), które przebywają w pomieszczeniach, gdzie występuje dym tytoniowy
  Oto przykłady niektórych tylko substancji występujących w dymie tytoniowym:
  Aceton - rozpuszczalnik, składnik farb i lakierów.
  Amoniak - stosowany w chłodnictwie, składnik nawozów mineralnych.
  Arsen - stosowany także jako popularna trutka na szczury i inne gryzonie.
  Benzopiren - o właściwościach rakotwórczych, wykorzystywany w przemyśle chemicznym.
  Butan - gaz pędny, używany do wyrobu benzyny.
  Chlorek winylu - używany np. do produkcji plastiku. Posiada właściwości rakotwórcze.
  Ciała smołowate - są odpowiedzialne za powstawanie nowotworów złośliwych u człowieka. Cyjanowodór - kwas pruski, gaz używany przez hitlerowców w komorach gazowych do masowego ludobójstwa.
  Fenole - niszczą rzęski nabłonka wyściełającego oskrzela. Rzęski te oczyszczają wdychane przez człowieka powietrze i chronią drogi oddechowe przed przenikaniem przez ich ściany substancji i związków chemicznych oraz mikroorganizmów, np. wirusów.
  Formaldehyd - stosowany m.in. do konserwacji preparatów biologicznych, np. żab.
  Kadm - silnie trujący metal o właściwościach rakotwórczych.
  Metanol - silne trujący związek chemiczny, używany do produkcji benzyn silnikowych.
  Naftalen - środek owadobóczy
  Nikotyna - działa obkurczająco na ściany naczyń kwionośnych (w tym także naczyń wieńcowych zaopatrujących serce), zwiększa ciśnienie krwi, jest odpowiedzialna za niefizjologiczne przyspieszenie akcji serca oraz zaburzenia rytmu serca, a także wpływa negatywnie na gen p53, który powstrzymuje niekontrolowany rozwój komórek, czyli powstawanie nowotworów.
  Polon 210– wysoko radioaktywny pierwiastek, Posiada właściwości rakotwórcze.
  Tlenek węgla (czad, CO) – składnik spoalin zmniejszając zawartość tlenu we krwi, w znaczny sposób utrudnia pracę serca i dotarcie tlenu do różnych części i narządów organizmu człowieka. Jest to związek będący bezpośrednią przyczyną śmierci wielu osób w czasie pożarów.
  Toluen - rozpuszczalnik
  
  CO PALI SIĘ?
  Zanim powstanie papieros, do tytoniu dodaje się wiele aromatów, a także substancji konserwujących, często o nieznanym, utajnionym przez producentów składzie chemicznym. Na przykład specjalne sole powodują, że papieros stale się tli, amoniak zmieniając pH biologicznie uaktywnia nikotynę, cukier i lukrecja poprawiają smak, a gliceryna dłużej zachowuje świeżość tytoniu. Tak chemicznie "spreparowany" papieros dostarcza palaczowi substancji, od której się uzależnia - nikotyny oraz innych toksycznych związków chemicznych. Palaczom szkodzi nie tylko nikotyna, czy dioksyny, ale także substancje radioaktywne zawarte w dymie papierosowym. Wypalając dwie paczki papierosów dziennie, w ciągu roku można otrzymać aż 4 razy większą dawkę promieniowania jonizującego niż ta, którą otrzymali w ciągu 2 lat od katastrofy w Czarnobylu mieszkańcy najbardziej zagrożonych rejonów Polski.
  Niewiele mówi się o szkodliwości izotopów radioaktywnych zawartych w papierosach. Każdy palacz wie natomiast, że niebezpieczne dla zdrowia związki są zawarte w substancjach smolistych. Tytoń ma wysoką temperaturę żarzenia (dochodzącą do 900C), co powoduje, że w procesie palenia papierosów przekształceniom chemicznym ulegają prawie wszystkie zawarte w nim składniki.. Dla tego typu zagrożeń nieskuteczne okazują się stosowane w większości papierosów filtry. Ponad połowa polonu i ołowiu zawartego w tytoniu trafia do organizmu palacza. Na podstawie badań prowadzonych na Uniwersytecie Gdańskim stwierdzono, że osoba wypalająca półtorej paczki papierosów dziennie otrzymuje w ciągu 1 roku taką dawkę promieniowania jonizującego, jakby przeszła około 300 badań rentgenowskich. Wiadomo przecież, że tego typu badania nie powinny być robione częściej niż 1-2 razy w roku bez negatywnych skutków dla zdrowia. Paląc papierosy szybciej się zestarzejemy się. U kobiet występuje większe prawdopodobieństwo wystąpienia wcześniejszej menopauzy i osteoporozy. Skóra szybciej się zestarzeje i pokrywa zmarszczkami, wolniej regeneruje się. Proces ten może się zacząć już w wieku 30 lat.
  Palenie papierosów będzie zawsze przeszkodą w osiągnięciu ładnego wyglądu. Zęby pokryją się kamieniem, palce będą żółte, a oddech nieświeży. Najlepsze perfumy nie zabiją zapachu tytoniu. Wchłanianie dymu tytoniowego zachodzi głównie w układzie oddechowym, a także w przewodzie pokarmowym jako rezultat połykania m.in. śliny. Składniki dymu przenikają do krwiobiegu i są rozprowadzane po całym organizmie. Zły wpływ dymu tytoniowego obserwowany jest nie tylko w obrębie jamy ustnej czy płuc, ale także we wszystkich innych narządach, np. w pęcherzu moczowym, trzustce, narządach rodnych itp. Wykazano również zaburzenia funkcjonowania narządu wzroku, czy uszkodzenia formującego się płodu.
  Wdychanie dymu tytoniowego, czyli bierne palenie, jest równie niebezpieczne jak samo palenie. Boczny strumień dymu tytoniowego zawiera 35 razy więcej dwutlenku węgla i 4 razy więcej nikotyny niż dym wdychany przez aktywnych palaczy. Specjaliści odnotowują wiele przypadków zachorowań na choroby odtytoniowe wśród osób, które nigdy nie paliły tytoniu. Dzieci zmuszane do wdychania dymu tytoniowego częściej zapadają na choroby infekcyjne układu oddechowego (zapalenia płuc, oskrzeli, górnych dróg oddechowych). astmy oskrzelowej, a także przewlekłego zapalenia ucha środkowego, które jest główną przyczyną głuchoty w wieku dziecięcym. Istnieją także dowody na związek palenia tytoniu z innymi poważnymi chorobami, np. białaczkami.
  Kobieta paląca tytoń w ciąży powoduje, że:
  · jej dziecko nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu, który jest potrzebny do prawidłowego wzrostu i rozwoju,
  · rozwijające się w jej łonie dziecko jest zmuszane do kontaktu z substancjami chemicznymi, które są zawarte w dymie tytoniowym,
  · dziecko rodzi się znacznie mniejsze i podatniejsze na choroby wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego w porównaniu z dziećmi, których mamy nie palą,
  · zwiększa się ryzyko komplikacji w czasie ciąży: samoistnego poronienia, porodu przedwczesnego, krwawień z dróg rodnych, przedwczesnego odklejenia łożyska lub pęknięcia błon płodowych, a także ciąży pozamacicznej.
  · palenie przez matkę w ciąży znacznie zwiększa ryzyko urodzenia martwego dziecka, wczesnej śmierci noworodka lub zespołu nagłej śmierci niemowlęcia (tzw. śmierci łóżeczkowej).
  Palenie papierosów sprzyja występowaniu impotencji.
  Szkodliwy wpływ palenia tytoniu na sprawność seksualną mężczyzn przejawia się również jako:
  - zmniejszenie objętości wydzielanego nasienia
  - zmniejszenie liczby plemników
  - nieprawidłowości kształtu plemników
  - upośledzenie ruchliwości plemników
  Palenie papierosów oprócz tego, że niszczy nasz organizm, także w społeczeństwie stawia nas w nieco gorszej sytuacji. Coraz częściej spotykamy się z kategorycznymi zakazami palenia tytoniu: w kawiarniach, restauracjach, autobusach . osobom palący znacznie trudniej jest znaleźć pracę, ponieważ pracodawcy coraz niechętnej, i z większym oporem zatrudniają palaczy. Osoby palące uważane są za mnie efektywne.
  Dane statystyczne
  
  W codziennym życiu ludzie spotykają się z wieloma substancjami szkodliwymi dla ich zdrowia i życia, a w wielu przypadkach stosuje się też najprzeróżniejsze środki ostrożności, które nie dopuścić mają do negatywnego działania na ludzi tych szkodliwych związków. Wyjątkami w tej dziedzinie są jednak alkohol, narkotyki i nikotyna. Z tymi substancjami współczesny człowiek spotyka się nader często i, o dziwo, nie tylko nie stara się z nimi walczyć, a nawet ich nadużywa! Aby zapobiec takiemu stanowi rzeczy należy uświadamiać ludzi o szkodliwym działaniu używek. To właśnie było jedną z myśli przewodnich podczas pisania naszej pracy. Jeżeli w codziennym życiu będziemy wprowadzać więcej ostrzeżeń i przestróg, a jednocześnie będziemy informować o niebezpieczeństwach związanych z używkami mamy większe szanse na zniwelowanie problemu uzależnień w naszym kraju i na całym świecie. Jednak aby osiągną pełen sukces, my sami musimy uwierzyć w siebie, w swoje możliwość. Zaakceptować siebie takiego jakim się jest, postawić na pewne, zaufane grono ludzi wyznających wartości naprawdę ważne w życiu. Nie możemy pozwolić wciągnąć się w wir, wir , którego konsekwencje możemy ponosić do końca naszego życia. Każda używka to pułapka, pomyśl zanim dasz się złapać!
  
  
  WPŁYW ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH NA ORGANIZMY
  
  Nazwa substancji zanieczyszczającej oraz jej występowanie:
  
  Amoniak NH3 działa drażniąco na błony śluzowe dróg oddechowych, oczu i na skórę. Wywołuje przykre uczucie pieczenia w gardle, kaszel, ślinotok, nudności, łzawienie, bóle głowy. Szczególnie niebezpieczny jest dla rogówki oka-powoduje jej nieodwracalne zmętnienie i owrzodzenie prowadzące, w krańcowych przypadkach, do przebicia. Jest składnikiem gazów powstających w wyniku rozkładu ciał organicznych, np. podczas produkcji klejów zwierzęcych, w fabrykach dykty, w rzeźniach, garbarniach, a także podczas rozkładu odchodów.
  
  Arsen As i jego związki wywołują uszkodzenia skóry i błon śluzowych, a niekiedy układu nerwowego, narządów miąższowych i krwi. Działanie pyłu arsenu na błony śluzowe powoduje ich przekrwienie, obrzęk oraz zmiany zapalne dróg oddechowych i spojówek oczu. W przewlekłych zatruciach występują zaburzenia czucia w kończynach. Arsen jest wykrywany we wszystkich tkankach organizmu, szczególnie we włosach i w paznokciach. Skutkiem zmian wywołanych działaniem arsenu może być rak skóry.
  
  Azotany NO, NO2 głównym skutkiem działania azotanów jest methemoglobinemia. Badania przeprowadzone na szczurach wykazały działanie embriotoksyczne (śmiertelność płodów, resorpcja i zmniejszenie masy noworodków). Azotany występujące w postaci aerozoli w powietrzu atmosferycznym mogą działać drażniąco na układ oddechowy .Niemowlęta i bardzo małe dzieci są szczególnie wrażliwe na indukcję methemoglobinemii przez azotany. Azotany mogą sprzyjać rozwojowi nowotworów . Bezpośrednim źródłem azotanów w powietrzu atmosferycznym jest emisja z zakładów produkcji nawozów mineralnych. Pośrednim źródłem jest przemysł chemiczny i energetyczny. Azotany tworzą się w przyrodzie w wyniku działania bakterii nitryfikacyjnych. Ulegają wielu przemianom (obieg azotu)
  Benzopiren powoduje uszkodzenia DNA .Człowiek jest narażony na oddziaływanie benzopirenu przez drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Benzopiren powstaje w wyniku niecałkowitego spalania paliw.
  
  Chlor Cl niszczy życie w wodzie i działa bakteriobójczo. Chlor jest gazem drażniącym. Działa na błony śluzowe dróg oddechowych, spojówki oczu, a także na skórę. Chlor w małych dawkach działa przede wszystkim na górne odcinki dróg oddechowych, w dużym także na odcinki środkowe i dolne.
  Dwutlenek siarkiSO2 jest gazem silnie drażniącym drogi oddechowe. Ulegając rozpuszczeniu w wydzielinie błon śluzowych, tworzy kwas siarkowy, który działa na nie żrąco. Stężenie dwutlenku siarki w powietrzu bezpośrednio niebezpieczne dla życia wynosi 400-500 mg/m3, w ciągu 0,51 godziny. Natychmiastowa śmierć może nastąpić przy stężeniu 1000-1500 mg/m3. Dwutlenek siarki i produkty jego utleniania mogą być transportowane z powietrzem na odległość tysięcy kilometrów. Wymywane z atmosfery opadami (kwaśne deszcze) spadają na powierzchnię ziemi powodując znaczne straty.
  
  Fenol C6H5OH działa silnie żrąco na błony śluzowe i skórę, wywołuje stany zapalne, a przy dużym stężeniu uszkodzenie powłok skórnych. Do ustroju przedostaje się przez drogi oddechowe, przewód pokarmo- wy i przez skórę. Występuje w surowej wodzie w stężeniach do 0,01 mg/dm3 i w powietrzu wokół koksowni i niektórych zakładów chemicznych.
  
  Kwas siarkowy H2SO4 do organizmu jest wchłaniany przez drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Na skórę działa silnie drażniąco – wnika w tkankę podskórną i mięśnie, powoduje głęboką martwicę .Pary stężonego kwasu siarkowego powodują ostry stan zapalny górnych dróg oddechowych, podrażnienie spojówek , stany zapalne oskrzeli i uszkodzenie tkanki płuc .Próg wyczuwalności węchowej 1 mg/m3 .Dawka śmiertelna wynosi 6-8g. Kwas siarkowy powoduje silne zakwaszenie wód i gleby, stanowi zagrożenie życia Występuje wokół fabryk produkujących kwas siarkowy oraz jako produkt przemian SO2 zachodzących w powietrzu atmosferycznym. W postaci kwaśnych chmur może być transportowany na odległość tysięcy kilometrów.
  
  Miedź Cu występuje stale w organizmie człowieka. Zawartość miedzi w dobowej porcji pożywienia i wody wynosi ok. 2mg, jednakże większa część pobranej w ten sposób miedzi jest wydalana z kałem. Miedź jest istotnym czynnikiem w syntezie hemoglobiny w organizmie ludzkim i zwierzęcym. Nadmierne ilości miedzi działają toksycznie. Sole miedzi drażnią silnie błony śluzowe przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Drobne cząstki miedzi wytwarzane przy metalizacji miedzią mogą wywołać gorączkę, podobną do gorączki występującej u odlewników. W powietrzu miedź występuje w formie siarczków, tlenków, węglanów, siarczanów, chlorków i krzemianów
  
  Ołów Pb Ołów jest trucizną ogólnoustrojową. Jest wchłaniany przez błony śluzowe dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Skóra nie odgrywa większej roli we wchłanianiu ołowiu. Ołów działa na układ krwionośny, układ nerwowy, układ sercowo-naczyniowy, układ oddechowy, nerki, ma też wpływ na rozrodczość. Zaobserwowano zwiększoną wrażliwość na działanie ołowiu w wyniku wzrostu temperatury. Ołów stanowi trwałe zanieczyszczenie środowiska.
  
  Tlenek węgla CO jest gazem duszącym-reaguje z hemoglobiną tworząc karboksyhemoglobinę, niezbędną do przenoszenia tlenu, oraz inaktywuje enzymy oddechowe. Za pośrednictwem dróg oddechowych działa na ośrodkowy układ nerwowy, układ naczyniowy i układ oddechowy. Objawy przewlekłych zatruć to: bóle i zawroty głowy, osłabienie, wzmożona pobudliwość nerwowa, niezdolność do koncentracji uwagi, osłabienie pamięci, szum w uszach, senność w czasie dnia i bezsenność w nocy, brak łaknienia, nudności, wymioty, zaburzenia w trawieniu, zwiększenie liczby krwinek czerwonych i hemoglobiny, kołatanie serca, dolegliwości w okolicy serca, zaburzenia ciśnienia krwi.
  
  
  
  
  
  
  
  Uzależnić się można od wielu czynników. Wśród nich wymienić możemy tytoń, alkohol, substancje odurzające i psychotropowe, hazard, seks, nadmierne lub niewystarczające jedzenie oraz wiele innych czynników. Słabe lub początkowe uzależnienie nie pociąga za sobą zwykle niebezpiecznych konsekwencji. Z doświadczenia społecznego wiadomo jednak, że początkowo niegroźny stan może ulec pogłębieniu i wywołać zgubne skutki, krótko- lub długofalowe. Konsekwencje te mogą mieć znaczenie osobiste - na przykład zdrowotne, psychiczne, charakterologiczne lub też społeczne - odrzucenie, zakłócenie spokoju, działalność przestępcza. W historii ludzkości widać wielokrotnie podejmowane działania w celu pozbycia się uzależnień. Nierzadko środki odstraszające (takie jak stosowanie kary śmierci, kamienowania, palenia na stosie) okazywały się gorsze niż samo uzależnienie i były hańbiące dla tych, którzy je stosowali. Wieloletnie okresy prohibicji również nie odnosiły pożądanych skutków, a wręcz przeciwnie - prowadziły do powstania podziemia alkoholowego i rozwoju przestępczości zorganizowanej. Proces oswajania się ludzi z używkami powoduje zmiany w ich traktowaniu. Niektóre są w pełni legalne, inne natomiast ograniczają bariery ekonomiczne w postaci wysokiej akcyzy i innych podatków, a jeszcze inne w ogóle nielegalne.
  
  
  
  
  
  
  
  Szkodliwość alkoholu na organizm ludzki
  
  
  
  
  Alkohole towarzyszą człowiekowi prawie od początku jego istnienia. Pod pojęciem alkohol rozumiemy grupę organicznych związków chemicznych, z której najbardziej popularnym jest alkohol etylowy o wzorze chemicznym C2H5OH.
  
  Alkohol zajmuje szczególne miejsce wśród substancji spożywanych przez człowieka. Wynika to z faktu, że bardzo szybko - ze względu na niewielki rozmiar cząsteczek - jest wchłaniany przez organizm, wywołując zmiany w samopoczuciu i nastroju, przez większość konsumentów odbierane jako przyjemne. Działanie alkoholu w organizmie zaczyna się już po kilku minutach od spożycia. Alkohol dostaje się do krwiobiegu, a za jego pośrednictwem do mózgu. Następnie zostaje przetransportowany do kory mózgowej, która przetwarza sygnały wpływające na zachowanie człowieka. Pojawiają się najpierw pozytywne odczucia w postaci beztroski, rozluźnienia, dobrego humoru a przytłumieniu ulegają negatywne emocje związane na przykład ze stresem. W miarę zwiększania się ilości alkoholu we krwi następuje głębsze jego wnikanie do mózgu. U niektórych osób objawia się to sennością, u innych powoduje wzmożenie agresji, wdawanie się w konflikty, bójki. W momencie, gdy pewien poziom alkoholu we krwi zostaje przekroczony i osiągnie punkt krytyczny, część mózgu odpowiedzialna za oddychanie i pracę serca przestaje prawidłowo funkcjonować. Dochodzi do nie odwracalnego, ostrego zatrucia organizmu, czego następstwem może być niewydolność krążeniowo-oddechowa i w konsekwencji zgon. Częste spożywanie alkoholu prowadzi do zmian chorobowych i uszkodzeń różnych części organizmu.
  
  
  
  1. Objawy zatrucia
  
  Poniższe zestawienie obrazuje rozwój zatrucia (upojenia zwykłego) w zależności od poziomu alkoholu we krwi:
  
  0,3-0,5 promila - upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, nieznaczne zaburzenia równowagi oraz euforia i obniżenie krytycyzmu
  
  0,5-0,7 promila - zaburzenia sprawności ruchowej, osłabienie refleksu, nadmierna gadatliwość i pobudliwość, a także obniżenie samokontroli oraz błędna ocena własnych możliwości, które prowadzą do fałszywej oceny sytuacji
  
  0,7-2,0 promile - zaburzenia równowagi, sprawności i koordynacji ruchowej, obniżenie progu bólu, spadek sprawności intelektualnej (błędy w logicznym rozumowaniu, wadliwe wyciąganie wniosków), opóźnienie czasu reakcji, pobudzenie seksualne, wzrost ciśnienia krwi oraz przyspieszenie akcji serca, obniżona tolerancja na innych, wyraźna drażliwość, zachowania agresywne
  
  2,0-3,0 promile - zaburzenia mowy, wyraźne spowolnienie i zaburzenie równowagi (chód na szerokiej podstawie, chwianie i przewracanie się), wzmożona senność, znacznie obniżona zdolność do kontroli własnych zachowań. W większości przypadków trudno jest mówić o jakimkolwiek prawidłowym samodzielnym działaniu i wykonywaniu skoordynowanych ruchów
  
  3,0-4,0 promile - spadek ciśnienia krwi, obniżenie ciepłoty ciała, zanik odruchów fizjologicznych oraz głębokie zaburzenia świadomości prowadzące do śpiączki
  
  powyżej 4 promili - głęboka śpiączka, zaburzenia czynności ośrodka naczyniowo-ruchowego i oddechowego, możliwość porażenia tych ośrodków przez alkohol
  
  S T A N Z A G R O Ż E N I A Ż Y C I A
  
  
  
  
  
  
  Spożywanie alkoholu wiąże się z ryzykiem wystąpienia szkód zdrowotnych, zarówno somatycznych, jak i psychologicznych, zwłaszcza, jeśli alkohol spożywany jest często, w dużych ilościach lub też w niewłaściwych okolicznościach.
  
  Najczęstszym wczesnym skutkiem neurologicznym używania alkoholu jest drżenie, przede wszystkim palców rąk, czasem całych rąk. Drżenie to może mieć różne nasilenie, czasem jest nieznaczne i ujawniają się dopiero właściwe sposoby badania lekarskiego. W innych przypadkach utrudnia wszystkie ruchy, pisanie, rysowanie, delikatniejszą pracę fizyczną, jedzenie a nawet ubieranie się. Występuje obustronnie w równym nasileniu. Najgwałtowniejsze jest rano, na czczo, po wypiciu niewielkiej ilości alkoholu słabnie. Jednakże wbrew zdaniu chorych, którzy w tej „poprawie: widzą usprawiedliwienie dalszego używania alkoholu jest to tylko dowód trującego działania alkoholu i dowodzi powiązania przyczynowego drżenia z zatruciem. Nasilenie się drżeń i ich uogólnienie połączone z nieuzasadnionym poczuciem lęku może być początkiem lub zapowiedzią obłędu opilczego i stanowi wskazanie do szukania pomocy lekarskiej.
  
  
  
  2. Układ nerwowy
  Bóle, drętwienie i pieczenie stóp i łydek mogą poprzedzać zapalenie wielonerwowe
  
  (polineuropatia) lub bardzo trudną do uleczenia chorobę rdzenia – tzw. zwyrodnienie powrózkowe rdzenia polegające na zwyrodnieniu dróg nerwowych prowadzących bodźce czuciowe z kończyn i tułowia do mózgu oraz bodźce ruchowe z mózgu do kończyn i tułowia. Mięsnie stają się bolesne na ucisk, zwłaszcza mięsnie łydek, bolesny jest również pień najdłuższego nerwu ustroju – nerwu kuleszowego, który unerwia czuciowo i ruchowo większą część kończyny dolnej. W dalszym rozwoju zapalenie wielonerwowe może prowadzić do ciężkich zaburzeń czucia ułożenia i czucia przemieszczenia oraz czucia głębokiego ucisku. Zaburzenia te objawiają się niepewnością chodu z zaburzeniami równowagi w ciemności. Zmiany rdzeniowe mogą powodować bezład ruchów kończyn dolnych, zwiotczenie lub usztywnienie mięśni. Obie te choroby – zapalenie wielonerwowe
  
  i zwyrodnienie powrózkowe rdzenia mogą w końcu powodować nieodwracalne porażenia.
  
  W zapaleniu wielonerwowym najsilniej porażone bywa unoszenie zawnętrznego brzegu stopy. Stopa opada i zawadza w czasie chodzenia, zwłaszcza w czasie schodzenia w dół ze schodów. Człowiek ma uczucie wydłużania kończyny. Zmianom w obwodowym układzie nerwowym towarzyszą prawie zawsze zmiany mięśniowe (miopatia alkoholowa) manifestujące się osłabieniem siły i zanikami mięśni. W około 50% przypadków dochodzi do obrzęków podskórnych, może również dojść do osłabienia skurczu mięsni gładkich m.in. macicy i jelit. Poza zmianami w nerwach obwodowych nadużywanie alkoholu może się stać przyczyną zaniku móżdżku, który jest narządem równowagi i zborności ruchów. Zmiany te przeważnie rozwijają się powoli, czasem jednak w krótszym czasie, nawet w ciągu zaledwie kilku dni lub tygodni. Dotknięty nimi człowiek zatacza się i pada w czasie prób chodzenia, stojąc rozstawia szeroko nogi, podczas stania z zestawionymi nogami traci równowagę. Rękami porusza bezładnie, nie trafia do celu, podczas ruchów zamierzonych ręce mu drżą tak silnie, że rozlewa i przewraca wszystko czego się dotknie. Mowa chorego staję się bełkotliwa i wybuchowa, coraz mniej zrozumiała, pismo staje się nieczytelne.
  
  Przewlekłe spożywanie alkoholu może spowodować poważne problemy ze wzrokiem będące wynikiem toksycznego uszkodzenia pozagałkowej części nerwu wzrokowego tzw. neuropatia wzrokowa toksyczna, która przejawia się zaburzeniami widzenia różnego stopnia do pełnej ślepoty włącznie oraz różnego typu ograniczeniami pola widzenia i niekiedy prowadzi do całkowitego zaniku nerwu wzrokowego.
  
  Porażenie mięśni gałki ocznej z zaburzeniami spojrzenia w górę lub na boki z podwójnym widzeniem, z opadnięciem jednej lub obu powiek mogą, podobnie jak bóle w jednej połowie twarzy zwiastować ciężkie schorzenie mózgowe, spowodowane niekiedy przewlekłym
  
  alkoholizmem tzn. encyfalopatią Wernickiego. Po początkowym stanie podniecenia psychicznego, z bezładem ruchowym, szybko dochodzi do senności i wreszcie do głębokiego stanu śpiączkowego, z którego chorego już nie budzą bodźce zewnętrzne budzące zwykle śpiących. Tego rodzaju chorzy miewają ciężkie zaburzenia krążenia krwi i oddychania. Choroba w 10% przypadków kończy się zejściem śmiertelnym.
  
  W autonomicznym układzie nerwowym wynikiem działania alkoholu może być neurpatia nerwu błędnego, którego uszkodzenie powoduje porażenie podniebienia miękkiego, gardła i krtani. U osób używających alkohol latami dochodzi do wystąpienia napadów padaczkowych tzn. następuje nagła utrata przytomności, upadek, drgawki. Napady takie występują częściej lub rzadziej u niektórych chorych. Same napady miewają niekiedy przykre skutki bezpośrednie (okaleczenie związane z upadkiem, przygryzienie języka), jednocześnie występowanie ich wskazuje na rozwijające się zmiany organiczne w tkance mózgowej, które prowadzą niekiedy do głębokiego otępienia umysłowego.
  
  
  
  3. Układ pokarmowy
  Alkohol dostający się po wypiciu do żołądka powoduje zwiększenie wydzielania soku żołądkowego i podrażnienie śluzówki. Częste, powtarzające się podrażnianie przyczynia się do rozwoju nieżytu żołądka, charakteryzującego się niedostatecznym wydzielaniem soku żołądkowego i stopniowym zanikaniem śluzówki. Ruch żołądka odbywają się nieregularnie, staje się on coraz bardziej nieruchliwy. Wszystko to powoduje upośledzenie trawienia, brak apetytu, nudności i wymioty, które bardzo często występują rano. Te skutki dają się jeszcze wyleczyć, jeśli sprawa nie posunie się zbyt daleko tzn. jeśli pacjent przestanie pić. Alkohol wchłaniany przez ścianki żołądka trafia następnie do wątroby, dlatego ten właśnie narząd bardzo często ulega uszkodzeniu. Już po jednorazowym pijaństwie zdarzają się trwające kilka dni bóle wątrobowe połączone z powiększeniem tego narządu. Stałe, częste picie alkoholu może doprowadzić do przewlekłych, często nieodwracalnych zmian chorobowych w wątrobie. W przypadku uszkodzenia wątroby następują wymioty, również brak apetytu, częste biegunki na przemian z zaparciami i bóle w okolicach uszkodzonego narządu. Spożywanie alkoholu ma zasadnicze znaczenie w powstawaniu ciężkiej choroby, tzw. marskości wątroby. Jest ona wtedy powiększona (zdarza się, że jest mała), bardzo twarda na skutek rozrastania się włókien tkanki łącznej. Powoduje to ucisk na żyły przechodzące przez wątrobę, skutkiem czego odpływ krwi z narządów jamy brzusznej jest utrudniony i dochodzi do zbierania się płynu obrzękowego. Zaznacza się też wtedy wyraźne zmniejszanie wydalania moczu oraz ogólne, postępujące wyniszczenie organizmu. Choroba rozwija się stopniowo w ciągu lat z okresami pogorszenia i poprawy. Jeżeli mimo rozwoju choroby pacjent nie przestanie pić, śmierć następuje dość szybko. Alkohol powoduje również zaburzenia w odżywianiu. Organizm człowieka potrzebuje oprócz określonych ilości białka, tłuszczu i węglowodanów, także stałego dostarczania pewnych związków chemicznych zawartych w pożywieniu, zwanych witaminami. Witaminy niezbędne są w przebiegu różnych procesów przemiany materii, a ich brak powoduje zaburzenia chorobowe, tzw. awitaminozy. Alkoholowe zmiany w żołądku, jelitach i wątrobie powoduję upośledzenie wchłaniania witamin. Na szczególną uwagę zasługuje tu witamina B1. Im więcej kalorii produkuje organizm z dostarczonych pokarmów, tym większe jest zapotrzebowanie na tę witaminę. U alkoholików zaś oprócz normalnego pożywienia spalany jest także alkohol. W tych warunkach organizmowi brakuje witaminy B1. Awitaminoza względna prowadzi do powstawania różnych, charakterystycznych dla alkoholizmu stanów chorobowych, oraz do tzw. zapalenia wielonerwowego.
  
  
  
  
  
  4. Układ krążenia
  Alkohol dostający się do krwi znacznie obciąża pracę serca. Poalkoholowe zmiany w mięśniu sercowym powodują występowanie takich objawów, jak duszność, przyspieszenie tętna, obrzęki itd. Alkohol uszkadza nie tylko serce, ale i obwodową część układu krążenia, czyli naczynia krwionośne, prowadząc do rozwoju miażdżycy tętnic. Również u alkoholików częściej występuje nadciśnienie tętnicze. Wśród osób używających alkohol występuje większa ryzyko zachorowania na takie choroby jak: kardiomiopatia, zaburzenia rytmu, zaburzenia hematologiczne oraz choroby naczyń mózgowych.
  
  
  
  5. Układ krwionośny i oddechowy
  Po użyciu alkoholu następuje rozszerzenie się naczyń krwionośnych skóry połączone z przyjemnym uczuciem ciepła. Powoduje to, że człowiek nawet nie bardzo pijany, błędnie określa temperaturę otoczenia. Następuje wtedy silne oziębienie organizmu, które sprzyja rozwojowi chorób układu oddechowego. Dodatkowo alkohol obniża w bardzo znacznym stopniu ogólną odporność organizmu, co również prowadzi do wzrostu zachorowań. Dlatego alkoholicy przechodzą m.in. ciężkie zapalenie płuc, które w ich przypadku może stać się chorobą śmiertelną. U osób nadużywających alkoholu10-krotnie częściej występuje rak jamy ustnej, krtani oraz tchawicy. Wiele badań potwierdziło związek pomiędzy uzależnieniem od alkoholu a występowaniem gruźlicy płuc.
  
  
  6. Układ odpornościowy, moczowy i nowotwory
  U osób z podwyższoną ciepłotą ciała i stanami zapalnymi alkohol zmniejsza odporność obronną organizmu poprzez ograniczenie aktywności białych ciałek krwi, których zadaniem jest zwalczanie wszelkich infekcji. Osłabienie systemu odpornościowego pod wpływem alkoholu zwiększa podatność nie tylko na wszelkie infekcje, ale także na wystąpienie choroby nowotworowej. Wprawdzie brak jest wyraźnych i jednoznacznych dowodów na rakotwórcze działanie alkoholu, jednak prawdopodobnie, wzmacnia on działanie różnych czynników rakotwórczych. Jednocześnie podejrzewa się, że osoby pijące intensywnie alkohol mogą mieć obniżoną zdolność do wchłaniania z dietą czynników obniżających ryzyko niektórych nowotworów (witamina A, E, karoten). Nadużywanie alkoholu można powiązać ze zwiększonym ryzykiem pewnych odmian raka, szczególnie wątroby, żołądka, przełyku, części nosowej gardła, krtani i tchawicy oraz prostaty. Układ moczowy także staje się skutkiem działania środków alkoholowych. Znane są przypadki ostrej niewydolności nerek spowodowane ich toksycznym uszkodzeniem przez alkohol. Nadużywaniu alkoholu może towarzyszyć wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi i związane z tym objawy dny moczanowej (zapalenie stawów spowodowanego gromadzeniem się złogów moczanowych), a także odkładanie się złogów magnezu w drogach moczowych.
  
  
  
  7. Zaburzenia psychiczne
  Wśród zaburzeń psychicznych alkoholika na plan pierwszy wysuwają się tutaj halucynacje czyli omamy, zresztą nie wzrokowe jak w majaczeniu, lecz słuchowe. Chory słyszy głosy, które najczęściej wymyślają mu, nazywają go pijakiem, łobuzem. Obok tego występują na ogół urojenia prześladowcze. Chory jest przekonany, że mu coś zagraża, że istnieją ludzie, którzy chcą go otruć, czy w inny sposób zabić. W odróżnieniu od majaczenia alkoholowego, halucynoza trwa dosyć długo - parę tygodni, miesięcy lub nawet jeszcze dłużej. Inną formą ciężkich zaburzeń psychicznych jest paranoja alkoholowa. Sprawa ta występuje zwykle po wielu latach używania alkoholu, przeważnie po 40 roku życia. Objawem zasadniczym są tutaj urojenia niewiary małżeńskiej, tzn. bezpodstawne przekonanie o niewierności żony. Chory często usiłuje śledzić żonę, nieraz próbuje zmusić ją do \"przyznania się\" używając gróźb i bicia. Nie należy też do rzadkości zabójstwo \"niewiernej\" żony lub domniemanego kochanka.
  
  Alkoholizm prowadzi do ciężkiego otępienia umysłowego, a więc stanu, w którym sprawność intelektualna bardzo wyraźnie spada. Obniża się zdolność rozróżniania, porównywania, wprowadzania prawidłowych wniosków, koncentracji uwagi, zapamiętywania nowych wiadomości i umiejętności. Chory staje się nieprzydatny do jakiejkolwiek pracy.
  
  Alkohol wywołuje znaczące zaburzenia w funkcjonowaniu psychicznym człowieka: bezsenność, depresję, niepokój, próby samobójcze, zmiany osobowości, amnezję, delirium tremens, psychozę alkoholową, halucynozę alkoholową, otępienie (zespól Korsakowa), nadużywanie innych używek i leków.
  
  
  
  8. Wpływ alkoholu na płód
  Badania nad spożywaniem alkoholu przez kobiety ciężarne wykazały, że po upływie 40-60 min. od spożycia przez matkę alkoholu stężenie płodu w krwiobiegu będzie równe stężeniu alkoholu we krwi matki. U kobiet które piją alkohol w okresie ciąży, spotykane są znacznie częściej porody niewczesne i przedwczesne oraz poronienia samoistne. U noworodków, matek pijących podczas ciąży, obserwowano bezpośrednio po urodzeniu obecność objawów zespołu abstynencyjnego (drżenia, wzmożone napięcie mięśniowe, osłabienie, zaburzenia snu, płaczliwość, trudności w ssaniu itp.). Późne skutki spożywania alkoholu podczas ciąży to opóźniony wzrost oraz osłabienie koncentracji uwagi i spowolnienia reakcji u dzieci. Alkohol może wywoływać u płodu wiele niekorzystnych długotrwałych zmian, od znacznych anomalii morfologicznych i niedorozwoju umysłowego, po subtelne zaburzenia poznawcze, a także zaburzenia zachowania. Najpoważniejszym uszkodzeniem płodu związanym ze spożywaniem alkoholu przez ciężarną matkę jest alkoholowy zespół płodowy. Rozpoznaje się je wtedy, gdy u dziecka wystąpią następujące zjawiska: opóźnienie wzrostu płodu i noworodka, opóźnienie rozwoju, zaburzenia zachowania, obniżenie sprawności intelektualnej i deformacja czaszki lub mózgu, charakterystyczny wygląd twarzy z małymi szparami powiekowymi, cienką górną wargą, wydłużeniem i spłaszczeniem rynienki górnej wargi. Prawdopodobieństwo wystąpienia powyższych wad zwiększa się, jeżeli obok picia alkoholu, kobieta ciężarna pali papierosy, pije dużo kawy bądź zażywa leki.
  
  
  9. Wpływ alkoholu na przyszłą matkę, przyszłego ojca
  Ważną, choć może nie dość znaną sprawą, jest wpływ stałego spożywania alkoholu na czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego. Gruczoły te, np. tarczyca, nadnercza, trzustka, jajniki bądź jądra, produkują hormony, czyli związki chemiczne regulujące prawidłowy rozwój ustroju ludzkiego, przemianę materii, czynności płciowe itp. Niedostateczna produkcja hormonów powoduje ciężkie stany chorobowe. U kobiet stałe picie alkoholu prowadzi dość często do zahamowania czynności jajników, u mężczyzn zaś dość szybko może pojawić się spadek potencji płciowej, zmniejszenie ruchliwości plemników i zniszczenie ich struktury.
  
  10. Wpływ alkoholu na młodocianego
  Alkohol zabija więcej dzieci niż wszystkie inne narkotyki razem wzięte.
  Powtarzające się picie alkoholu przez nastolatki, nawet w ilościach nieszkodliwych dla dorosłych, może poważnie uszkodzić ich życie i procesy rozwojowe. Zaburza zdolność do uczenia się, zapamiętywania i logicznego rozumowania, jest źródłem trudności w nauce i przeszkadza w dalszej edukacji i karierze zawodowej. Alkohol spożywany przez nieletnich hamuje rozwój emocjonalny i opóźnia dojrzewanie-młody człowiek nastawia się tylko na doraźne i natychmiastowe przyjemności, nie uczy się dojrzałych i skutecznych sposobów radzenia sobie ze stresem i rozwiązywania problemów życiowych i realizacji wartości. Pijące alkohol nastolatki łatwiej popadają w alkoholizm niż dorośli. Uzależnienie następuje tym łatwiej, im młodszy jest pijący. Dorosły osiąga późne stadia uzależnienia w okresie pięciu do dziesięciu lat; nastolatek może osiągnąć ten sam stan w czasie od sześciu miesięcy do trzech lat. Alkohol zwiększa również ryzyko uzależnienia od alkoholu i nikotyny oraz sięgania po narkotyki.
  
  
  
  
  
  
  
  To masz kilka prac jeżeli nie chce ci się tego pisać to po prostu wydrukuj :P Ps.Daj 10 proszę ;*

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie