Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  sonar 26.12.2012 (22:00)

  Miałem dwadzieścia lat. Byłem nieśmiały, cnotliwy, powściągliwy i jeszcze nigdy nie byłem zakochany.
  Poznałem wtedy piękną dziewczynę o imieniu Maryla, córkę pierwszego urzędnika w powiecie.
  Panna była zamożna i urodziwa, więc nic dziwnego , że miała wielu zalotników.
  Zakochałem się i ja w pięknej Maryli. Nie potrafiłem mówić czułych, słodkich słówek - po prostu ich nie znałem.
  Wzdychałem tylko i patrzyłem na ukochaną. W sercu czułem gorące uczucie ale nie potrafiłem tego okazać.
  Cierpiałem gdy panna Maryla nie zwracała na mnie uwagi. Płakałem, nie umiałem jeść ani pić , marniałem w oczach ale serce dziewczyny pozostawało niewzruszone. Panna śmiała się z mojego bólu, a moja rozpacz budziła jej radość. W końcu nie wytrzymałem, powiedziałem Maryli , że ją opuszczę i pójdę w świat. Liczyłem na to, że moja ukochana zatrzyma mnie i będzie dla mnie milsza. Nic z tego - moje słowa nie zrobiły na rozkapryszonej pannie żadnego wrażenia, powiedziała, że mogę odejść. Cóż było robić - z ogromnym bólem w sercu odszedłem od Maryli. Czułem się bardzo źle, tęskniłem za ukochaną , a cierpienie z każdą chwilą stawało się coraz większe. W końcu moje udręczone serce nie wytrzymało i pękło z rozpaczy. Umarłem z miłości do pięknej Maryli. Dobrzy ludzie pochowali moje ciało w grobie nad rzeczką. I tak skończyło się moja pierwsza i zarazem ostatnia miłość.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie