Treść zadania

1]Nie ma chyba w dziejach naszej literatury dzieła bardziej zagadkowego niż Bogurodzica - pierwsze słowo polskiej, chrześcijańskiej poezji, najdawniejsza nasza pieśń - "pieśń ojczysta" (carmen patrium), jak nazwali ją potomni (m.in. Jan Długosz). Jeden z najwytrwalszych jej badaczy, Aleksander Brückner, stwierdził niegdyś, że na zawsze pozostanie ona "zagadką zamkniętą na siedem pieczęci". Jeśli się pomylił, to niewiele; pomimo ogromnego w ostatnich dziesięcioleciach postępu badań nad naszym Średniowieczem, najważniejszych z owu "siedmiu pieczęci" nie udało się dotychczas - i zapewne nie uda się w przyszłości - złamać.
[2]Nie rozstrzygnięto definitywnie tak podstawowych kwestii, jak czas i miejsce powstania Bogurodzicy, jej autorstwo czy ewentualna zależność od wzorów obcych. Wciąż nie potrafimy precyzyjnie powiedzieć, jak daleko w głąb naszych dziejów sięgają korzenie tej pieśni. Czy rzeczywiście aż do czasów "ojców" - pierwszych naszych władców i cudzoziemskich misjonarzy rzucających w pogańską glebę ziarna chrześcijańskiej wiary, do czasów świętego Wojciecha, którego już zapewne w Średniowieczu, a na pewno od początku XVI stulecia uznawano za natchnionego autora Bogurodzicy? A może zrodziły ją wieki późniejsze, gdy wiara nieco okrzepła, na tyle przynajmniej, że poczęła zasilać swym ożywczym strumieniem rodzimą kulturę literacką i artystyczną - stulecie XIII - jak coraz powszechniej uważa się pośród filologów? Byli i tacy (np. Julian Krzyżanowski), którzy datowali powstanie pieśni dopiero na schyłek wieku XIV.
[3]Anonimowy twórca Bogurodzicy? Wiemy, że w Średniowieczu kwestię autorstwa postrzegano zupełnie inaczej niż obecnie; autor, najczęściej duchowny, pisał przede wszystkim dla "pomnożenia chwały Bożej", o prawdach powszechnie znanych i akceptowanych (najczęściej objawionych lub przekazanych przez tradycję), swoje własne imię pokornie przemilczając. […]
[4].Oryginału czy choćby inspiracji naszej pieśni szukano gdzie tylko było można: w hymnografii grecko-bizantyńskiej, w tradycji cerkiewnosłowiańskiej, ruskiej, łacińskiej, czeskiej, niemieckiej... Nigdzie jednak bezpośredniego wzorca literackiego nie udało się odnaleźć, choć podobieństw treściowych, kompozycyjnych i melodycznych jest sporo, zarówno w spuściźnie chrześcijańskiego Wschodu, jak Zachodu. Coraz donośniej mówi się więc - choć brzmi to wręcz niewiarygodnie na tle naszej wiedzy o poziomie rodzimej kultury literackiej w wieku XIII - o artystycznej oryginalności Bogurodzicy.

1. Przedstaw główne myśli artykułu Romana Mazurkiewicza. Użyj w swojej wypowiedzi wyrazów: "nierozstrzygnięty" i "nierozstrzygalny" oraz odpowiednich wyrazów bliskoznacznych " (dobierz je spośród niżej podanych):
niepojęty, nierozwiązywalny, niewiadomy, nieznany, otwarty, tajemniczy, trudny, zagadkowy, zagmatwany, złożony.
2. Przedstaw na podstawie artykuł€ stosunek ludzi średniowiecza do sprawy autorstwa, Określ, na czym polega odmienność traktowania tej kwestii w naszych czasach,
3. Podaj wniosek wynikający z faktu, że nie odnaleziono dotąd żadnego utworu stanowiącego bezpośredni wzorzec dla Bogurodzicy. Wyjaśnij, dlaczego - według słów autora - wniosek ten brzmi "wręcz niewiarygodnie".
4. Podaj przykład jakiejś innej nierozstrzygniętej dotąd kwestii z dziedziny kultury. Jakie znasz hipotezy dot tyczące tej sprawy? Które z nich przekonuje cię bardziej inne?
5. Wyjaśnij na podstawie słownika etymologicznego, co mają wspólnego rzeczowniki: "pieczęć" i "piętno" oraz czasownik "piec". Jeśli to możliwe skorzystaj ze Słownika etymologicznego Aleksandra Brucknera (badacza, który określił Bogurodzicę mianem "zagadki zamkniętej na siedem pieczęci".