Treść zadania

Napiszę tekst z którego trzeba napisać,o czym marzył Sławek,i wyjaśnij dlaczego. o to tekst : Musi otworzyć oczy.Musi wstać.I pójść.Każdego ranka myślał,że tego dłużej nie wytrzyma.Ale wytrzymał.I znowu wychodził wszystkiemu naprzeciw,swojej szkole,swemu podwórku i temu,co się tam przydarzyć może.Ale najpierw czekało go śniadanie.Zjadał je sam,lecz jakby na ruchliwym gościńcu.Siedział przy stole,pod oknem,podczas gdy rodzice biegali po przekątnej,w tę i z powrotem,w te i z powrotem,niekiedy się zderzając.Trzaskały drzwi łazienki,w której przeganiali się na przemian.Szeleściły papiery,grało radio,przypominając o uciekającym czasie,a nad tym wszystkim unosił się poirytowany głos ojca,który nie mógł czegoś znaleźć,bo znowu nie leżało na swoim miejscu.Sławek mamlał apatycznie bułkę.Znał kolejność zajęć i kolejność słów.W dole,na podwórku widzianym z ukosa,na razie nic się nie działo.Było to niezwykle dziwne podwórko.Wieczorem nikt na świecie nie umiałby przejść przez nie bez strachu,no,może umiałby ojciec,bo on był stąd.Gdy było ciemno,oficyny zaczynały się ścieśniać,napierały na dom Sławka,zatykając widoczność czarnymi ścianami.Gdy było jasno,wycofywały się na swoje miejsce.Wtedy jednak spod przybudówek wynurzył się Rudy i jego paczka.Tak więc i dzień,i noc uknuły spisek przeciwko Sławkowi.Nikt nie umiałby temu zaradzić,nawet ojciec,gdyby nareszcie znalazł czas.Ale ojciec miał go zawsze za mało.Miejsce mężczyzny bowiem jest poza domem,tak mówił każdego dnia.Sprzeczka w korytarzu nagle ucichła.Trzasnęły drzwi.To wyszedł ojciec.Sławek zbliżył się do okna i spojrzał w dół.Ojciec przecinał właśnie na skos kwadratowe podwórko.Nie obejrzał się,a przecież mógłby.Szary gołąb przeleciał nad dachami oficyn,po czym wrócił na parapet.Czyjąś ręka wysypała okruchy,wróble dopadły porzuconej w piachu bułki,zwracając uwagę gołębi na ten dodatkowy kąsek.Sławek śledził z zainteresowaniem małe ruchliwe ptaki,sprzątające spod dziobów gołębi kawałki pożywienia.Nagle jakiś cień spłoszył ptactwo.Poderwały się.Płynęły pięknym kołowym ruchem,już lekkie,już zręczne,już niedosiężne.Opłynęły podwórko i przysiadły na rynnach.Cień okazał się być Rudym.Ale gołębie nawet nie drgnęły na jego widok.Pohukiwanie i rzuty kamieniem też nie zrobiły na nich wrażenia.Rudy wreszcie,zniechęcony,powlókł się dalej.Wtedy one uniosły się lekko i spłynęły w dół do porzuconej bułki.Na co tak patrzysz?spytała mama.przebiegając.Tak sobie - odrzekł zamyślony.Zaintrygowało ja to.Podeszła do okna,ale w dole nie było już Rudego,a gołębie mamy nie interesowały.- Czasami nie wiem,kim tak naprawdę jesteś - I co chciałbyś robić.-Latać - odrzekł poważnie.- Słucham?! - Być ptakiem.....