Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Konto usunięte 22.5.2010 (16:51)

  Zawsze marzyłam by być przewodnikiem wycieczek. Od małego wszyscy się ze mnie śmiali, jak prowadziłam stadko przedszkolne i pokazywałam palcami mało dla nich znaczące miejsca. Lecz te place, piaskownice i budynki miały dla mnie osobiste znaczenie. ''Tam popatrzcie, po raz pierwszy się całowałam, tam... Tam dalej spotkałam po raz pierwszy Kasię i Olę...'' Niby małe nieznaczące historyjki z mojego życia, które potem zamieniły się w miłość do historii. Godzinami mogłabym słuchać opowieści o 2 wojnie światowej u moich dziadków, o czasach Gomułki i Gierka i o innym historiach. Umiem dokładnie tak samo przekazać te opowieści moim znajomym. Wielokrotnie pisałam projekty dotyczące ''Mojego wymarzonego zawodu''. Zawsze zdobywałam jakieś miejsca w klasyfikacji. Może mam takie zwyczajne i banalne marzenie... Być przewodnikiem wycieczek. Mówić i opowiadać o historii zabytków, o stylach architektonicznych i dziwacznych ludziach. Lecz ja kocham to robić! To moja pasja od dawna i nie zamieniłabym jej nawet na żadną majętną pracę. W życiu trzeba robić to co się lubi, bo inaczej można się zagubić i zdziwaczeć. Ja obrałam sobie za cel być przewodnikiem we Florencji. Uczę się sama włoskiego, by w przyszłości pokazać innym, że nie potrzebnie się ze mnie śmiali. Chcę udowodnić, że to naprawdę jest mój cel, a zarazem moja największa pasja i miłość. Nigdy nie lubiłam biologi, chemii a do matematyki i fizyki nie dostałam umysłu w darze od Boga. Lecz są rzeczy, którym jestem w stanie poświęcić nawet siebie. Moje bycie przewodnikiem i pisanie felietonów z różnych miejsc i o kulturach. Zrobić coś na papierze by pozostał po mnie ślad i ktoś powiedział, że byłam dobra w tym co robiłam.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie