Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  antekL1 29.5.2012 (11:03)

  Lepiej jest stawiać małe kroki.
  Zastanówmy się nad mechanizmem chodzenia. W pewnym momencie stawiania kroku tylna noga pozostaje w miejscu jedynie dzięki działaniu siły tarcia, skierowanej w kierunku, w którym idziemy. Ta siła powoduje przesunięcie w przód środka ciężkości idącej osoby.
  Pionowa linia łącząca środek ciężkości znajduje się POZA punktem podparcia (tylną stopą). Idący upadłby gdyby nie wystawił do przodu drugiej nogi. Robi więc to.
  W następnej chwili idący podnosi tylną nogę i bazuje tylko na sile tarcia przedniej nogi, a prędkość uzyskana przed chwilą wskutek odepchnięcia się przesuwa jego środek ciężkości nad przednią nogę.
  Ale przez chwilę środek ciężkości jest ponownie poza (z tyłu) za przednią stopą, a siła tarcia działa w tył na przednią nogę.
  
  Na lodzie nie można liczyć na siłę tarcia. Więc przy zrobieniu dużego kroku przewracamy się: albo do przodu gdy "liczymy" na tarcie tylnej nogi wysuwając przednią, albo do tyłu, gdy "liczymy" na tarcie przedniej nogi podnosząc tylną.
  Ten drugi typ upadku jest częstszy gdyż o ile idący odruchowo podnosi i wysuwa przednią nogę na początku kroku, o tyle jest zupełnie bezbronny, gdy traci przyczepność przy podnoszeniu tylnej nogi w drugim etapie kroku - raczej rzadko chodzimy do tyłu. Pamiętaj, że na tym etapie środek ciężkości jest z tyłu za przednią nogą, jeśli ta nie pozostanie w miejscu tylko pojedzie do przodu fikniemy do tyłu.
  
  Robiąc małe kroki, a najlepiej szurając stopami po lodzie, unikamy sytuacji gdy pion ze środka ciężkości wyjdzie poza powierzchnię stopy. Oczywiście na lodzie pozostaje jeszcze możliwość zrobienia "szpagatu", ale na to wielkość kroku już nie ma wpływu :)
  
  Pozdrowienia - Antek

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie