Treść zadania

Witam!
Kto wie gdzie moge znaleść odpowiedzi do testu pod tytułem "Przyjazd generała"
To jest test na czytanie ze zrozumieniem.
Jadwiga Chamiec
Spotkanie z wodzem
Fragment KsiążkiTrójkolorowa kokarda

Sobotni ranek wstał różowy i przezroczysty .
W powietrzu drżały drobniuchne igiełki mrozu ,
a na płotach i na drzewach migotał chrupki
szron. Całe miasteczko lśniło niby osypane diagmentowym
pudrem. Od samego rana drogą z Nagy-Varad [czytaj : Nodź warod ]
nadjeżdżały wyładowane sanie i zatrzymywały się przed magazynami . [ ... ]
Zgromadzeni przed sztabem oficerowie , oczekując
na przyjazd generała , roztrząsali przyszłe
możliwości kampanii, interesując się przede wszystkim osobą naczelnego wodza.
Braci Czapliców , jako rodaków Bema1 i zwiastunów radosnej nowiny , oblegał tłum kolegów. [...]
W tej chwili ktoś krzyknął :
- Jedzie ! .
Wszyscy zwrócili się w stronę drogi Nagy-Varad , którą zbliżały się kryte sanie , zaprzężone
w czwórkę szpaków. Przed sztabem huzar2 na koźle ściągnął lejce. Konie stanęły w obłoku
pary , parskając i grzebiąc kopytami. W tłumie panowała cisza. Wiara czekała na ukazanie się
wodza. Gdy z sań wyskoczył oficer w szubie3 z pętlicami4, strojnej w srebrne sznury , " Generał " ...
- zaszemrali z zadowoleniem [ ... ] . Inni pochwycili i okrzyk niby grzmot przetoczył się po placu.
Ale świetny Oficer nie odpowiedział na to powitanie , tylko w pełnej szacunku postawie pomagał wysiadać starszemu panu w granatowym płaszczu. A gdy ten , podpierając się laską , stanął wreszcie na śniegu , oficer zasalutował , prostując się przed nim na baczność.
Znów szmer przeleciał przez tłum. Tym razem szmer rozczarowania. To miał być generał ?
Naczelny wódź ? Cywil, kulawy i - co już całkiem nie mieściło się w głowach wąsatych Madziarów5- z gębą gołą jak u baby.
- Tfu ! Wojować pod takim generałem! [ ... ]
Nawet Janek , który wraz z przyjaciółmi cisnął się w żołnierskiej ciżbie 6 , odczuł coś w rodzaju zawodu.
- Nie wyobrażałem sobie , że on kulawy. I że taki niski.
- Wielkości człowieka nie mierzy się na łokcie7 - odparł Johann , wpatrzony z uwielbieniem w Bema. [... ]
Siłę wzroku Bema odczuł Janek na sobie zaraz następnego dnia.
- Generał chce cię widzieć. Rozumiesz , co za zaszczyt ? Tylko się nie zbłaźnij [ ...] - pouczył
gorączkowo Stanisław , prowadząc brata przed oblicze wodza.
Bem przyjął ich , stojąc na środku pokoju , z rękami założonymi w tył . Spytał :
- Więc i ty jesteś synem porucznika Czaplica?
- Tak jest , panie generale .
- Twój ojciec był mężnym żołnierzem . A ty ...
- I nagle surowo : - Czemu się wałęsasz po świecie , zamiast siedzieć w szkole ?
- Ja ... Ja ...
- Czy sądzisz , że w wojsku potrzebni są durnie i nieuki ? .
- Nie , panie generale !- odparł Janek [...].
- Więc co mam z tobą zrobić , skoro przywlokłeś się aż tutaj ?
- Ja ... nie wiem , panie generale.
- Zapewne przyjąć do wojska ciebie i tych dwóch smarkaczy. Co ? - głos Bema brzmiał nieco mniej gorźnie .
- Tak jest , panie generale! - wykrzyknął z uniesieniem Janek. [...]
- Tylko pamiętać : karność i posłuszeństwo!
Bo ze mną żartów nie ma. Zrozumiano?
- Tak jest , panie generale. [... ]
W tydzień później wydano rozkaz wymarszu .
Kolumny wojska ustawiły się w gotowości [...]
Bezwąsy wódz , nienoszący szlif generalskich
i niemówiących po madziersku , okazał się
troskliwym i zaradnym ojcem.