Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  natalia74171 18.5.2010 (17:07)

  Ania Shirley jest tytułową bohaterka powieści Lucy Mand Montgomery zatytułowanej "Ania z Zielonego Wzgórza". Będąc paromiesięcznym niemowlakiem straciła ona oboje rodziców. Opiekę nad nią początkowo roztoczyła pani Thomas, następnie zaś pani Hammond., w końcu Ania trafiła do sierocińca, skąd została zabrana przez Mateusza i Marylę Cuthbertów do ich domu w Avonlea na Zielonym Wzgórzu.
  
  Ania widząc swe odbicie w lustrze zwykła mawiać: "Kocham piękno i cierpię, gdy patrząc w zwierciadło, widzę swoją brzydotę.". Nieco przesadzała ale faktem jest, że była ona dziewczynką niezwykle szczupłą, jej bladą twarzyczkę zdobiło mnóstwo piegów, a włosy były koloru ognisto - rudego. Jej strój - tuż po przybyciu na Zielone Wzgórze - również nie należał do najbardziej efektownych. Składała się nań prosta, gdzieniegdzie wytarta, sukienka, oraz słomkowy kapelusz. Jednakże podczas pobytu w Avonlea w jej wyglądzie zaszły zmiany, które Ania przyjęła z pełnym zadowoleniem. Przede wszystkim jej włosy mocno ściemniały, tak iż nabrały głębokiego, kasztanowego odcieniu, piegi przyblakły, a cała sylwetka nabrała bardziej kobiecych kształtów. Jej stroje również były bardziej efektowne, a to głównie dzięki Mateuszowi, który nie skąpił środków choćby na sukienkę z bufiastymi rękawami. Emocjonalność Ani oscylowała pomiędzy skrajnościami: równie łatwo wpadała w zachwyt, jak i w przygnębienie. Jej reakcje bywały często gwałtowne i nieprzewidywalne, o czym mógł się przekonać choćby Gilbert Blythe. Posiadała również niezwykle żywą i bujna imaginację, co powodowało, że nierzadko przebywała w "innych światach" , czego konsekwencja było nie zwracanie przez nią dostatecznej na ten w którym rzeczywiście przebywała.
  
  Potrafiła być wdzięczna i niezwykle kochała swych opiekunów, którym wszakże tyle zawdzięczała. Gdy po śmierci Mateusza Maryla nie była w stanie sama utrzymać Zielonego Wzgórza, Ania przerwała wymarzone studia i powróciła do Avonlea, aby jej pomóc. Maryla pod koniec książki powiedziała o niej: "Z początku lękałam się, że pozostanie na zawsze taką postrzeloną kozą, ale obecnie mogę jej we wszystkim zaufać".
  
  Jej otwartość na innych ludzi zjednywała jej wielu przyjaciół, tak iż nigdy nie czuła się samotna. Ponieważ była niezwykle inteligentna i pracowita odnosiła wiele sukcesów w szkole, a nauczyciele nie mogli się jej nachwalić (nie licząc incydentu z Gilbertem).
  
  Ania jest bez wątpienia szalenie ciekawą osoba, od której możemy się wiele nauczyć, tak iż sądzę, że do książki Lucy Mand Montgomery będę wracać bardzo często i z niezwykłą wręcz przyjemnością.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  pietrek0298 18.5.2010 (17:09)

  ANIA SHIRLEY
  Ania wychowała się w Domu Sierot. Jej matka była nauczycielką w liceum. Umarła na febrę w trzy miesiące po urodzeniu dziewczynki. W cztery dni później, na tę samą chorobę, zmarł ojciec Ani. Dziewczynkę przyjęło obce małżeństwo, u którego zajmowała się gromadką młodszych dzieci. W końcu znalazła się w Domu Sierot. Nie znała rodzicielskiej miłości, rodzinnego ciepła, latami marzyła o własnym domu pośród ukochanej przyrody, zieleni.
  Shirley była zbyt szczupła, niepozorna, ruda i piegowata, co stanowiło powód nieustannego zmartwienia dziewczynki uważającej się za bardzo brzydką. Jednak Ania wyrosła na piękną młodą kobietę zwracającą uwagę mężczyzn.
  W powieści główna bohaterka ulega wyraźnej przemianie. Początkowo jest to dziecko bardzo egzaltowane, wyrażające się w dziwaczny i wyszukany sposób. Ta uparta, mówiąca niemal bez przerwy dziewczyna nie jest postacią szczególnie sympatyczną. Świat marzeń Ani z tego okresu był równie osobliwy, jak jej język: poetyczny, romantyczny, zupełnie ignorujący realność. Jednak już wtedy bohaterka dawała też dowody nieprzeciętnych zalet charakteru – na przykład ratując życie chorego dziecka.
  Pod wpływem nauki, szczególnie zaś nowej nauczycielki, Ania zmieniła się. Zaczęła mówić prosto i jasno. Jej dziwaczne marzenia stały się realnymi planami bardzo ambitnej dziewczyny. Dzięki niezwykłej pracowitości, uporowi w pokonywaniu trudności została przyjęta do seminarium, które umożliwiło jej podjęcie studiów. Rezygnując z tych ostatnich dała dowód, iż jest zdolna do poświęceń. Zresztą zawsze była bardzo wrażliwa na krzywdę innych, gotowa do pomocy każdemu. Bez większego trudu pozyskiwała przyjaciół. Kochała też przyrodę, umiała zachwycać się każdym drzewem, gałązką, listkiem.
  Ania z pewnością była indywidualistką. Niechętnie ulegała naciskom otoczenia, miała o wszystkim i o każdym własne zdanie. Jeśli nawet musiała ustąpić, to w głębi duszy zachowywała to, co uważała za słuszne. Wypracowała sobie własny system wartości, system moralny i bezwzględnie przestrzegała jego reguł – nawet wtedy, gdy było to trudne. Była prostolinijna i prawdomówna, szczera.
  Gdy poznajemy Anię, jest ona jedenastoletnią, piegowatą dziewczyną o zielonych oczach i rudych włosach. Biedny strój, brzydka sukienka nie dodają jej uroku. Ania z końcowych fragmentów powieści to już zadbana, piękna młoda kobieta. Przy tym ambitna, pracowita oraz zdolna.
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie