Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Dyta 18.5.2010 (22:13)

  W wyniku reformacji wyłoniły się nowe odłamy chrześcijaństwa min. luteranizm i kalwinizm. Pokrótce omówię każdą z nich.
  Luteranizm – 1517, jego twórcą był Marcin Luter
  Zasady wiary :
  -Jedynym źródłem wiary jest Biblia, a szczególnie Ewangelie.
  - Każdy może sam interpretować Biblię - do tej pory to Kościół narzucał jej interpretację.
  -Każdy wierzący ma dostęp do Boga i wiary.
  -Odrzucono rolę papieża, biskupów i kapłanów, gdyż uważano instytucje duchowne za niepotrzebne.
  - Nie uznawano kultu świętych, obrazów i relikwii.
  -Uproszczono obrzędy religijne.
  -Zniesiono sakrament, pozostawiając jedynie chrzest i komunię.
  -Zlikwidowano celibat osób zakonnych.
  - Mszę świętą i większość doktryn uważano za wymysły Kościoła.
  -Zbawianie ludzi opiera się jedynie o zbawczą śmierć Jezusa Chrystusa, a nie dobre uczynki ludzi.
  -Powołuje predykantów, czyli nauczycieli, których zadaniem było nauczanie prawd wiary zgodnych z Biblią i "Dużym katechizmem" Lutra, oraz udzielanie sakramentów.
  - Do nabożeństw wprowadzono język ojczysty zamiast łaciny .
  - Muzykę organową zastąpiono chóralnym odśpiewaniem psalmów.
  - Broni doktryny o obecności ciała i krwi Chrystusa w chlebie i winie konsekrowanych podczas uczty e
  ucharystycznej, przy czym obecność tę pojmuje jako współistnienie postaci eucharystycznych z fizycznym ciałem Chrystusa.
  - Luteranów nazywano ewangelikami lub protestantami
  
  Wpływ reformacji na cywilizację europejską jest znaczny, zważywszy że ten nurt religijny jest stosunkowo młody. Już na samym początku istnienia reformacja wpłynęła na kulturę europejską, przyczyniając się do jej rozwoju. Luter przetłumaczył Biblię na język niemiecki, i wprowadził to tłumaczenie do liturgii, za czym poszło wiele innych przekładów Pisma Świętego na języki narodowe. Zarówno niemieckie tłumaczenia Biblii, jak i prace Lutra i pozostałych reformatorów, przyczyniły się do wzrostu liczby drukarni i wysokości nakładów, gdyż niedawno wynaleziony druk był jedną z najskuteczniejszych metod propagowania założeń i idei reformacji. Wiązał się z tym gwałtowny rozwój zmonopolizowanego do tej pory przez kościół papieski szkolnictwa – od poziomu podstawowego, na uniwersyteckim kończąc. Duże zasługi na tym polu ma wspomniany już Melanchton, który zreorganizował niemiecką edukację w oparciu o zasady pedagogiki humanistycznej.
  Reformacja przyczyniła się znacznie do rozkwitu kultur narodowych, a zwłaszcza literatury, która coraz częściej publikowana była w językach narodowych, co można zauważyć chociażby w działalności wydawniczej braci polskich.
  Równie istotny wpływ wywarła reformacja na stosunki gospodarczo-społeczne w Europie. Tu szczególną rolę niektórzy badacze (Max Weber) przypisują kalwinizmowi, zwłaszcza w dziedzinie rozwoju stosunków wczesnokapitalistycznych, a także i republikańskich teorii źródeł władzy. W doktrynie kalwińskiej nie było już potępienia dla pobierania procentów od pożyczek, dotychczas uznawanego za lichwiarstwo. Podkreślano w niej też rolę pracowitości, a powodzenie materialne na ziemi było traktowane jako zwiastun zbawienia. Również bardziej demokratyczna organizacja kościoła kalwińskiego sprzyjała pozyskiwaniu zwolenników – szlachty i magnaterii, co przy malejących uprawnieniach monarchy, choć ciągle jeszcze silnych w niektórych państwach, postępującym powoli rozdziale władz, uniezależnianiu się do pewnego stopnia od monarchów i zwiększających się swobodach osobistych tworzyło bazę do rozwoju społeczno-gospodarczego, gdyż szlachta i magnateria stanowiły zalążki późniejszych przemysłowców. Z drugiej strony wobec faktycznego podporządkowania kościoła władzy świeckiej, stała się ona ostateczną instancją wyznaczającą normy moralne co otwierało drogę absolutyzmowi. Konfiskując dobra Kościoła katolickiego, państwo przejmowało też obowiązek kontynuowania jego charytatywnej działalności. Luter dobitnie sformułował program opieki społecznej państwa nad sierotami, wdowami, kalekami i chorymi. Jednakże zadanie to było przez państwa protestanckie zaniedbywane. Problem wrócił dopiero po stu latach, w programie tak zwanej drugiej reformacji, którą był ruch pietyzmu.
  Reformacja odrzucając władzę Papieża odrzuciła doktryny uniwersalistyczne, wspomagając tym samym tworzenie się państw narodowych. Przyczyniła się do tego także innymi drogami, podnosząc rangę języków narodowych.
  Reformacja ożywczo wpłynęła również na Kościół katolicki, zmuszając go do przeprowadzenia reform nazywanych kontrreformacją. Zwołany w tym celu sobór trydencki zwrócił szczególną uwagę na podniesienie kwalifikacji kleru – w sferze edukacji, ale także moralności. Biskupi musieli od tego czasu przebywać w swych diecezjach i wizytować kler na swoim terenie. Papież zdecydował się nawet na wygnanie ponad 100 biskupów, którzy opuścili swe diecezje bez specjalnych powodów oraz tysięcy mnichów – zakonników włóczących się po Rzymie poza macierzystymi klasztorami. Nie było litości nawet dla niemoralnych kardynałów i krewniaków papieża, jeśli udowodniono im gorszący tryb życia. Zostały przepędzone również wszystkie prostytutki, sutenerzy, komedianci i błaźni. W celu kształcenia kleru powstawały seminaria duchowne. Dogmatycznie reformacja w kościele rzymskim nie zmieniła nic, poza tym, że katolicyzm przejął sposoby skutecznego oddziaływania na wiernych np. poprzez drukowanie literatury teologicznej.
  
  Kalwinizm – 1536, jego twórcą był Jan Kalwin
  Zasady wiary :
  -Podstawą kalwinizmu jest nauka o predestynacji - przeznaczenie, przekonanie, ze los człowieka
  jest z góry wyznaczony przez Boga i niezależny od ludzi.
  - Uznanie zwierzchnictwa władzy świeckiej nad kościelną.
  -Wierni sami wybierają biskupów.
  -Ascetyzm - prostota, powściągliwość, oszczędność.
  - Człowiek jest narzędziem w rękach Boga.
  -Bogactwo będące wynikiem pracy jest darem od Boga.
  - Zakaz zabaw, flirtów, tańców, uprawiania gier hazardowych.
  -Wiernym nie wolno było nosić kolorowych, jaskrawych strojów.
  - Wierni nie mogli nawet głośno mówić i wykonywać gwałtownych gestów.
  - Pracowitość oraz życie według surowych zasad moralnych to główne obowiązki każdego człowieka.
  - Jedynym świętem była niedziela.
  - Łaskę Boga zyskuje się poprzez modlitwę i pokutę.
  - Wierni przyjmowali cztery razy do roku komunię.
  - Odrzucił większość sakramentów, pozostawiając tylko chrzest i komunię.
  - Zaprzestał kultu świętych.
  -Nakazano usunąć ze świątyń wszystkie elementy zdobnicze, zdaniem wyznawców kalwinizmu,
  niepotrzebnych, były to: obrazy, rzeźny i krzyże.
  -Odrzuca celibat księży.
  - Znosi zakony.
  - Pismo Św. Interpretowane tylko przez Kalwina, wierni musieli podporządkować się temu tłumaczeniu.
  - Kościół stanowił ogół gmin religijnych o dużej autonomii, a na jego czele stali konsystorzy.
  
  Za panowania Zygmunta I, który usiłował powstrzymać rozprzestrzenianie się ruchu protestanckiego w Polsce, postępy
  reformacji były ograniczone. Ale już w latach czterdziestych, gdy osłabły represje wobec protestantów, luteranizm
  pozyskał sobie nowych zwolenników. Miał ich jednak nadal głównie wśród mieszczaństwa, szlachcie bowiem bardziej odpowiadał kalwinizm. Szlachtę pociągały do kalwinizmu jego demokratyczne założenia. Podobnie jak we Francji, tak i w Polsce kalwinizm scalał opozycję przeciwko systemowi rządów monarszych, przyznając prawo oporu przeciwko władzy królewskiej i żądając szerszego udziału reprezentacji społeczeństwa w rządach krajem. W ten sposób w kalwinizmie szlachta znajdowała ideologiczne uzasadnienie dla swych aspiracji do odgrywania decydującej roli w państwie. Nic więc dziwnego, że kalwini stanowili trzon ruchu egzekucyjnego. Kalwinizm przyjął się najwcześniej wśród szlachty małopolskiej i na Litwie. Powszechnie zamieniano kościoły na zbory, odmawiano płacenia dziesięcin, lekceważono sądy duchowne. Kalwini nadali swemu wyznaniu zwartą organizację. Oni to
  właśnie starali się doprowadzić do uniezależnienia się kościoła w Polsce od Rzymu i utworzenia kościoła narodowego. Jakkolwiek nie udało im się tego osiągnąć, uzyskali zawieszenie jurysdykcji biskupiej w sprawach wiary i zniesienie egzekucji starościńskiej dla wyroków sądów kościelnych. Słabą stroną kalwinizmu był brak szerszego oddźwięku wśród mas chłopskich. Chłopi nie okazywali większego zainteresowania dla sporów religijnych, a narzucanie im siłą nowego wyznania mogło ich od niego tylko odstręczać. Typowa była odpowiedź, którą usłyszał jeden z agitatorów religijnych, nagabujący chłopa, dlaczego nie rzuca „rzymskiego obłędu”. „Azaż się nam czego chce w tej niewoli? Nie mamyż czasu i o Bogu myśleć. Już nas z tej ciężkiej niewoli ani Bóg, ani diabeł nie wybawi.”
  
  Problemy społeczne, obok sporów o dogmaty, stanowiły jedną z przyczyn rozłamu w łonie samego kalwinizmu. Mimo pozornego demokratyzmu gmin kalwińskich Przewagę w nich miała szlachta, co wywoływało niezadowolenie innych warstw. Mnożyły się postulaty dalszej radykalizacji religii. Wątpliwości powstały wokół dogmatu Trójcy Św. Przetłumaczenie na
  język polski Biblii udostępniło ją szerszemu ogółowi i ułatwiło nową jej interpretację, co także zaostrzyło spory. Ostatecznie doprowadziły one do podziału kalwinizmu w 1562r. na tzw. Zbór większy obejmujący kalwinów i zbór mniejszy, w którym skupili się bardziej radykalni arianie, zwani także Braćmi Polskimi. Obok chłopów i mieszczan znalazła się
  wśród nich również szlachta, która niekiedy głoszone przez siebie hasła próbowała wcielać w życie.
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie