Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  karioke 6.12.2011 (12:30)

  Już od najdawniejszych czasów istniał podział na ludzi wolnych i niewolników. Tak samo było w starożytnym Rzymie. Chęć utrzymania posiadanych niewolników w dobrej kondycji, aby mogli oni jak najdłużej służyć swemu panu, powodowała, że byli traktowani dosyć dobrze, choć oczywiście nie zdarzało się to zbyt często. Niewolnikami przeważnie stawali się jenicy wojenni, dłużnicy nie potrafiący spłacić długu, dzieci sprzedane do niewoli przez rodziców oraz dzieci niewoników. Bez możności wyboru, podlegali ścisłemu nadzorowi, wyręczając lud rzymski w najcięższych robotach, pomnażając majątek swoich właścicieli stanowili wyśmienite źródło dochodów. Często byli wykorzystywani jako robotnicy w kamieniołomach lub pracowali na polach. Za jakikolwiek, choćby najmniejszy bunt, groziły im tortury i kara śmierci. Nikt się nie interesował ich losem. Niewolnik bowiem nie posiadał osobowości prawnej i był traktowany jako rzecz należąca do majątku pana. Niewolnik nie mógł zawierać małżenstwa (matrimonium), a mające charakter małżeński współżycie niewolnika i niewolnicy (contuberium) nie miało żadnych skutków prawnych. Dzieci niewolników stawały się własnością pana ich rodziców.
  Ale szczególnie ciężki los przypadał tym jeńcom wojennym – wojownikom, którzy trafiali do szkół gladiatorów. Gladiatorzy, nie walczyli by zranić przeciwnika, walczyli by zabić. Był to pojedynek na śmierć i życie. Pokonany gladiator mógł błagać o litość przez podniesienie do góry palca wskazującego. Na znak łaski widzowie wyciągali ręce podnosząc kciuk do góry; gdy kierowali kciuk w dół (verso pollice), oznaczało to wyrok śmierci. Bardzo rzadko z widowni padały wyroki ułaskawienia. Chociaż ci co wykazali się wyjątkową odwagą i niespotykaną siłą, zwykle stawali się ulubieńcami ludu rzymskiego, zyskiwali pewne przywileje a nawet i wolność.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie