Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 1

  asiaaa2504 17.5.2010 (17:00)

  Matka Boża z Guadalupe – określenie Matki Bożej, która miała objawić się Aztekowi św. Juanowi Diego Cuauhtlatoatzinowi na wzgórzu Tepeyac, obecnie w granicach miasta Meksyk. Jak głoszą przekazy, w ostatnim dniu objawień, 12 grudnia 1531 roku dojść miało do powstania obrazu Matki Bożej z Guadalupe. Jest to najstarsze objawienie maryjne oficjalnie uznane przez Kościół katolicki.
  Matka Boża z Guadalupe nazywana jest również (niepoprawnie) Matką Bożą z Gwadelupy lub Matką Bożą z Guadelupy.
  Wspomnienie liturgiczne Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe przypada 12 grudnia.
  
  Legenda objawień [edytuj]
  
  Biskup Juan de Zumárraga nie dowierzając relacjom Juana Diego o ukazaniu się mu Maryi na wzgórzu Tepeyac oraz jej życzeniu, by na nim została zbudowana świątynia ku jej czci, domagał się przekonującego dowodu potwierdzającego prawdziwość jego relacji. Maryja przyjęła to wyzwanie i poleciła Diego przyjść następnego dnia, wspiąć się na wzgórze i zerwać kwitnące tam kwiaty. Kiedy ten to uczynił, Maryja sama ułożyła te kwiaty w wiązankę i ukrytą pod osłoną tilmy poleciła mu zanieść ją do biskupa. Kiedy Juan Diego zjawił się w rezydencji biskupa i odsłonił tilmę, kwiaty wypadły na podłogę, a na tilmie biskup ujrzał niezwykły obraz Maryi, przed którym upadł na kolana i ze łzami skruchy przepraszał Maryję za swe niedowierzanie.
  
  Świadkami tego wydarzenia byli także tłumacz biskupa, Juan Ganzalez, oraz biskup Santo Domingo Ramirez y Fuenleal, jako gość biskupa Zumarragi. Wizerunek ten zobaczyli także wszyscy obecni w rezydencji biskupa. Wkrótce dowiedzieli się o tym niezwykłym wydarzeniu mieszkańcy miasta, a z biegiem czasu coraz szersze rzesze Indian. Biskup zatrzymał ten wizerunek na tilmie u siebie w kaplicy domowej, a w kilkanaście dni potem, w uroczystej procesji przeniósł go 24 grudnia do kaplicy wybudowanej w pobliżu wzgórza Tepeyac, spełniając życzenie Maryi.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  lejodance1 17.5.2010 (20:29)

  Lourdes jest bez wątpienia miejscem znanym na całym świecie, mimo że jest małym miasteczkiem, położonym u stóp Pirenejów i zamieszkuje go zaledwie 17 tys. stałych mieszkańców. Corocznie przybywa tutaj przeszło 5 milionów osób z około 150 państw świata. Życie koncentrują się wyraźnie na dwóch ulicach biegnących ku najważniejszej części miasta - Sanktuarium Matki Boskiej.
  
  W 1858 roku Bernadetcie Soubirous, dziewczynce wywodzącej się z nizin społecznych, córce zubożałego młynarza w przeciągu niespełna pół roku ukazała się 18 razy Matka Boska. Pierwsze objawienie zdarzyło się 11 lutego, ostatnie 16 lipca 1858 roku. Wszystkie z nich miały miejsce w otoczeniu groty pochodzenia krasowego - Massabielle, nad wartką rzeką Gave, na poletku, gdzie pasły się świnie.
  
  Zgromadzeni w grocie zobaczyli, jak Bernadetta klęka i całuje ziemię. Dziewczynka ruszyła na kolanach w stronę rzeki, po czym zawróciła do groty. Schyliła się i wydrążyła dołek w suchej ziemi. Po chwili nabrała wody i podniosła do ust. "Idź do źródła, napij się z niego i obmyj się" - te słowa usłyszała Bernadetta od Matki Bożej. Co roku miliony wiernych przybywających do Lourdes wypełniają polecenie Maryi.
  
  "Niech zbudują kaplicę..." Takie życzenie wyraziła Matka Boża podczas objawień. jej wola została spełniona. Na miejscu gdzie ukazywała się Maryja wzniesiono kaplicę i ogromną bazylikę. Nad skałą góruje strzelista wieża bazyliki z białego marmuru, która właściwie składa się z trzech kościołów. Są dwa nadziemne i jeden podziemny, poświęcony papieżowi Piusowi X, który był propagatorem kultu Matki Boskiej. Kościół stoi na skale. Sprawia wrażenie jeszcze wyższego, niż jest w rzeczywistości.
  
  Prawdziwość wydarzeń z Lourdes została uznana przez Kościół Katolicki dopiero po pięciu latach od daty ich zajścia. Jednakże zainteresowanie tym miejscem rozwijało się już równolegle z objawieniami.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  karolinka002_12 18.5.2010 (10:06)

  Bazylika św. Mikołaja w Bochni – najstarszy i największy kościół w Bochni, od 1998 roku bazylika mniejsza, od 2003 roku kolegiataościół św. Mikołaja został zbudowany w latach 1440-1445 na miejscu poprzedniej świątyni, zniszczonej przez pożar w 1440 roku. W pierwotnym kształcie był to gotycki halowy kościół ze stosunkowo długim, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, przy którym wzniesiono od północy zakrystię oraz kaplicę pod wezwaniem Jedenastu Tysięcy Dziewic (przemianowaną później na kaplicę św. Kingi).
  
  Kościół został znacznie uszkodzony przez pożar miasta w 1655 roku, podczas potopu szwedzkiego. Zniszczone zostały m.in. dach i sklepienia. Odbudowa kościoła w stylu barokowym prowadzona była z funduszy przekazanych przez króla Jana Kazimierza i zakończyła się w 1665 roku.
  
  W 1768 roku stacjonujący w Bochni konfederaci barscy ufundowali do kościoła nowy ołtarz główny, wykonany w latach 1770-1772 przez snycerza i malarza religijnego Piotra Korneckiego z Gdowa. W 1777 roku, dzięki uzyskanej subwencji z dochodów kopalni soli, kościół został odrestaurowany i zyskał od strony południowej kaplicę Matki Boskiej.
  
  W XIX wieku dobudowano do kościoła kruchty północną i południową, skarbczyk nad zakrystią oraz neogotycką sygnaturkę projektu Marcina Borelowskiego. W latach 1901-1905, pod kierunkiem architekta Tadeusza Stryjeńskiego dokonano regotycyzacji kościoła.
  
  W 1998 roku kościół uzyskał godność bazyliki mniejszej. W 2003 roku przy kościele erygowana została kapituła kolegiacka, zaś sam kościół został podniesiony do godności kolegiaty.Bazylika św. Mikołaja jest gotyckim kościołem, częściowo przekształconym w okresie późnego baroku. Gotycka fasada z końca XV wieku, podparta dwoma przyporami, zwieńczona jest szczytem schodkowym i ozdobiona blendami i fryzem rombowym.
  
  Większość wyposażenia wnętrza kościoła reprezentuje styl barokowy i rokokowy. Ołtarz główny, sześć ołtarzy bocznych, rokokowa ambona i niektóre mniejsze sprzęty pochodzą z warsztatu Piotra Korneckiego. Jego autorstwa jest też obraz patrona kościoła w ołtarzu głównym.
  
  Kaplica św. Kingi posiada jednolite neogotyckie wyposażenie i polichromię zaprojektowane pod koniec XIX wieku przez Jana Matejkę, nawiązujące do wystroju kościoła Mariackiego w Krakowie. Ołtarz z obrazem św. Kingi zbudowany jest w formie pseudotryptyku z nieruchomymi skrzydłami.
  
  W kaplicy Matki Bożej Bocheńskiej znajduje się marmurowy ołtarz, pochodzący ze zlikwidowanego w 1777 roku kościoła dominikanów w Bochni. W jego polu środkowym wprawiony jest obraz Matki Bożej Różańcowej, zwanej Bocheńską. Obraz ten, pochodzący z I. połowy XVI w., malowany na płótnie naklejonym na deskę, został 7 października 1934 roku ukoronowany na mocy dekretu papieskiego, w obecności od 100 do 120 tysięcy wiernych[2].
  
  Na chórze muzycznym znajdują się późnobarokowe organy, pochodzące z II. połowy XVIII w. W 1898 roku zostały przebudowane przez organmistrza Tomasza Falla ze Szczyrzyca w stylu romantycznym. Obecnie instrument posiada 20 głosów, dwa manuały i pedał oraz mechaniczną trakturę[3].
  
  Obok kościoła znajduje się wolnostojąca drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej z początku XVII wieku, zbudowana początkowo przy nie istniejącym obecnie kościele bernardynów w Bochni. Została ona zrekonstruowana w latach 1990-1993, po zniszczeniach w pożarze w 1987 roku. Dzwonnica jest obiektem na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  lukasz_r12 18.5.2010 (16:03)

  Lourdes jesd bez wątpienia miejscem znanym na całym świecie, mimo że jest małym miasteczkiem, położonym u stóp Pirenejów i zamieszkuje go zaledwie 17 tys. stałych mieszkańców. Corocznie przybywa tutaj przeszło 5 milionów osób z około 150 państw świata. Życie koncentrują się wyraźnie na dwóch ulicach biegnących ku najważniejszej części miasta - Sanktuarium Matki Boskiej
  
  W 1858 roku Bernadetcie Soubirous, dziewczynce wywodzącej się z nizin społecznych, córce zubożałego młynarza w przeciągu niespełna pół roku ukazała się 18 razy Matka Boska. Pierwsze objawienie zdarzyło się 11 lutego, ostatnie 16 lipca 1858 roku. Wszystkie z nich miały miejsce w otoczeniu groty pochodzenia krasowego - Massabielle, nad wartką rzeką Gave, na poletku, gdzie pasły się świnie.
  
  Zgromadzeni w grocie zobaczyli, jak Bernadetta klęka i całuje ziemię. Dziewczynka ruszyła na kolanach w stronę rzeki, po czym zawróciła do groty. Schyliła się i wydrążyła dołek w suchej ziemi. Po chwili nabrała wody i podniosła do ust. "Idź do źródła, napij się z niego i obmyj się" - te słowa usłyszała Bernadetta od Matki Bożej. Co roku miliony wiernych przybywających do Lourdes wypełniają polecenie Maryi.
  
  "Niech zbudują kaplicę..." Takie życzenie wyraziła Matka Boża podczas objawień. jej wola została spełniona. Na miejscu gdzie ukazywała się Maryja wzniesiono kaplicę i ogromną bazylikę. Nad skałą góruje strzelista wieża bazyliki z białego marmuru, która właściwie składa się z trzech kościołów. Są dwa nadziemne i jeden podziemny, poświęcony papieżowi Piusowi X, który był propagatorem kultu Matki Boskiej. Kościół stoi na skale. Sprawia wrażenie jeszcze wyższego, niż jest w rzeczywistości.
  
  Prawdziwość wydarzeń z Lourdes została uznana przez Kościół Katolicki dopiero po pięciu latach od daty ich zajścia. Jednakże zainteresowanie tym miejscem rozwijało się już równolegle z objawieniami.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie