Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
-
Monia000333 5.11.2011 (13:06)
Ludwig van Beethoven ur. 15-17 grudnia 1770 w Bonn, zm. 26 marca 1827 w Wiedniu – kompozytor i pianista niemiecki, ostatni z tzw. klasyków wiedeńskich, uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów.
Urodzony w Bonn, na terenie dzisiejszych Niemiec, już w młodości przeniósł się do Wiednia, gdzie rychło uzyskał reputację pianisty wirtuoza, a następnie wybitnego kompozytora. Mimo że około 25 roku życia począł tracić słuch, okazał wielką siłę ducha i nie zaprzestał tworzenia (do czasu również wykonywania) swoich dzieł, nawet w okresie całkowitej głuchoty
Nie mogłem się jednak zdobyć na powiedzenie ludziom: «Mówcie głośno, krzyczcie, bo ja jestem głuchy!»
— z Testamentu heiligenstadzkiego
Wcale nie jestem zadowolony z tego, co zrobiłem dotychczas, i teraz mam zamiar zacząć od początku.
— z listu Beethovena do przyjaciela KrumpholzaDodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie
Podobne materiały
Przydatność 75% Ludwik Pasteur
Ludwik Pasteur (1822-1895r.), francuski chemik i biolog, jest powszechnie uważany za najważniejszą postać w historii medycyny. Pasteur dokonał wielu odkryć naukowych, ale zasłynął przede wszystkim jako rzecznik zakaźnej teorii chorób i współtwórca szczepień ochronnych. Pasteur urodził się w 1822r. w Dole we wschodniej Francji. Studiował nauki przyrodnicze na uniwersytecie...
Przydatność 70% Ludwik XV zycie erotyczne
Takie ujęcie historii, które pomija zagadnienia związane z seksem, czyni ją nie tylko okaleczoną, ale także niezrozumiałą. G. R. Taylor Trzeba powiedzieć, że ponieważ to kobieta sprowadziła na świat zgubę, nikt bardziej niż istoty tej płci nie jest zdolny do przynoszenia szkody Państwu, gdy zawładnąwszy tymi, którzy rządzą, każą im one postępować często według...
Przydatność 70% Ludwik van Beethoven
Ludwik van Beethoven, największy kompozytor w historii, urodził się w 1770 roku w Bonn w Niemczech. Bardzo wcześnie ujawnił swój talent; jego pierwsze opublikowane utwory pochodzą z 1783 roku. Jako młody człowiek odwiedził Wiedeń, gdzie poznał Mozarta; ich znajomość trwała stosunkowo krótko. W 1792 roku Beethoven powrócił do Wiednia i przez pewien czas studiował kompozycję...
Przydatność 50% Ludwik Krzywicki – teoretyk rozwoju społecznego
Dzieje życia Ludwika Krzywickiego można by śmiało wpisać w kilka różnych epok, z których każda pełna była istotnych wydarzeń polityczno-społecznych i naukowych.. Należał do pokolenia urodzonego pod carską niewolą, aktywnie uczestniczył w od samego początku w tworzeniu się i stopniowym rozwoju polskiego ruchu robotniczego, był świadkiem odzyskania przez Polskę...
Przydatność 85% Różnorodność uzdolnień młodzieży Ludwik Vives
W okresie Odrodzenia pojawiły się nowe prądy myślowe zrywające ze średniowiecznym teocentryzmem, uniwersalizmem oraz werbalną koncepcją przekazywania wiedzy , otwierając tym samym zupełnie nowy rozdział w historii ludzkości. Zmianie uległ sposób patrzenia na rzeczywistość roztaczającą się dookoła. Głównym przedmiotem zainteresowania epoki stał się człowiek – jego...
0 odpowiada - 0 ogląda - 2 rozwiązań
1 0
szzymon1 3.11.2011 (16:11)
Beethoven Ludwig van (1770-1827), kompozytor niemiecki. Od 1779 uczył się gry na instrumentach klawiszowych, kompozycji i generałbasu u Ch.G. Neefego w Bonn, od 1789 studiował filozofię na uniwersytecie w Kolonii. W 1792 wyjechał do Wiednia, gdzie studiował u J. Haydna, J. Schenka, J.G. Albrechtsbergera i A. Salieriego. W 1814 sukces przyniosło mu wystawienie nowej wersji opery Fidelio w Kärtnertortheater w Wiedniu. Ostatni publiczny koncert Beethovena odbył się w 1815, od ok. 1798 cierpiał na postępującą głuchotę, co doprowadziło do całkowitej utraty słuchu w 1818. Wyrazem cierpienia artysty stał się słynny testament heiligensztadzki (1802), w którym Beethoven pisał o przezwyciężeniu choroby dzięki sztuce.
Twórczość Beethovena klasyfikowana jest w obrębie klasycyzmu muzycznego, choć wykracza poza jego granice, zapowiadając nadejście epoki romantyzmu. Wprowadzał w swych utworach zmiany w klasycznych układach formalnych (scherzo zamiast menueta w 3 części symfonii), stosował nieregularności w budowie utworów, duże kontrasty dynamiczne, rozwinął czynnik harmoniczny, w symfoniach poszerzył skład orkiestry. Jego dzieła miały istotny wpływ na rozwój muzyki XIX i XX w.
Wybrane kompozycje - orkiestrowe: 9 symfonii - I C-dur op. 21 (1800), II D-dur op. 36 (1802), III Es-dur Sinfonia eroica op. 55 (1803), IV B-dur op. 60 (1806), V c-moll op. 67 (1808), VI F-dur Sinfonia pastorale op. 68 (1808), VII A-dur op. 92 (1812), VIII F-dur op. 93 (1812), IX d-moll na głosy solowe, chór i orkiestrę op. 125 (1824); uwertury - c-moll do tragedii H.J. Collina Coriolan op. 62 (1807), Leonore I op. 138 (1805), Leonore II op. 72 (1805), Leonore III op. 72 (1806), Fidelio op. 72 (1814).
Koncerty fortepianowe - I C-dur op. 15 (1798), II B-dur op. 19 (1795), III c-moll op. 37 (1802), IV G-dur op. 58 (1806), V Es-dur op. 73 (1809); Koncert skrzypcowy D-dur op. 61 (1806), Koncert potrójny C-dur na fortepian, skrzypce i wiolonczelę op. 56 (1804), Fantazja c-moll na fortepian, chór i orkiestrę op. 80 (1809).
Kameralne - Sekstet Es-dur na instrumenty dęte op. 71 (1796), Kwintet smyczkowy Es-dur op. 4 (1796), Kwintet Es-dur na fortepian i instrumenty dęte op. 16 (1797), 3 kwartety smyczkowe op. 59 (1806), Wielka fuga B-dur op. 133 (1825). 3 tria fortepianowe op. 1 (1794), Trio B-dur na fortepian, klarnet i wiolonczelę op. 11 (1798), 2 tria fortepianowe op. 70 (1808), Trio fortepianowe B-dur op. 97 (1811).
10 sonat na skrzypce i fortepian, m.in.: F-dur op. 24, tzw. Wiosenna (1801), A-dur op. 47, tzw. Kreutzerowska (1803), 5 sonat na wiolonczelę i fortepian; 32 sonaty fortepianowe, m.in. Sonate pathétique c-moll op. 13 (1799), cis-moll op. 27 nr 2, tzw. Księżycowa (1801), C-dur op. 53, tzw. Waldsteinowska (1804), f-moll op. 57, tzw. Appassionata (1805), Grosse Sonate für das Hammerklavier B-dur op. 106 (1818), E-dur op. 109 (1820), As-dur op. 110 (1821), c-moll op. 111 (1822).
22 cykle wariacji fortepianowych, m.in.: 32 wariacje c-moll op. 76 (1809), 33 wariacje C-dur na temat walca A. Diabellego op. 120 (1823), 7 bagatel na fortepian op. 33 (1802), 6 écossaises Es-dur na fortepian (1806), Klavierstück a-moll «Für Elise» na fortepian (1810).
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie