Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  kryni91 7.11.2011 (18:36)

  W świecie, w którym żyjemy nie brakuje bólu i cierpienia. Wielu ludzi doświadcza uczucia bezsensowności i beznadziei wobec dotykającego ich samych i innych zła. Nawet pomimo ciągłego rozwoju techniki i nieustannej ewolucji kultury, nie różnimy się w tym od naszych przodków. Ludzie w końcu nadal przeżywają miłości, zdrady i rozczarowania, sukcesy i porażki. Niełatwo jest pokonać wszelkie trudności, które los stawia na drodze naszego życia. Dlatego właśnie potrzebny jest ktoś, kto za pomocą przykładu i porady pokaże sensowna drogę życia i podniesie nas na duchu. Ktoś taki mógłby być nazwany współczesnym Prometeuszem.
  Z pewnością można uznać za współczesnego Prometeusza papieża - Polaka Jana Pawła II. Przez całe swoje życie, od nauki w Krakowie do końca papieskiego pontyfikatu, troszczył się o dobro człowieka, poszanowanie jego godności i wolności. Zawsze sprzeciwiał się aktom zła i niesprawiedliwości oraz wojnie i wyzyskowi. Często spotykał się z lekceważeniem a nawet ośmieszaniem i wrogością, co z pewnością sprawiało mu ból. Także o prometeuszowskim podejściu do życia świadczy postawa papieża wobec własnego cierpienia - postrzelony i wyniszczony chorobą nie poddał się lecz nadal, a nawet jeszcze intensywniej, działał dla dobra ludzkości. Jego postawę najlepiej opisują słowa, które wypowiedział w czasie jednej z pielgrzymek do ojczyzny: "Nie poddawaj się złu, ale zło dobrem zwyciężaj".
  
  Stosunek do ludzi, a szczególnie do młodzieży, jest kolejna cechą charakteru Jana Pawła II, która zapewnia mu tytuł Prometeusza naszych czasów. Przez cały czas i pomimo wszelkich trudności nie pozwalał sobie na myśl o porzuceniu stanowiska. W końcu uważał się za powołanego do niesienia ludzkości oświecenia, prawdy i miłości. Karol Wojtyla był doświadczony życiem, więc wiedział, że współczesnemu człowiekowi niełatwo jest żyć w zgodzie ze swoim sumieniem, ze ludzie przede wszystkim chcą przetrwać, nawet za cenę poświęcenia ideałów. Podejście takie łatwo przekształca życie w dążenie wyłącznie do bogactwa, sławy i kariery, a nie sensu i szczęścia. Dlatego właśnie papież przestrzegał młodych ludzi całego świata: "Wy jesteście młodzi, wy nie możecie przegrać życia." Dał ludzkości, nie tylko jej chrześcijańskiej części, ogień wiary i mądrości, tak, jak Prometeusz dał ten zwyczajny. Nie zostawił swojej "trzody" póki żył. Do końca pisał i nauczał. Na spotkaniach z młodzieżą wierni wołali do niego: "Jesteś młody". On odpowiadał dowcipnie: "Co za szczęście, że starzeję się od nóg, a nie od głowy." Papież rozumiał młodych i doradzał im, jak powinni postępować w życiu. To równie cenny dar, jak rzemiosła od Prometeusza. Tak, jak Prometeusz zabezpieczył życie ludzkości, tak Jan Paweł II pokazał w nim inny sens, niż zarabianie.
  Można na podstawie potwierdzić, że są we współczesnym świecie ludzie godni miana współczesnego Prometeusza. W niedalekiej przeszłości było ich jeszcze więcej, ale sprawiły to okoliczności, a nie fakt "pogarszania się" człowieka. Niestety nie zawsze widzimy takie osoby - po prostu są zagłuszane przez propagandę bogactwa, kariery i nie oglądania się za siebie.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie