Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  bozkoz 15.5.2010 (19:10)

  Afryka jest drugim pod względem wielkości kontynent em na Ziemi. Zamieszkuje go 14% populacji Ziemi .Ma najwyższy na świecie przyrost naturalny (24‰ rocznie), najniższy PKB na 1 mieszk. (895 dolarów USA), najkrótszą średnią życia (47 lat), a także największą liczbę zakażonych wirusem HIV (ok. 24,9 mln, czyli ok. 64,3% zakażonych na całym świecie). Jest najbiedniejszym kontynentem na kuli ziemskiej, dotkniętym wieloma plagami – takimi jak malaria oraz AIDS – a także miejscem, gdzie największa część ludności cierpi niedożywienie lub nawet głód i gdzie wciąż toczą się wojny. W wielu krajach wciąż trwają wojny domowe i rozmaitego rodzaju konflikty zbrojne.
  Głód i niedożywienie to problemy stale występujące w wielu biednych krajach afrykańskich i azjatyckich. Mimo że światowa produkcja żywności z roku na rok wzrasta, to jednak jej rozkład jest bardzo nierównomierny. O głodzie na danym obszarze mówi się wówczas, gdy średnie dobowe spożycie białka nie przekracza 60 g, a wartość kaloryczna posiłków kształtuje się na poziomie poniżej 2300 kcal/ dobę. Często wskutek długotrwałych susz, kataklizmów, bądź innych czynników dochodzi do zaistnienia klęski głodu, która prowadzi do śmierci wielu osób, zwłaszcza dzieci oraz ludzi starych. W skali globalnej co roku z powodu głodu śmierć ponosi aż 15 mln osób, w tym 6 mln dzieci poniżej 5. roku życia. Istnieją pewne regiony świata, w których problem głodu praktycznie nie znika. Są to tereny Afryki, Azji, w mniejszym stopniu także Ameryki Południowej. Obszary, w których problem głodu przybiera największe rozmiary leżą najczęściej w strefie międzyzwrotnikowej. Najbardziej odczuwalny jest on w takich krajach jak: Etiopia, Somalia, Sudan, Czad, Bangladesz, Indie, Pakistan, Afganistan, Kambodża. Również Chiny raz po raz borykają się z tym problemem, który na największą skalę zaistniał tam w latach 1959- 61, kiedy śmierć poniosło aż 30 mln osób.Brak dostatecznej ilości wartościowego pokarmu pociąga za sobą szereg konsekwencji, które ujawniają się dopiero po pewnym czasie. Wycieńczone organizmy osób niedożywionych dużo łatwiej poddają się chorobom takim jak cholera, tyfus, grypa, odra oraz wielu innym. W obszarach deficytu żywności rozprzestrzeniają się one bardzo szybko, przybierając niejednokrotnie charakter epidemii.
  Nieodłącznym towarzyszem głodu jest bieda, która w znacznej mierze go warunkuje. Gdyby państwa położone w obszarach narażonych na długotrwałe susze dysponowały wystarczającymi środkami finansowymi, mogłyby w sposób aktywny zapobiegać jej konsekwencjom, choćby poprzez import żywności. Tymczasem w krajach, o których mowa brakuje pieniędzy niemal na wszystko. Często dochodzi do sytuacji, że wzrost produkcji rolnej nie prowadzi tam do poprawy sytuacji żywnościowej, ponieważ większość wyprodukowanych dóbr rolnych przeznaczana jest na eksport. Sytuacje pogarsza fakt, iż w budżecie państwa brakuje pieniędzy na przeprowadzenie modernizacji rolnictwa, na zwiększenie jego produktywności. Należy przyznać jednak, że w pewnych państwach, które jeszcze do niedawna nie mogły uporać się z nękającym mieszkańców głodem, w ostatnich latach sytuacja uległa poprawie. Dotyczy to na przykład Arabii Saudyjskiej, Tunezji, Chin. Dopóki gwałtowny przyrost naturalny, za którym nie nadąża produkcja żywności, nie zostanie zahamowany, dopóty problem głodu w wielu krajach afrykańskich i niektórych azjatyckich nadal pozostanie aktualny.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie