Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  rybitwa11 11.10.2011 (14:33)

  Myśl o śmierci źródłem refleksji nad życiem. Omów temat analizując podane teksty i odwołując się do filozofii epok z których pochodzą.
  
  Myśl o śmierci towarzyszyła człowiekowi w każdym czasie i w każdej epoce. Nieuchronność śmierci zmuszała ludzi do zastanawiania nad sensem życia i rodziła pytania : a co potem? co nas czeka po zakończeniu życia?
  Horacy w swoim utworze „Do Leukonoe” zachęca do beztroskiego życia, pozbawionego troski o przyszłość, do pogodzenia się z tym co przyniesie los: ” Lepiej tak przyjąć wszystko, jak się zdarzy”. Nikt nie powie człowiekowi co go jeszcze czeka, nie ma odpowiedzi na takie pytanie. Żadna wróżba nie pokaże przyszłości, nie ma więc potrzeby zamartwiania się. To co jest teraz jest najważniejsze, żadna chwila się nie powtórzy, więc należy w pełni korzystać z tego co oferuje świat.
  Jest to pogląd zgodny z duchem epoki głoszącej afirmację życia według zasady : carpe diem,- ciesz się chwilą, nie zastanawiaj się nad przyszłością. Nie masz wpływu na swój los. To już zostało za ciebie zdecydowane.
  Inaczej te kwestie przedstawione są w średniowiecznym utworze polskim „Skarga umierającego” . Inna jest sceneria utworu, bo człowiek staje w obliczu śmierci i ze strachem myśli o tym co się z nim stanie, kto zabierze jego duszę – bóg czy szatan. Występuje tu wyraźne rozróżnienie duszy i ciała. Ciało cierpi, bo umiera a dusza cierpi ze strachu o dalszy los. Człowiek rozlicza się więc z całym, swoim życiem.(„ Gdzie mam pirwy nocleg mieci,Gdy dusza z ciała wyleci.”)
  Umierający żałuje, że wcześniej nie zadbał o zbawienie duszy zajęty pogonią za bogactwem. Spowiada się z rozpustnego życia, z nadmiaru uciech, z braku wiary. Wyobraża sobie piekło, które go czeka i żałuje utraconego raju . Dusza nie chce opuścić jego ciała z lęku przed straszliwą przyszłością. Jednak na koniec chwyta się nadziei na jej ocalenie. Wierzy w boskie miłosierdzie, wierzy , że skrucha i żal za grzechy utorują mu drogę do nieba.
  Ten utwór także obrazuje ducha swojej epoki – średniowiecza, kiedy potrzeby duszy stawiono ponad potrzebami ciała. Wtedy piekło i niebo było przedstawiane w sposób wyolbrzymiony, aby skłonić człowieka do życia w umartwieniu i pokorze, w ciągłej obawie przed karą za grzechy.
  Te dwa sposoby na życie ścierają się do chwili obecnej. Zawsze towarzyszy człowiekowi strach przed śmiercią i zawsze nęcą go uciechy ziemskiego życia. Kompromis jest trudny, ale każdy człowiek ma prawo wyboru.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie