Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  karioke 16.9.2011 (13:04)

  Do korony królewskiej prowadziła Władysława Łokietka długa droga, którą zdołał pokonać dzięki ambicji, determinacji oraz pewnej dozie szczęścia. Książę kujawski trzykrotnie walczył o opanowanie Małopolski, później zaś o utrzymanie władzy w Krakowie. Ustabilizowanie sytuacji wewnętrznej nie oznaczało bynajmniej końca problemów – integralności mozolnie odbudowywanego państwa zagrażali na północy coraz pewniejsi swojej pozycji Krzyżacy oraz stopniowo rosnąca w siłę Brandenburgia. Księstwa śląskie coraz silniej ciążyły w stronę Korony Czeskiej zaś Jan Luksemburski wciąż zgłaszał pretensje do spadku po Przemyśle II i Wacławie II. Mimo to, u progu lat 20-tych na dworze krakowskim myśl o koronacji pojawiała się coraz częściej. Ostateczna decyzja zapadła w dniach 20-23 czerwca podczas wiecu w Sulejowie; przedstawiciele elit postanowili wysłać do papieża Jana XXII poselstwo z prośbą o wyrażenie zgody na koronację. Delikatną misję powierzono zaufanemu współpracownikowi Łokietka, biskupowi włocławskiemu Gerwardowi. Biskup miał przekonać papieża, iż jedynym sposobem na uratowanie państwa przed dalszymi stratami terytorialnymi, a tym samym zabezpieczenie interesów polskiego Kościoła, jest koronacja królewska. Jan XXII stanął przed niezwykle skomplikowanym zadaniem – z perspektywy Awinionu odnowienie Królestwa Polskiego było pożądanym krokiem, jednocześnie jednak za wszelką cenę należało uniknąć konfliktu z Janem Luksemburskim. Papieska odpowiedź nosiła wszelkie znamiona salomonowego rozwiązania – nie wyrażając zgody, Jan XXII zgadzał się jednocześnie na koronację. Odnowione w 1295 roku przez Przemysła II królestwo, którego dziedzicem był król czeski, nie obejmowało Małopolski; prawa Jana Luksemburskiego nie zostałyby zatem naruszone, jeśli Władysław zrezygnowałby z tytułu Króla Polski i koronował się w Krakowie. W Polsce przystano na takie rozwiązanie, traktując je jednak z pewnością jako rozwiązanie tymczasowe; rozpoczęto przygotowania do ceremonii. Aby nie naruszyć warunków papieskiej zgody zdecydowano, iż uroczystość nie odbędzie się w archikatedrze gnieźnieńskiej lecz w nieukończonej jeszcze katedrze na Wawelu. 20 stycznia 1320 roku arcybiskup Janisław koronował Władysława Łokietka na króla Polski. Poza granicami kraju Łokietek postrzegany był jako Król Krakowa, w kraju jednak nikt nie miał wątpliwości – Władysław stał się Królem Polski, spadkobiercą i dziedzicem Bolesława Chrobrego, Mieszka II i Bolesława Śmiałego, Panem Przyrodzonym Królestwa. Odnowione przez Władysława Łokietka Królestwo Polskie okazało się tworem trwałym, funkcjonującym, pomimo przeciwności, przez niemalże 500 lat.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie