Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  Izunia34 20.6.2011 (17:05)

  Na architekturę XX wieku wpływ miały wszystkie poprzednie epoki, na podstawie krórych owa architektura zaczepnęła wzorce do naśladowania.
  Secesja traktująca formą jako istniejącą samą dla siebie, nie stworzyła żadnego trwałego stylu. Nowe materiały, które zastosowano w budownictwie, a przede wszystkim stal i żelbet, stają się podstawą poszukiwania nowego wyrazu w architekturze. Powstają kierunki, które kształtują architekturę dostosowaną do wymogów naszej epoki, odzwierciedlającą jej charakter i umiejętnie operującą materiałem jako podstawowym czynnikiem tworzenia formy. Ekspresjonizm — zwany również formizmem — poszukuje takiego wyrazu budowli, który by wywoływał mocne wrażenie i emocjonalne napięcie u widza patrzącego na nią. U wybitnych mistrzów architektury o silnej, twórczej indywidualności daje efekty zaskakujące i nieoczekiwane. W interpretacjach projektantów, goniących wyłącznie za oryginalnością, stwarza nieszczerość formy i jej rozbieżność z treścią funkcji i konstrukcji, którą ma reprezentować. Nowoczesność formy tylko ta, która jest wynikiem świadomego stosowania nowych materiałów i konstrukcji, z uwzględnieniem walorów urbanistyki, techniki, funkcji, użytkowości i ekonomiki świadczy o wartości dzieła architektonicznego. Rozwój techniki budowlanej nie zawsze idzie w parze z postępem w zakresie koncepcji architektonicznych, z logiką układu bryły, jej treści i plastyką.
  
  Wspaniałe rozwiązania epoki gotyku, lekkość i śmiałość konstrukcji potężnych katedr, o wielkich i przestrzennych wnętrzach, górują zdecydowanie nad o wiele późniejszymi od nich konstrukcjami, stosowanymi w okresie baroku. Również niektóre ze współczesnych kompozycji przez poszukiwanie nowych form wyrazu plastycznego dały w wyniku rozwiązania podważające zasady statyki budowli, bądź nieszczere, odbiegające swym zewnętrznym wystrojem od treści, którą zawierają. Taką niezgodność w rozwiązywaniu koncepcji z prawami statyki możemy zaobserwować na przykładzie budynków zaprojektowanych w formie ściętej piramidy, ustawionej na mniejszej podstawie. Całość czyni dziwaczne wrażenie, czegoś co jest nielogiczne statycznie, nieuzasadnione pod względem techniki wykonawstwa, trudne w montażu i budzi zastrzeżenia co do prawidłowości rozwiązania funkcjonalnego. Nawet całe mistrzostwo kunsztu architektonicznego nie może tu ukryć antagonistycznej rozbieżności kształtów budowli z ich treścią. Budynki, których forma nie odzwierciedla ich treści użytkowej i przeznaczenia, zatracają jedność konstrukcji funkcji i formy, są czynnikami fałszywie pojętych koncepcji plastycznych.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie