Treść zadania

I. Modlitwa ustna

2700 Bóg przez swoje Słowo mówi do człowieka. Przez słowa, wypowiadane w my�li lub na głos, nasza modlitwa nabiera kształtu. Najważniejsza jednak jest obecno�ć serca w Tym, do kogo mówimy w modlitwie. To, ,,czy nasza modlitwa będzie wysłuchanš nie zależy od ilo�ci słów, lecz od zapału naszych dusz.

2701 Modlitwa ustna jest niezbędnym elementem życia chrze�cijańskiego. Uczniów, przycišganych cichš modlitwš Nauczyciela, uczy On modlitwy ustnej: ,,Ojcze nasz". Jezus modlił się nie tylko modlitwami liturgicznymi Synagogi. Ewangelie ukazujš nam, jak wypowiadał gło�no swojš modlitwę osobistš, od wzniosłego błogosławieństwa Ojca aż do trwogi w Getsemani.

2702 Potrzeba połšczenia zmysłów z modlitwš wewnętrznš jest zgodna z wymaganiem naszej ludzkiej natury. Jeste�my ciałem i duchem i dlatego odczuwamy potrzeba wyrażenia na zewnštrz naszych uczuć. Musimy modlić się całš naszš istotš, by nadać naszemu błaganiu jak największš moc.

2703 Potrzeba ta odpowiada również wymaganiu Bożemu. Bóg szuka czcicieli w Duchu i Prawdzie, a w konsekwencji modlitwy żywej, wznoszšcej się z głębi duszy. Oczekuje on również wyrazu zewnętrznego, który łšczy ciało z modlitwš wewnętrznš, ponieważ składa Mu ona doskonały hołd z tego wszystkiego, do czego ma On prawo.

2704 Ponieważ modlitwa ustna ma charakter zewnętrzny i jest w pełni ludzka, jest przede wszystkim modlitwš tłumów. Ale nawet modlitwa najbardziej wewnętrzna nie powinna pomijać modlitwy ustnej. Modlitwa staje się wewnętrzna w takiej mierze, w jakiej u�wiadamiamy sobie Tego, ,,do którego mówimy". Wtedy modlitwa ustna staje się pierwszym stopniem modlitwy kontemplacyjnej.

II. Rozmy�lanie

2705 Rozmy�lanie polega przede wszystkim na poszukiwaniu. Duch szuka zrozumienia pytań ,,dlaczego" i ,jak" życia chrze�cijańskiego, aby przylgnšć do tego, o co Bóg prosi, i udzielić na to odpowiedzi. Potrzebna jest do tego trudna do osišgnięcia uwaga, zazwyczaj pomagajš w tym księgi, które chrze�cijanie majš do dyspozycji: Pismo �więte, zwłaszcza Ewangelia, �więte obrazy, teksty liturgiczne z dnia i danego okresu liturgicznego, Pisma mistrzów duchowych, Dzieła z zakresu duchowo�ci, wielka księga stworzenia oraz księga historii, karta Bożego ,,dzisiaj".

2706 Rozmy�lanie nad tym, co się czyta, prowadzi do przyswojenia sobie tre�ci przez odniesienie jej do siebie samego. Tu otwiera się i ta księga: księga życia. Przechodzi się od my�lenia do rzeczywisto�ci. W zależno�ci od stopnia pokory i wiary odkrywamy dšżenia, które działajš w sercu, i możemy je rozeznawać. Chodzi o czynienie prawdy, by doj�ć do �wiatła: ,, Panie, co chcesz, abym czynił?"

2707 Metody rozmy�lania sš tak zróżnicowane jak mistrzowie życia duchowego. Chrze�cijanin powinien dšżyć do rozmy�lania w sposób regularny; w przeciwnym razie będzie podobny do trzech pierwszych rodzajów gleby z przypowie�ci o siewcy. Jednak metoda jest tylko przewodnikiemy; ważne jest, by i�ć naprzód z Duchem �więtym jedynš drogš modlitwy, którš jest Jezus Chrystus.

2708 Rozmy�lanie pobudza my�l, wyobra�nię, uczucie, pragnienie. Takie uaktywnienie jest konieczne do pogłębienia pewno�ci wiary, pobudzenia nawrócenia serca i umocnienia woli, by i�ć za Chrystusem. Modlitwa chrze�cijańska chętnie podejmuje rozmy�lanie o ,,misteriach Chrystusa", na przykład w Godzinie Czytań lub w różancu. Ta forma refleksji modlitewnej ma ogromnš warto�ć, jednak modlitwa chrze�cijańska powinna zdšżać jeszcze dalej: do poznania miło�ci Pana Jezusa, do zjednoczenia z Nim.

III. Kontemplacja

2709 Co to jest kontemplacja? �w. Teresa odpowiada: ,,Kontemplacja my�lna nie jest, według mnie, niczym innym jak głębokim zwišzkiem przyja�ni, w którym rozmawiamy sam na sam z Bogiem, w przekonaniu, że On nas kocha". Kontemplacja szuka Tego, ,,którego Miłuje dusza moja" (Pnp 1, 7), to znaczy Jezusa, a w Nim Ojca. Jest On poszukiwany, a pragnienie Boga jest zawsze poczštkiem miło�ci; jest On poszukiwany w czystej wierze, w tej wierze, która sprawia nasze narodzenie z Niego i życie w Nim. W czasie kontemplacji można jeszcze rozmy�lać, w każdym jednak razie spojrzenie kieruje się na Pana.

2710 Wybór czasu i długo�ci trwania kontemplacji zależy od zdecydowania woli, objawiajšcej tajemnice serca. Nie kontemplujemy wtedy, kiedy mamy czas: znajdujemy czas, by być dla Pan, z silnym postanowieniem, aby Mu go pózniej nie odbierać, niezależnie od do�wiadczeń czy oschło�ci spotkania. Nie zawsze można rozmy�lać, ale zawsze można wej�ć w kontemplację, niezależnie od warunków zdrowia, pracy czy uczuciowo�ci. Serce jest miejscem poszukiwania i spotkania, w ubóstwie i w wierze.

2711 Wej�cie w kontemplację jest analogiczne do wej�cie w liturgię eucharystycznš: jest nim ,,skupienie" serca; poddanie całej naszej istoty tchnieniu Ducha �więtego; zamieszkanie w domu Pańskim, jakim jeste�my; pobudzenie wiary, by wej�ć w obecno�ć Tego, który nas oczekuje; zrzucenie wszelkich masek i zwrócenie serca do kochajšcego nas Pana, aby oddać się Mu jako ofiara, która zostanie oczyszczona i przekształcona.

2712 Kontemplacja jest modlitwš dziecka Bożego, grzesznika, któremu przebaczono, który zgadza się na przyjęcie miło�ci, jakš jest kochany, i chce na niš odpowiedzieć jeszcze bardziej kochajšc. Jest on jednak �wiadomy, że jego odwzajemniajšca miło�ć jest tš miło�ciš, którš Duch rozlewa w jego sercu, albowiem wszystko jest łaska od Boga. Kontemplacja jest pokornym i ubogim powierzeniem się miłujšcej woli Ojca w coraz głębszym zjednoczeniu z Jego umiłowanym Synem.

2713 Kontemplacja jest więc najprostszym sposobem wyrażenia tajemnicy modlitwy. Jest ona darem, łaskš; nie można przyjšć jej inaczej jak tylko w pokorze i ubóstwie. Kontemplacja jest zwišzkiem Przymierza ustanowionym przez Boga w głębi naszego bytu. Kontemplacja jest komuniš: Trójca �więta kształtuje w niej człowieka - obraz Boży - ,,na swoje podobieństwo".

2714 Kontemplacja jest także najbardziej intensywnym czasem modlitwy. W niej Ojciec sprawia w nas, przez Ducha swego, wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka", by Chrystus zamieszkał przez wiarę w naszych sercach i aby�my zostali ,,wkorzeniem i ugruntowani" w miło�ci (Ef 3,16-17).

2715 Kontemplacja jest spojrzeniem wiary utkwionym w Jezusa Chrystusa. ,,Wpatruję się w Niego, a On wpatruje się we mnie - mówił do swego �więtego proboszcza wie�niak z Ars modlšcy się przed tabernakulum. Ta uwaga zwrócona na Niego jest wyrzeczeniem się własnego ,,ja". Jego spojrzenie oczyszcza serce. �wiatło spojrzenia Jezusa o�wieca oczy naszego serca; uczy nas widzieć wszystko w �wietle Jego prawdy i Jego współczucia dla wszystkich ludzi. Kontemplacja kieruje również wzrok na misteria życia Chrystusa. W ten sposób uczy ,,wewnętrznego poznania Pana", by Go coraz bardziej kochać i i�ć za Nim.

2716 Kontemplacja jest słuchaniem słowa Bożego. Słuchanie to, dalekie od bierno�ci, jest posłuszeństwem wiary, bezwarunkowym przyjęciem go przez sługę i miłujšcym przylgnięciem dziecka. Uczestniczy ono w ,,tak" Syna, który stał się Sługš, i w ,,Fiat" Jego pokornej Służebnicy.

2717 Kontemplacja jest milczeniem, ,,symbolem �wiata, który nadchodzi", lub ,,milczęcš miło�ciš". Słowa w kontemplacji nie majš charakteru dyskursywnego, lecz sš niczym iskry, które zapalajš ogień miło�ci. W tym milczeniu, niezno�nym dla człowieka ,,zewnętrznego", Ojciec wypowiada do nas swoje Słowo, które przyjmuje ciało, cierpi, umiera i zmartwychwstaje, a Duch przybrania za synów pozwala nam uczestniczyć w modlitwie Jezusa.

2718 Kontemplacja jest zjednoczeniem z modlitwš Jezusa w takim stopniu, w jakim pozwala uczestniczyć w Jego misterium. Misterium Chrystusa jest sprawowane przez Ko�ciół w Eucharystii, a Duch �więty ożywia je w kontemplacji, aby zostało ukazane przez czynnš miło�ć.

2719 Kontemplacja jest komuniš miło�ci, przynoszšcš życie dla wielu w takiej mierze, w jakiej jest ona zdolnš na trwanie w nocy wiary. Paschalna Noc Zmartwychwstania przechodzi przez noc agonii i grobu. Sš to trzy szczególne chwile Godziny Jezusa, które Jego Duch (a nie ,,słabe ciało") ożywia w kontemplacji. Trzeba zgodzić się, by ,,czuwać z Nim jednš godzinę".

W skrócie

2720 Ko�ciół zachęca wiernych do regularnej modlitwy: modlitw codziennych, Liturgii Godzin, niedzielnej Eucharystii, �wišt roku liturgicznego.

2721 Tradycja chrze�cijańska obejmuje strzy główne formy życia modlitwy: modlitwę ustnš, rozmy�lanie i kontemplację. Skupienie serca jest ich wspólnš cechš.

2722 Modlitwa ustna, oparta na zjednoczeniu ciała i ducha w naturze ludzkiej, włšcza ciało w modlitwę wewnętrznš serca, za przykładem Chrystusa modlšcego się do swojego Ojca i uczšcego swoich uczniów modlitwy ,,Ojcze nasz".

2723 Rozmy�lanie jest modlitewnym poszukiwaniem, które pobudza my�l, wyobra�nię, uczucie, pragnienie. Jego celem jest przyswojenie sobie w wierze rozważanego przedmiotu, odniesienie go do rzeczywisto�ci naszego życia.

2724 Kontemplacja my�lna jest prostš formš wyrażenia tajemnicy modlitwy. Jest spojrzeniem wiary utkwionym w Jezusa, słuchaniem słowa Bożego, milczšcš miło�ciš. Urzeczywistnia ona zjednoczenie z modlitwš Chrystusa w takim stopniu, w jakim pozwala nam uczestniczyć w Jego misterium.














czyli co to modlitwa ustna, rozmyslanie i kontemplacja.. w skrocie musze napisac na jutro ;/ pomozcie