Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  jakub1995 10.5.2010 (16:59)

  Społeczeństwo polskie podjęło walkę z polityką wynarodowienia, germanizacji i rusyfikacji. Jedynie konserwatywne grupy (w szczególności ziemiaństwo) prezentowały postawę ugody, lojalizmu wobec tej polityki. Ponieważ lojalizm występował we wszystkich trzech zaborach określano go mianem TRÓJLOJALIZMU. Postawa ta wynikała z chęci zachowania dotychczasowych pozycji w życiu społeczno- gospodarczym i politycznym, obawa przed ich utratą, oraz obawa wynikająca z radykalizacji postaw jakie występowały w innych grupach polskiego społeczeństwa. Na tle lojalizmu zrodził się ruch polityczny polskiego konserwatyzmu. Postawa walki w obronie tożsamości narodowej jaką prezentowało społeczeństwo polskie nie była nowością (już we wcześniejszych dziesięcioleciach występowało to zjawisko). Na wzmożenie polityki represji społeczeństwo zareagowało nowymi sposobami. Walka ta składała się z elementów żywiołowych, spontanicznych jak i elementów zorganizowanych. Wyłonili się w niej z czasem szczególnie zasłużeni przywódcy, przede wszystkim przedstawiciele inteligencji. Szlachta zaprzestała walki z dwóch powodów: zaczęła ona zanikać w związku ze zmianami w strukturze społeczeństwa polskiego, oraz ze względu na represje jakie na nią spadły po zrywach narodowowyzwoleńczych (szczególnie po powstaniu listopadowym). Przedstawiciele inteligencji poczuwali się do odpowiedzialności za społeczeństwo w związku z czym ciężar walki wzięli na swoje barki.
  W walce z GERMANIZACJĄ, występującą pod zaborem pruskim, wyrośli przywódcy, którzy odegrali na tym polu szczególną rolę. ŚLĄSK: Karol Miarka- w latach 60-tych- redaktor czasopisma „Katolik”, „Zwiastuna Górnośląskiego”; Wojciech Korfanty- redaktor „Górnoślązaka”, działacz Ligi Narodowej, główny animator ruchu chrześcijańskiej demokracji na ziemiach polskich; Józef Rostek- założyciel Towarzystwa Górnośląskiego, redaktor „Nowin Raciborskich”; Józef Lichoń- założyciel wielu stowarzyszeń, organizacji regionalnych;
  WARMIA, MAZURY: Wojciech Kętrzyński- historyk, w swoich pracach uzasadniał związek Warmii i Mazur z historią Polski; Michał Kajka- poeta, popularyzował język polski; Marcin Giersz- „Przyjaciel Ludu Łeckiego”; Zembrzycki- „Mazur” Jan Liszewski- „Gazeta Olsztyńska”, „Gazeta Grudziądzka”, „Gazeta Ludowa”; POMORZE, KASZUBY: Florian Ceynowa- lekarz Hieronim Derdowski- dziennikarz, poeta kaszubski; „Ogniwo”- stowarzyszenie polskie obejmujące swoją działalnością Pomorze Gdańskie, z siedzibą w Gdańsku;
  WIELKOPOLSKA: walka podejmowana spontanicznie, np. postawa Michała Drzymały- zamieszkał w wozie cyrkowym, a następnie w jamie wykopanej w ziemi, ponieważ urzędnicy niemieccy nie wydali mu pozwolenia na zbudowanie domu; działalność instytucji gospodarczych, które przeciwstawiały się działalności Komisji Kolonizacyjnej, np. Związek Kółek Zarobkowych założony przez ks. Piotra Wawrzyniaka, kółka rolnicze, spółdzielnie produkcyjne (północna część Śląska, Wielkopolska) zrzeszające gospodarzy produkujących jeden rodzaj produktu, zakładane przez Maksymiliana Jackowskiego; towarzystwo gimnastyczne „SOKÓŁ”, które swą działalność konspiracyjną prowadziło także na terenie Galicji; towarzystwa naukowe, czytelnie naukowe- zakładano biblioteki, czytelnie, gdzie znajdowały się książki polskie; chóry, towarzystwa śpiewacze, kółka różańcowe, towarzystwa trzeźwości, które prowadziły działalność patriotyczną; zakładane przez duchownych katolickich; strajki, protesty, np. strajk dzieci we Wrześni w 1901 roku, powszechny strajk szkolny w 1906 roku; dużą rolę odgrywał Kościół, duchowieństwo różnych szczebli (parafialne i zakonne)- także hierarchowie kościelni, np. arcybiskup
  Mieczysław Ledóchowski, który protestował przeciwko likwidacji seminariów diecezjalnych i został więziony przez 2 lata; bp poznański Janiszewski, gnieźnieński Cybichowski; ks. Piotr Wawrzyniak, ks. Augustyn Szamarzewski, ks. Józef Szafranek (Śląsk), ks. Wiśniewski. W walce z RUSYFIKACJĄ przeplatały się elementy zarówno spontaniczne jak i zorga

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  Kira13 10.5.2010 (17:03)

  1. Ze względu na brak polskich szkół naukę prowadzono w domach prywatnych.
  2. Obronę polskości wspierały m.in. Towarzystwo Oświaty Polskiej i Towarzystwo Czytelni Ludowych.
  3. Polskie życie społeczne i kulturalne rozwijało się dzięki licznym organizacjom społecznym, kulturalnym i gospodarczym.
  4. W miastach, miasteczkach a nawet na wsiach powstawały polskie chóry, towarzystwa rzemieślnicze i organizacje rolnicze.
  5. Młodzież skupiała się w licznych kołach Towarzystwa Gimnastycznego ”Sokół”. W ramach jego działalności młodzież uprawiała sport oraz rozwijała życie kulturalne.
  6. Na początku XX w. powstały pierwsze kluby sportowe oraz harcerstwo.
  7. Mimo trudności ze strony władz pruskich, organizowano obchody ważnych rocznic historycznych.
  8. W 1875 r. otwarto w Poznaniu Teatr Polski wzniesiony ze składek społeczeństwa.
  9. Centrum polskiej działalności był budynek Bazaru, wybudowany w latach 40 XIXw.
  10. W walce przeciwko germanizacji brali udział chłopi, rzemieślnicy, inteligencja oraz duchowieństwo katolickie, któremu przypadła szczególna rola. Księża Augustyn Szamarzewski, Piotr Wawrzyniak i Stanisław Adamski oraz wielu innych organizowało spółki zarobkowe i gospodarcze oraz banki ludowe, dzięki którym polscy rolnicy i rzemieślnicy mogli uzyskać korzystne kredyty na prowadzenie działalności gospodarczej.
  11. Starano się nie dopuścić, aby ziemia polska przeszła w ręce Niemców.
  12. Strajk Michała Drzymały, który gdy nie otrzymał pozwolenia na zbudowanie domu na zakupionej działce zamieszkał w wozie cyrkowym.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie