Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  Sashaa 10.4.2011 (19:10)

  Kartka z pamiętnika Marii Skłodowskiej Curie
  
  18 Lipca 1898 roku
  Kolejny poranek, kolejny dzień ciężkiej pracy, właśnie wstaje. Za oknem pada deszcz , świat spowija mgła. Zegar wskazuje piątą rano, ale ja już dłużej spać nie mogę. Zbyt zdenerwowana, podekscytowana i radosna. Wiem, że jestem coraz bliżej odkrycia nieznanego dotąd pierwiastka. Nadzieja, niczym uskrzydlony ptak, przepełnia me serce. Każde uderzenie kropli deszczy, każdy stukot wskazówki zegara przybliża mnie do wydzielenia czystego pierwiastka o właściwościach promieniotwórczych. Nie byłam wstanie jeść. Już tylko sekundy dzieliły mnie od dokonania tego, co inni uważali za niemożliwe. Ręce mi drżały, a serce kołatało, gdy wczesnym rankiem wchodziłam do pracowni.
  Na schodach zaskoczył mnie Pierre, mój mąż, który również nie mógł spać. Stał z szklaną probówką w ręce i uśmiechem na twarzy. Wiedziałam wówczas, że nadchodzi uwieńczenie czterech lat żmudnej pracy. Wspólnie zeszliśmy do laboratorium i rozpoczęliśmy ostatnie badania nad rudą uranu.
  Późnym wieczorem zgasła nasza lampa naftowa, ale nawet w tej przemożnej ciemności udało nam się dojrzeć efekt naszej pracy . Wokół szalki z srebrzystoszarym metalem unosiła się niebieska poświata. Wyglądało to magicznie i było spełnieniem moich marzeń.
  Całą noc spędziliśmy nad badaniem dokładnych właściwości nowego pierwiastka.
  myśle że pomogłam:)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie