Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  hanikuzix 9.5.2010 (16:45)

  Adam Cisowski, uczeń jednej z warszawskich szkół, jest główną postacią książki Kornela Makuszyńskiego pt. "Szatan z siódmej klasy". Poznajemy go w momencie, gdy rok szkolny zbliża się ku końcowi. Już na samym wstępie mamy okazję przekonać się, jak nietuzinkową jest postacią.
  
  Sytuacja, która przybliża czytelnikowi wizerunek Adasia, rozgrywa się w szkole, podczas lekcji historii. Klasa Adasia cieszy się u swojego nauczyciela historii, profesora Gąsowskiego, bardzo dobrą opinią. Opinia taka wydaje się być jak najbardziej zasłużona, ponieważ każdy uczeń wywołany do odpowiedzi odpowiada bezbłędnie. Okazuje się jednak pewnego dnia, że tkwił w tym wszystkim haczyk. Profesor odpytywał uczniów według pewnego systemu, który był jego największą tajemnicą. Nie wiedział biedny, że Adam już dawno rozszyfrował jego metodę i ogłosił ją w klasie, dzięki czemu każdy uczeń wiedział, kiedy będzie pytany. Pech sprawił, że profesor któregoś dnia pomylił się i wybrał nie tych uczniów, których powinien. Ich odpowiedź była dla profesora straszliwym rozczarowaniem, ale zaczęła też serię niecodziennych przygód, których głównym bohaterem został Adaś.
  
  Adaś przyznał się oczywiście, że to on rozpracował system odpytywania, czym wprowadził profesora Gąsowskiego w najgłębsze zdumienie. Profesor postanowił udowodnić zuchwałemu uczniowi, że jego odkrycie było dziełem czystego przypadku. Szybko jednak miało okazać się, że dzięki inteligencji, umiejętności logicznego myślenia i rozumieniu innych ludzi, Adaś mógłby bez trudu konkurować z samym Sherlockiem Holmesem. Daje tego dowód, wygrywając zakład z profesorem, choć pozornie był bez szans. Udało mu się jednak wniknąć w sposób myślenia profesora i również tym razem go przechytrzyć.
  
  Adaś był niezwykle przychylnie nastawiony wobec innych ludzi. Nie wahał się udzielić pomocy tym, którzy jej potrzebowali, czego przykładem może być choćby historia z chłopcem, który prowadził spółdzielnię uczniowską. Gdy przyszło do wykonania bilansu spółdzielni, okazało się, że brakuje dużej na ówczesne czasy sumy 100zł. Rachunki i księgi sprawdzało wiele osób, lecz nikt nie znalazł błędu. Zwrócono się o pomoc do Adasia, który w tym czasie cieszył się już dużą sławą w szkole. Szkolny „szatan” nie odmówił, choć zadanie było beznadziejne (rachunki sprawdzał wcześniej księgowy!). Udało mu się jednak znaleźć błąd, którego nikt wcześniej nie dostrzegł. Uratował w ten sposób honor chłopca prowadzącego spółdzielnię. Adaś nie chełpił się swoimi zdolnościami. Bawiło go rozwiązywanie zagadek, ale nie starał się pokazać otoczeniu swojej wyższości. Był zresztą niezwykle lubiany w szkole, a jego zdanie było bardzo poważane.
  
  Wiernych przyjaciół potrafił też zyskać dzięki swojej dyskrecji i przekonaniu, że każdemu może się zdarzyć złe postępowanie. Tak było z Burskim, jego szkolnym kolegą, który pewnego dnia uległ pokusie i ukradł cenne pióro. Adam odkrył, kto był sprawcą kradzieży, ale nie wydał Burskiego. Pióro się odnalazło, właściciel był zadowolony, sława Adama jeszcze bardziej wzrosła, a Burski od tego czasu wprost uwielbiał Adasia.
  
  Największym sprawdzianem dla Adasia miała być wyprawa na wieś w okolicach Wilna, do domu Iwo Gąsowskiego, brata profesora Gąsowskiego. Chodziło o rozwiązanie pewnej niezwykle tajemniczej zagadki. Otóż najpierw ktoś chciał koniecznie kupić bardzo zadłużony majątek razem z chylącym się ku upadkowi domem, po czym, gdy nie powiodły się próby zakupu, ktoś zupełnie niespodziewanie skradł z domu Iwo... drzwi.
  
  Profesor Gąsowski poprosił Adasia, by ten spróbował rozwiązać zagadkę niecodziennej kradzieży, zupełnie niezrozumiałej dla domowników. Adaś zgodził się, choć musiał w związku z tym zrezygnować z upragnionego wyjazdu nad morze.
  
  Okazało się już wkrótce, że Adaś będzie musiał użyć wszystkich swoich talentów, aby rozwikłać tak niecodzienny problem. Nie miejsce tu na opis wszystkich wydarzeń, dość powiedzieć, że Adamowi udało się ostatecznie odkryć tajemnicę. Wykazał się przy tym niezwykłą pomysłowością i przenikliwością, ale także odwagą. Nie raz i nie dwa znalazł się w opałach, czasem był w sytuacji pozornie bez wyjścia, zawsze jednak ostatecznie był górą.
  
  Postać Adasia wzbudza wielką sympatię czytelników. Wynika to z wielu powodów. Adaś ma ogromne poczucie humoru, przy czym nie stroni od żartów również na swój własny temat. Darzy innych ludzi sympatią, nie jest zawzięty, nie potrafi długo się złościć. Wszystko to razem sprawia, że "Szatana z siódmej klasy" czyta się jednym tchem i z wielką przyjemnością.
  
  Opis Adasia:
  
  Głównym bohaterem powieści Kornela Makuszyńskiego pt. "Szatan z siódmej klasy" jest Adam Cisowski - tytułowy szatan . Ma siedemnaście lat i uczęszcza do siódmej klasy warszawskiego gimnazjum . Ma on czworo rodzeństwa , w tym dwie siostry i dwóch braci . Jego ojcem jest szanowanym lekarzem , a matką wzorowa kobieta poświęcająca się całkowicie rodzinie .
  
  Adaś to chłopiec niezwykły , nie tylko pod względem intelektualnym , ale również fizycznym . Jest on silny i bardzo odważny . Chłopak wykonuje w utworze różne ćwiczenia świadczące o jego wysportowaniu . Ma on śmiały wzrok , przenikający i dostrzegający każdy szczegół . Tymi to właśnie oczyma oczarował serce pięknej Wandy .
  
  Cisowski z charakteru był przed wszystkim uczciwy . Nie lubił okłamywać innych i zrzucać na nich winę . Gdy afera z zagadką profesora wyszła na jaw , wykazał się ogromną szlachetnością , przyznając się i szczerze żałując . Obronił wtedy swoją własną godność . Był trochę porywczy , ale na szczęście nie aż tak , by kogoś skrzywdzić lub zranić . Gdy brat zjadł mu lody , zdenerwował się , ale potrafił opanować się i jedynie go pouczyć . W szkole słynął z dobroduszności oraz umiejętności logicznego myślenia . Adaś był ostrożny , chociaż często ryzykował . Uwielbiał przygody oraz biegle analizował fakty , co zajmowało mu dużo czasu , lecz przynosiło efekty . Miał wspaniałą pamięć . W stosunku do innych był życzliwy i szanował ich . Nie potępiał od razu bliźnich , którzy zawinili , lecz próbował ich zrozumieć , pomóc im i wytłumaczyć . Jako detektyw chłopak był dokładny i systematyczny w pracy . Dodatkowo był odważny i miał silną wolę , dzięki której nie załamywał się i nie poddawał , gdy odnosił porażki .
  
  Ogólnie rzecz biorąc , autor przedstawił Adama jako chłopca wspaniałego, przypominającego ideał . Adaś nie ma prawie żadnych wad , ale posiada za to mnóstwo zalet . W obliczu innych jest on prawdomówny , odpowiedzialny i godny zaufania . Jest przepełniony radością , poczuciem humoru , a na jego twarzy zawsze gości uśmiech . Według mnie , można , a nawet trzeba zaliczyć go do najbardziej sympatycznych i optymistycznych postaci literackich XXI wieku.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  ewelinka4508 9.5.2010 (16:48)

  http://szatan-z-siodmej-klasy.klp.pl/a-8899.html

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  eska1197 9.5.2010 (18:55)

  I.Diabeł wyskakuje z pudełka.
  
  Pan Gąsowski to sędziwy nauczyciel historii. Sympatyczny pedagog jest znany ze swego roztargnienia i uwielbienia dla postaci Napoleona Bonaparte. Uczniowie lubią go i szanują, starając się sprostać jego wymaganiom. Szczególnymi względami obdarza nauczyciela klasa
  siódma, znana z hałaśliwości i zamiłowania do robienia psikusów. Pewnego dnia, podczas lekcji historii profesor wywołuje do odpowiedzi niejakiego Kaczanowskiego. Chłopiec jest tak zdumiony wezwaniem, że nie udziela żadnej odpowiedzi, podobnie jak kolejna osoba wywołana do tablicy. Profesor nie ukrywa rozczarowania. Wówczas jeden z uczniów wyjaśnia, że odkrył metodę, według której nauczyciel przepytywał całą klasę (wzywany był co dziesiąty numer). Profesor nie wierzy i wyzywa śmiałka na pojedynek. Adaś Cisowski musi zgadnąć, kto będzie przepytywany na kolejnej lekcji. Chłopiec zgadza się i podczas kolejnych zajęć zwycięsko wychodzi z konfrontacji z nauczycielem (podaje nazwiska osób, które miały być pytane na poprzedniej lekcji). Profesor jest zdumiony diabelskim sprytem chłopca i z uznaniem
  nazywa go „szatanem”.
  
  II.Dwie awantury, a jedna gorsza od drugiej.
  
  Adaś to sympatyczny i niezwykle bystry chłopak. Jest synem lekarza i starszym bratem dla czwórki wyjątkowo hałaśliwego rodzeństwa. Pomysłowość i błyskotliwość zjednuje mu sympatię kolegów, ale i pomaga w rozwiązywaniu niektórych domowych problemów (jak chociażby odkrycie tego, kto zjadł mu lody). Chłopiec przy każdej możliwej okazji wykazuje się ponadprzeciętną spostrzegawczością, co przydaje się w rozwikłaniu dwóch szkolnych „awantur”. Pierwsza dotyczy zaginionego pióra. Adaś jest świadkiem kłótni dwóch kolegów, podczas której jeden drugiemu zarzuca kradzież pióra. Chłopiec uspokaja skłóconych i obiecuje w krótkim czasie odnaleźć zgubę. Po zakończeniu lekcji odbywa szczerą rozmowę z kolegą z ławki, prosząc go, by dobrowolnie oddał pióro (Adaś zauważa, że sąsiad ze szkolnej ławy zaczął nagle ładnie pisać). Zrozpaczony Burski przyznaje się do winy. Adaś obiecuje oddać pióro i nie ujawniać nazwiska winowajcy (za co Burski jest dozgonnie wdzięczny). Wkrótce do domu chłopca przybywa delegacja z młodszej klasy z prośbą o pomoc. Problem dotyczy zaginionych stu złotych z klasowego budżetu. Podejrzenie pada na powszechnie lubianego księgowego, który nie potrafi odpowiedzieć, co się stało z tą sumą. Adaś obiecuje pomoc. Nocą wertuje księgę rachunkową klasy i ku swej radości zauważa, że do jednej z cyfr przylepiła się czarna nitka. Nazajutrz oznajmia młodszym kolegom radosną nowinę, wzbudzając podziw i uznanie szóstoklasistów.
  
  III.Piękne są oczy fiołkowe, ale kto ukradł drzwi?
  
  Zbliża się koniec roku, rodzina Cisowskich planuje wyjazd nad morze. Adaś niecierpliwie czeka na wakacje
  . Tymczasem profesor Gąsowski prosi go o spotkanie w ważnej sprawie. Chłopiec z ciekawością udaje się do mieszkania nauczyciela. Ku jego zdumieniu, otwiera mu młoda dziewczyna o pięknych, fiołkowych oczach. Wanda to siostrzenica profesora Gąsowskiego, pochodząca z małej miejscowości niedaleko Wilna. Dziewczyna opowiada o nietypowej „wizycie”, jaką jej rodzinie złożył niedawno pewien Francuz. Mężczyzna podawał się za pisarza, poprosił o nocleg a podczas pobytu w dworku pilnie oglądał wszystkie drzwi. Kilka dni później pojawił się kolejny mężczyzna z propozycją zakupu
  całego majątku, co szczególnie wzburzyło ojca Wandy. Rodzina odmówiła, a po jakimś czasie zorientowano się, że z domu skradziono drzwi do pokoju pani Gąsowskiej (znaleziono je w parku, zupełnie odrapane z farby). Historia (a także uroda siostrzenicy profesora) robi duże wrażenie na Adasiu, który ostatecznie decyduje się zamieszkać przez jakiś czas w domu Gąsowskich i pomóc w rozwiązaniu tajemniczej sprawy.
  
  IV.Dwie brody i człowiek-widmo.
  
  Dom Gąsowskich to około trzystuletni, mocno podniszczony przez czas dworek. Zamieszkują go: Iwo Gąsowski (brat profesora, pasjonujący się matematyką), Ewa Gąsowska (cicha, uczynna, wiecznie schorowana matka Wandy) oraz młodziutka Wanda. Przywitanie Adasia odbywa się w serdecznej, gościnnej atmosferze. Rodzina z ciekawością przygląda się chłopcu, który według profesora ma pomóc w sprawie tajemniczej kradzieży. Adaś nie marnuje czasu, zwiedza dworek, przyglądając się szczególnie każdym drzwiom i zbiera informacje o tajemniczym gościu. Niestety rodzina nie potrafi podać konkretnych informacji na temat domniemanego złodzieja. Wieczorem chłopiec wybiera się na spacer w towarzystwie Wandy. W mroku dostrzega skradającą się do domu postać, śledzi ją, ale niespodziewanie zostaje ogłuszony i traci przytomność.
  
  V.Po rozbitej głowie chodzi Francuz.
  
  Adaś budzi się następnego dnia. Okazuje się, że nieprzytomnego chłopca przyniosła do domu Wanda. Cała rodzina nie może darować sobie tego, że gość ucierpiał w starciu ze złodziejem. Niedoszły bohater jest z kolei zawstydzony tym, że dał się tak łatwo...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie