Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  malinka898 13.3.2011 (16:53)

  1
  
  W dziejach historii, możemy odnaleźć wielu znakomitych dowódców wodzów i władców między innymi Juliusz Cezar, Hannibal, Napoleon, Paton i wielu innych. Wśród nich znalazł się także jeden z najznamienitszych , który zasługuje na to miano Aleksander Macedoński ,który dzięki swym dokonaniom uzyskał przydomek Wielki, żył on w latach 356-323.
  Aleksander Wielki wychowanek Arystotelesa po śmierci ojca usunął pretendentów do tronu i objął władzę przy poparciu armii i wodzów (przede wszystkim Antypatra). Był niewątpliwie geniuszem, lecz wiele zawdzięczał on temu, co zostawił po sobie jego ojciec. Większość miast- państw greckich stała się satelitami
  
  
  
  Czy Aleksander III Macedoński zasłużył na przydomek Wielki? w królewskiej plany podboju
  Persji. Gdy Filip został zamordowany w 336 p.n.e. W nadziei, że śmierć króla osłabi Macedonię, miasta greckie natychmiast wszczęły bunt. Jednak następca Filipa, dwudziestoletni wówczas Aleksander stłumił go szybko i bezwzględnie. Historyczne miasto Teby, które stawiło twardy opór, w odwecie zostało zrównane z ziemią, a jego mieszkańcy oddani w niewolę. Nie marnując czasu, w roku 334 p.n.e. Aleksander z marszu wkroczył do Azji Mniejszej(dziś tereny Turcji) ze swa 35 tysięczną armią.
  Inwazja była ryzykownym posunięciem gdyż imperium perskie było rozległe, a jego armia wielokrotnie liczniejsza niż Aleksandra. Z drugiej strony imperium było słabsze, niż można było sądzić, a jego władcy mieli problemy z utrzymaniem jedności państwa. Poza tym grecy byli doskonałymi wojownikami. Wkraczając do Persji Aleksander rozpoczął realizację planów, o których mówiono w Grecji od lat. Lecz musiał się spieszyć, ponieważ koszty utrzymania armii poważnie obciążały jego skarbiec. Rozpaczliwie potrzebował zwycięstwa i łupów. Aleksander pierwsze swe zwycięstwo w tej wojnie odniósł w bitwie z naprędce zebranymi wojskami perskimi nad rzekom Granikos. Miasta greckie płożone w Azji Mniejszej, podbite wcześniej przez Persów, witały go jako wyzwoliciela. Początkowo strategia polegała na marszu na południe i zajmowanie po drodze bogatych miast fenickich oraz odcięciu floty wroga od bazy na Morzu Śródziemnym. W 333 roku p.n.e. przeważające siły perskie pod wodzą cesarza Dariusza zastąpił mu drogę nad Zatoką Issos. Jednakże, jak można się było spodziewać, ciężkie, niezwrotne formacje perskie wymanewrowane zostały przez lekkie oddziały Aleksandra, które przepuściła szarżę na wroga a następnie Aleksander osobiście dowodził szarżą na wojska Dariusza. Sam Dariusz ratował się ucieczką , pozwalając, by cała jego rodzina wpadła w ręce zwycięzcy. W marszu w kierunku Egiptu Aleksander został zmuszony do długotrwałego oblegania słynnego miasta Tyr, położonego na przybrzeżnej wyspie. Kapitulacja nastąpiła dopiero po siedmiu miesiącach oblężenia. Dalej poszło już łatwiej i około 332 p.n.e. król zajął Egipt. Tam koronowano go na faraona i powitano jaj syna boga słońca, Amona. Przy zachodnim ujściu rzeki Nil Aleksander zakłada miasto, które otrzymuje nazwę Aleksandrii a cześć jego założyciela.
  W 331 p.n.e. dochodzi do kolejnej bitwy z wojskami Dariusza pod Gaugamelą. Tu dopełnił się dramat Dariusza jego olbrzymia armia została rozbita a samego Dariusza zamordowali jego najbliżsi wodzowie. Aleksander zajął Babilon, Suzę oraz Persepolis, z pałacami królewskimi, których podpalenie obwieściło światu upadek monarchii Achemenidów. W 329–327 zajął pn.-wsch. Iran i wiosną 327 wyruszył na podbój Indii. Gdy podbił Dolinę Indusu, król chciał maszerować dalej, ale żołnierze sprzeciwili się i Aleksander z niechęcią zawrócił. Teraz jako król królów i Pan Azji Aleksander zaczął nosić szaty perski i kazał oddawać sobie cześć boską. Jednak macedońskim żołnierza nie podobał się nowy imaż władcy i zagrozili oni, że rozejdą się do domu, ale król znalazł sposób na zatrzymanie ich przy sobie. Zorganizował wielka ceremonię "zaślubiny Wschodu z Zachodem" w czasie, której podobno 9000 Macedończyków wzięło za żonę Azjatki. Nagle w czerwcu 323 roku p.n.e. Aleksander zmarł. Nie miał wtedy nawet 33 lat ale zyskał miano jednego z największych wodzów w historii.
  Moim zdaniem Aleksander Wielki był nie tylko genialnym taktykiem i strategiem, ale także świetnym administratorem i politykiem. W ciągu swych wypraw wojennych założył przy szlakach komunikacyjnych wiele do dziś istniejących miast (Aleksandria, Herat, Kandahar), które stały się nie tylko ośrodkami wojskowymi lecz przede wszystkim kulturowymi. W celu ożywienia handlu przeprowadził reformę systemu monetarnego. Wyprawy Aleksandra Wielkiego miały szczególne znaczenie dla rozwoju nauki (zwłaszcza geografii) i kultury (hellenizm). Postać Aleksandra Wielkiego otaczała legenda wielkiego wodza i władcy, w starożytności i średniowieczu był on bohaterem licznych legend i powieści. Dzieło Aleksandra Wielkiego nie było trwałe. Po jego śmierci doszło do rozpadu państwa na wiele mniejszych pod rządami wodzów macedońskich. Uważam, że Aleksander Wielki w pełni zasługuje na miano
  największego wodza starożytności pomimo nietrwałości swego dzieła.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie