Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  mirkaj1 11.3.2011 (22:53)

  Tomek Sawyer.
  Jest sierotą, wychowuje go ciotka Polly, ma przyrodniego brata Sida.
  Charakterystyka zewnętrzna.
  Niedzielny, elegancki wygląd – bluza z marynarskim kołnierzem, słomkowy kapelusz (s.28). Niedzielny strój (s.28).
  Charakterystyka wewnętrzna.
  „Tomek nie był wzorem grzecznego chłopca” (s.8). Nie jest wzorem grzecznego chłopca (s.8).
  Sprytny, inteligentny – wie, jak oszukać ciocię (s.6), kupuje od kolegów kolorowe kartki, by zostać wyróżnionym, a dzięki temu dostrzeżonym przez Becky (s.30); wie, jak się wyłgać od malowania płotu (s.7). Potrafi przekonać Hucka, żeby wrócił pod opiekę wdowy Douglas (s.227-228). Sprytny, inteligentny (s.6,7,30,227-228).
  Skłonny do awantur, szuka zaczepki – bójka bez powodu z nowym chłopcem w miasteczku (s.9). Skłonny do awantur, bójek (s.9).
  Zawsze działa pod wpływem emocji (s.136). Działa pod wpływem emocji (s.136).
  Niedojrzały – lubi zwracać na siebie uwagę, wygłupiając się (s.32, 90); cieszy się, że ludzie z miasta szukają jego zwłok w rzece (s.104). Niedojrzały – lubi być za wszelką cenę w centrum zainteresowania (s.32,90,104).
  W głębi duszy dobry- kocha ciotkę (s.79, 108-109). W głębi duszy dobry- kocha ciotkę (s. 79,108-109).
  Naiwny – wierzy w rozmaite zaklęcia, zabobony (s.63-64,67,83,112). Naiwny – wierzy w zaklęcia, zabobony (s.63-64,67,83,112).
  Chociaż często kłamie, oszukuje ciotkę, wewnętrznie uczciwy – broni przed szubienicą Pottera (s.156-157). Mimo skłonności do drobnych kłamstw wewnętrznie uczciwy (s.156-157).
  Odważny i szlachetny – bierze na siebie winę Becky i ratuje ją tym samym przed biciem w szkole (s.140). Odważny i szlachetny – bierze na siebie winę Becky (s.140).
  Zaradny – uratował siebie i Becky, wyszedł z pieczar (s. 208). Zaradny – znalazł wyjście z pieczar (s.208).
  Lubi czytać – zna na pamięć całe fragmenty „Robin Hooda”(s.64-65), wiele książek o piratach i zbójnikach (s.94). Lubi czytać, zna książki o piratach, zbójnikach, przygodach Robin Hooda (s.64-65, 94).
  Ma bujną wyobraźnię – wyobraża sobie przygody oraz wygląd piratów, zbójców, zaczyna szybko wierzyć we własne zmyślone historie (s.45). Marzy o odnalezieniu skarbu (s.162). Ma bujną wyobraźnię (s.45, 162).
  W sytuacjach zagrożenia odczuwa naturalny strach (s.77, 158-159). Normalnie reaguje strachem w sytuacjach zagrożenia (s.77, 158-159).
  Wrażliwy – popada w nastrój smutku, zadumy, czasem czuje się odtrącony, niepotrzebny nikomu (s.23,61,81,92). Rozumie smutek Hucka, którego cudownym ocaleniem nikt się nie cieszy (s.122). Wrażliwy (s.23, 61,81,92, 122).
  Egocentryczny – zawsze lubi myśleć o własnych przyjemnościach (s.183). Egocentryczny – lubi myśleć o własnych przyjemnościach (s.183).
  Pazerny – chce zdobyć skarb, wraca po niego do pieczar, z których ledwo się uratował (s.213). Zależy mu na majątku (s.213).
  Nie lubi konwenansów, mycia, niedzielnego ubrania, nie zwykł używać chusteczki do nosa (s.28,38). Nie lubi konwenansów (s.28,38).
  Huckleberry Finn.
  Syn pijaka. Urwis, ulicznik, postrach matek grzecznych dzieci (s.46).
  Charakterystyka zewnętrzna.
  Zawsze donaszał zniszczone ubrania dorosłych. Obdarty (s.46). Obdarty, donasza ubrania dorosłych (s.46).
  Charakterystyka wewnętrzna.
  Chłopiec samodzielny, przyzwyczajony do tego, że musi sobie dawać radę sam. Samodzielny.
  Zabobonny – tak jak Tomek wierzy we wszelkie zaklęcia, złe znaki (s.47-50, 76-77). Zabobonny (s.47-50,76-77).
  Lojalny wobec Tomka. Sprawiedliwy i wrażliwy – żałuje Pottera, ratuje wdowę Douglas, która zawsze była dla niego dobra (s.188). Sprawiedliwy i wrażliwy (s.188).
  Przesiąknięty stereotypami – Murzyna uważa za kogoś gorszego od siebie (s.181). Wierny stereotypom – Murzyna ma za kogoś gorszego (s.181).
  Nie potrafi znieść ograniczeń, jakie nakłada kultura, przyzwyczajony do swobody (s.225,226,227). Przyzwyczajony do swobody, nie potrafi znieść ograniczeń, jakie nakłada kultura (s.225,226,227).
  Ciotka Polly.
  Charakterystyka zewnętrzna.
  Starsza pani o siwych włosach. Nosiła okulary – bardziej dla fasonu niż z potrzeby (s.5).
  Charakterystyka wewnętrzna.
  Dobra, kocha Tomka, czuje się bezradna wobec jego oszustw i psot (s.6). Ma do siebie pretensje, że nie jest dość surowa i nie potrafi dobrze wychować chłopca (s.6). Dobra, kocha Tomka, martwi się, że nie potrafi go wychować (s.6).
  Troszczy się o zdrowie Tomka (s.86-87). Troszczy się o zdrowie Tomka (s.86-87).
  Łatwowierna – ufa wszystkim reklamom leków (s.86-87). Łatwowierna – ufa wszystkim reklamom leków (s.86-87).
  Wzrusza się, gdy się przekonuje o uczuciowości Tomka (s.135). Wzrusza ją uczuciowość Tomka (s.135).
  
  Problematyka utworu.
  Głównym celem książki jest dostarczenie przyjemności czytelnikom – uwagę przyciąga wartka, pełna napięć akcja. Mark Twain tworzy też jednak wzór osobowy – amerykańskiego chłopca, który jest zaradny, sprytny, dla osiągnięcia przyjemności czy zrealizowania celu nie cofa się nawet przed kłamstwem. Cechuje go odwaga i wewnętrzna uczciwość (w zaskakujący sposób łączy się ona z jego skłonnością do oszukiwania). Chłopiec zna też wartość pieniędzy – skarb, dobrze ulokowana sumka nie są do pogardzenia. Jest to człowiek lojalny wobec przyjaciół, nie pozbawiony wrażliwości. Nie przejmuje się zbytnio wiedzą, ani osiągnięciami kultury. Jemu podobni zadbają o własne życie i zbudują potęgę Ameryki. Taki wzór osobowy rzadziej występuje w literaturze europejskiej.
  Interesującą postacią jest narrator. Od czasu do czasu formułuje ironiczne uwagi na temat otaczającego świata. Znamionują one człowieka doświadczonego życiowo, który bystro analizuje rzeczywistość, ma własne poglądy i nie ulega poglądom narzuconym, zwyczajom, stereotypom (na przykład s.18, 143-144).
  Problematyka teoretycznoliteracka.
  „Przygody Tomka Sawyera” są powieścią. Powieść to gatunek epicki, wielowątkowy, fabularny. Utwór Twaina zaliczamy do powieści przygodowych – najważniejszą rolę odgrywa w nich pełna napięć akcja (wykopywanie trupa, zamordowanie doktora Robinsona, strach przed Joem, zeznawanie Tomka w obronie Pottera, nieoczekiwane spotkanie Joego w tajemniczym domu, ratowanie wdowy Douglas przez Hucka, zabłądzenie Tomka i Becky w pieczarach). Napięcie często dodatkowo wzmaga nadmiernie rozwinięta wyobraźnia chłopców (zwłaszcza Tomka), na przykład na cmentarzu, podczas kradzieży tratwy flisakom, przy wejściu do nawiedzanego przez duchy domu.
  Utwór ma otwarte zakończenie, to znaczy opowieść o losach Tomka i Hucka nagle się urywa. Rozdział 36 jest komentarzem narratora – wielu bohaterów jeszcze żyje, ale po co teraz opowiadać o ich szczęśliwych losach... (fragment ten ma cechy epilogu, z którym spotkaliśmy się podczas lektury powieści Henryka Sienkiewicza pod tytułem „W pu

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie