Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  shothead 5.3.2011 (14:06)

  1)
  
  1. Kościół pomagał w umacnianiu autorytetu władzy monarszej
  2. organizacja kościelna usprawniała funkcjonowanie państwa
  3. jednolita religia zastępowała pogańskie wierzenia lokalne, umacniała łączność ziem polskich, stwarzała dodatkowe więzi.
  4. Mieszko chciał by jego Królestwo stało się całkowicie niezależne od niemiec.
  
  
  2
  Zjazd Gnieźnieński 1000 rok Powstanie Pierwszego biskupstwa w Poznaniu uzależnionego od Niemiec
  W 999 roku papież Sylwester II utworzył arcybiskupstwo Świętego Wojciecha w Polsce. Osadzono na nim brata Św. Wojciecha Radzim-Gaudentego. Ze względu na to, że Sylwester II był nauczycielem i przyjacielem cesarza Ottona III idea i powołanie arcybiskupstwa w Polsce była ich wspólnym pomysłem. Obydwoje promowali idee uniwersalizmu chrześcijańskiego.
  W 1000 roku cesarz Otton III przybył z pielgrzymką do grobu Świętego Wojciecha w Gnieźnie. Odbył się wtedy tzw. zjazd gnieźnieński z Bolesławem Chrobrym.
  
  3)
  Testament krzywoustego został spisany 1138 miał on podzielić dzielnicę między swoich synów a dzielicę senioracką przyznaj swojemu najstarszemu synowi Mieszko Wygnaniec. Własnie ten podzial i ustanowienie dzielnicy seniorackiej możemy nazywać zasada senioratu.
  4 Monarchia stanowa w Polsce trwała od 1320 roku (koronacja Władysława Łokietka 20 stycznia) do roku 1454 (przywilej cerekwicko-nieszawski)
  
  Charakterystyka:
  Zasada niepodzielności państwa polskiego
  Zasada suwerenności (przejęta z Francji)
  Zasada niepozbywalności terytorium państwowego
  
  5
  Tatarskie najazdy na Polskę XIII-XVII w., rozpoczęły się po zajęciu Rusi (1238-1240) przez Mongołów pod wodzą Batu-chana. Z ziem ruskich główne siły tatarskie skierowały się na Węgry, pomocniczy zagon uderzył na Polskę z zadaniem związania sił polskich i czeskich, aby nie mogły przyjść z odsieczą królowi węgierskiemu Beli IV.
  
  Wojska tatarskie wysłane przeciwko Polsce rozbiły w lutym 1241 rycerstwo małopolskie, zdobyły większość miast Polski południowej i centralnej, m.in. Lublin, Kraków, Sandomierz i wkroczyły na Śląsk. 9 kwietnia 1241 odniosły zwycięstwo pod Legnicą nad wojskami księcia wrocławskiego Henryka II Pobożnego (który poległ w bitwie), wspieranymi przez rycerstwo krajów zachodnich, wojska zakonne templariuszy i Krzyżaków. Po zwycięstwie na Śląsku wojska tatarskie skierowały się przez Czechy na południe celem połączenia z siłami głównymi.
  
  W następnych latach działający z terenów ruskich Tatarzy jeszcze dwukrotnie w 1259 i 1287 najeżdżali ziemie polskie. Podczas trzeciej wyprawy (1287) dzięki ufortyfikowaniu większych miast polskich nie zdobyli m.in. Krakowa, Lublina i Sandomierza, chan Telboga został pobity w Górach Świętokrzyskich przez wojska Leszka Czarnego, a oddziały chana Nogaja poniosły klęskę pod Starym Sączem.
  
  Po zajęciu Rusi Halickiej przez Kazimierza III Wielkiego (1340) kolejny najazd tatarski w 1352 zniszczył Ruś i Lubelszczyznę. Król podejmował wyprawy odwetowe oraz wybudował szereg zamków obronnych na wschodnich ziemiach polskich. Od XV w. po rozpadzie Złotej Ordy ziemie polskie najeżdżali Tatarzy z chanatu krymskiego.
  
  W latach 1474-1569 dokonali 75 większych najazdów na ziemie polskie grabiąc Podole, Wołyń, Ruś Czerwoną i wschodnią Małopolskę. Po jednym z najazdów, dla obrony przed czambułami tatarskimi, ok. 1490 powołano stałe oddziały noszące nazwę obrony potocznej, składające się w przeważającej mierze z jazdy pełniącej służbę w polu. Po 1564 obronę potoczną zastąpiły wojska kwarciane. W XVII w. Tatarzy napadali na ziemie polskie współdziałając z Kozakami i Turcją. Tatarskie najazdy na Polskę ostatecznie zakończyły się po podpisaniu w 1699 pokoju karłowickiego.

  Załączniki

  • najazd_w_1241_roku.jpg (15 KB)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie