Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 28.2.2011 (19:02)

  Tego dnia pogoda nie zachęcała do wyjścia z domu. Było chłodno i wiał silny wiatr. Wszyscy goście pani Rudzkiej nie planowali żadnych wycieczek i spacerów. Starsi zajęli się swoimi sprawami, Artur ćwiczył grę na puzonie a Danusia bardzo się nudziła.
  Żeby czymś się zająć postanowiła pomóc gospodyni Franciszce i z własnej woli poszła do wioski po zamówione wcześniej ryby. Przed wyjściem zapisała na kartce imię i nazwisko rybaka oraz jego adres. Ponieważ zamówione ryby zostały już zapłacone – dziewczynka nie wzięła ze sobą pieniędzy.
  Danusia szła przez wioskę i z ciekawością przyglądała się mijanym domom i obejściom.
  Kiedy doszła do wskazanego przez Franciszkę domu okazało się , że źle trafiła. Rozmawiając z krzątająca się po podwórku gospodynią dowiedziała się, że w tej miejscowości jest wielu rybaków o nazwisku Kunda. Dopiero gdy podała imię rybaka, kobieta wskazała jej właściwy adres.
  U pana Zygmunta Kundy czekała na Danusię niemiła niespodzianka – zamówionych ryb nie było. Rybak powiedział , że jeśli tak bardzo zależy jej na rybach , to może spróbować kupić je u innego rybaka – pana Budzisza.
  Danusia poszła do tego rybaka. Weszła do jego domu, grzecznie się przywitała i zapytała czy może kupić dwa kilo fląder. Rybak odpowiedział, że może jej sprzedać śledzie lub stronie. Dziewczynka zapytała się co to są te stornie i otrzymała odpowiedź , że to są takie duże flądry. Ponieważ miała kupić flądry – poprosiła o dwa kilogramy „tych dużych fląder”.
  Gdy czekała na ryby zaczęła rozglądać się po mieszkaniu rybaka i dostrzegła w kącie za piecem znajomą dziewczynkę. Była to ta sama dziewczynka, której zły chłopak dokuczał na plaży. Ta sama, na którą wołał „Najda”. I to właśnie wtedy Danusia stanęła w jej obronie.
  Danusia miała ochotę odezwać się do tej dziewczynki, zapytać się czy ją poznaje - ale ta nie zwracała na nią uwagi. Siedziała spokojnie i obierała ziemniaki. Rybak przyniósł ryby i Danusia uświadomiła sobie, że nie ma czym za nie zapłacić. Było jej strasznie wstyd, że jest taką gapą. Nie wiedziała jak ma się zachować, ale rybak i jego żona powiedzieli, że nic się nie stało i może później zapłacić za ryby. Gdy Danusia wychodziła z domu rybaka , jego żona zapytała o coś siedzącą przy piecu dziewczynkę. Nazwała ją Elzą.
  Kiedy Danusia doszła do domu (nazywanego „Pisanką”) czekała już na nią bardzo zaniepokojona pani Ada Rudzka. Obawiała się, że spacer w taką pogodę może skończyć się chorobą jej podopiecznej. Danusia powiedziała, że kupiła ryby u innego rybaka i musi wrócić do niego by za te zakupy zapłacić. Pani Rudzka stanowczo się temu sprzeciwiła i powiedziała, że za ryby zapłaci Franciszka.
  Poleciła dziewczynce jak najszybciej przyjść na obiad, na gorący barszcz z uszkami.
  Przy stole rozmawiano o pogodzie i o złym samopoczuciu pani Łucji. Rozmowę przerwał swąd przypalającej się potrawy i pani Rudzka wstała od stołu i szybko poszła do kuchni.
  Po chwili wróciła z patelnią pełną jajecznicy na boczku , bo zrazy się przypaliły.
  Pani Łucja nie chciała jajecznicy, poprosiła o filiżankę czarnej kawy – ale jej nie dostała, bo kawy właśnie zabrakło. Pani Rudzka zapewniła ją, że jutro kupi kawę, ale pani Łucja powiedziała, że jutro już jej tu nie będzie – postanowiła wrócić do domu.
  Danusia słuchała tej rozmowy ale wcale nie była nią zainteresowana. Myślała nie o pani Łucji ale o tej dziwnej, milczącej dziewczynce o imieniu Elza.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie