Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  mirkaj1 19.2.2011 (16:18)

  Streszczenie wypisałem ci wszystkie rozdziały bo jeszcze nie czytałem ale mam streszczenie lektury.Rozdział 1
  Pewnego dnia pani Linde zobaczyła odświętnie ubranego Mateusza Cuthberta, wyjeżdżającego kabrioletem z Avonlea. Zaciekawiona udała się na Zielone Wzgórze, gdzie od Maryli, siostry Mateusza, dowiedziała się, że oczekują małego chłopca z sierocińca w Nowej Szkoci, którego zamierza adoptować.
  Rozdział 2
  Tymczasem Mateusz przyjechał do szerokiej rzeki. Na stacji został jedynie tylko małą dziewczynkę, którą ominą z daleka. Ze zdumieniem dowiedział się, że tylko ona czeka na jego przyjazd. Przekonany, że zaszła pomyłka, poszedł do dziewczynki. Miała około jedenastu lat, była drobna blada, piegowata, miała zielone oczy i dwa grube, rude warkocze. Mateusz postanowił zabrać dziewczynkę do domu, by Maryla wyjaśniła nieporozumienie. Rozpoczęła się podróż powrotna, w trakcie, której mężczyzna poznał niezwykły temperament i wyobraźnie młodej towarzyszki. Zachwycał ją widok roztaczającej się wzdłuż drogi, miejsca, które szczególnie ją poruszyły, nadawała rozmaite nazwy. Była bardzo zmartwiona kolorem swoich włosów, jednak wyobrażała sobie, ze jest piękną panną odzianą we spaniały strój. Potrafiła w swojej wyobraźni stworzyć rzeczywistość całkowitej od tej, która ją otacza. Mateusz stwierdził ze zdumieniem, że bardzo odpowiada mu towarzystwo tej malej osóbki i z żalem myślał, że będzie musiała opuścić Zielona Wzgórze.
  Rozdział 3-4
  Zdumienie Maryli Cuthbert było równie wielkie jak jej brata. Postanowiła następnego dnia odwieść dziewczynkę, która z tego powodu pogrążyła się w rozpaczy. Następnego dnia Ania obudziła się bardzo szczęśliwa - podobało jej się Zielona Wzgórze, zwłaszcza, że za oknem w promieniach słońca dostrzegała kwitnącą wiśnię. Jej radości nie zmniejszał nawet oschłość Maryli, która poleciła jej się ubrać i zjeść śniadanie. Po umyciu talerzy Ania zamierzała wybiec na podwórko, ale w progu nagle się zatrzymała i posmutniała. Na pytanie Maryli, co się stało, Ania stwierdziła, że skoro nie może zostać w tym domu, to nie ma odwagi wyjść, bo na pewno pokochałaby Zielona Wzgórze, a potem bardzo by cierpiała.
  Rozdział 5-7
  Następnego dnia Maryla udała się z Ani do Złotych Piasków, by ostatecznie rozstrzygnąć jej przyszłość. W domu pani Specer okazało się, że faktycznie zaszło nieporozumienie. Znalazła się jedna Pani, która chciała przyjąć Anię do pomocy w domu. Była to pani Blewett, chuda, zrzędliwa kobieta, u której wszyscy porzucali służbę. Jej widok zdopingował Marylę do podjęcia decyzji. Wróciła z Anią na Zielone Wzgórze, gdzie Maryla powiadomiła Mateusza, że postanowiła zatrzymać sierotę u siebie.
  Rozdział 8-10
  Najbliższe dni upływały na wychowaniu dziewczynki. Maryla uczyła ją opiekować się gospodarstwem, Ania chętnie pomagała, ale Marylę męczyło jej gadulstwo. Rzeczywiście Ania nawet na moment nie zamykała ust - zawsze miało coś do powiedzenia. Opiekunka często oburzała się, słysząc jej śmiałe wnioski, Mateusz tylko się uśmiechał. Dwa tygodnie później w domu Cuthbertów zjawiła się pani Linde, jej krytyczne uwagi na temat wyglądu Ani spotkały się z gwałtowną reakcją dziewczynki. Oburzona pani Małgorzata opuściła Zielona Wzgórze.
  Rozdział 11-14
  Pewnego dnia Ania i Maryla odwiedziły państwa Barry. Mieli oni córkę Dianę. Dziewczynki spodobały się sobie i złożyły uroczystą obietnicę dozgonnej przyjaźni. Diana była całkowitym przeciwieństwem Ani, czarnowłosa, o ślicznej buzi i wesołym usposobieniu. W niedzielę Maryla wybrała się do kościoła, ubrana odświętnie, do kołnierza miała przypiętą ametystową broszkę. Ania zachwycała się tym klejnotem uważała, że broszka jest bardzo elegancka. Niestety, doszło do przykrego incydentu. Zaginęła pamiątkowa broszka Maryli. Ania przyznała, że przymierzyła broszkę do swojego stroju, lecz potem odłożyła na swoje miejsce. Maryla, przekonana, że dziewczynka zgubiła klejnot, odesłała ją do pokoju, do czasu przyznania się winy, zabroniła jej też jechać na piknik. Jakiś czas potem Ania uroczyście opowiedziała Maryli, jak to zabrała broszkę i przypadkowo ją utopiła w stawie. Maryla była zagniewana, ale w wkrótce potem znalazła zgubę przyczepioną do szala. Przeprosiła dziewczynę, która szczęśliwa udała się na piknik.
  Rozdział 15
  Rozpoczął się rok szkolny. Ania chętnie chodziła do szkoły, gdzie miała wiele koleżanek. Któregoś dnia w klasie pojawił się Gilbert Blythe. Uporczywie próbował zwrócić na sobie uwagę Ani, a gdy wszystkie sposoby zawiodły, nazwał ją marchewką. Dziewczyna była szczególnie wrażliwa na punkcie swojego wyglądu, więc wpadła w gniew, i rozbiła na głowie Gilberta swoją tabliczkę do pisania. Nauczyciel kazał jej stać w koncie do końca lekcji. Na próżno Gilbert próbował przeprosić Anię. Postanowiła nigdy się do niego nie odzywać. Niestety, musiała usiąść koło niego w ławce, gdyż taką karę otrzymała za spóźnienie się na lekcję. Głęboko urażona postanowiła nigdy już nie przychodzić do szkoły. Maryla, po naradzie z panią Małgorzatą, wyraziła zgodę na decyzję swojej wychowanki.
  Rozdział 16-17
  Pewnego dnia Maryla wyjeżdżała do Carmody i pozwoliła Ani zaprosić Dianę na podwieczorek oraz poczęstować ją sokiem malinowym. Ania przypadkowo zabrała ze spiżarni wino porzeczkowe. Jej przyjaciółka po wypiciu kilku szklanek, poczuła się źle i poszła do domu. Pani Berry wpadła w gniew i zabroniła swojej córce bawić się z Anią. Nie pomogło nawet wstawiennictwo Maryli.
  Rozdział 18
  Nadszedł styczeń. Większość mieszkańców Avonlea udało się do Charlottetown na spotkanie z premierem. Pojechały również pani Małgorzata i Maryla. Wieczorem na Zielone Wzgórze przybiegła Diana z prośbą o pomoc. Jej młodsza siostra zachorowała na krup. Mateusz pojechał po lekarza, a Ania udała się wraz z przyjaciółką do jej domu. Spotkała się już z tą chorobą, kiedy opiekowała się bliźniaczkami pani Hammond i teraz mogła pomóc choremu dziecku. Lekarz przybył późną nocą i stwierdził, że Ania uratowała życie siostrze Diany. Pani Berry przeprosiła dzielną dziewczynkę i zaprosiła ją na uroczysty wieczorek. Ania i Diana znów mogły spędzać razem czas.
  Rozdział 19-20
  Pewnego wieczoru Maryla poprosiła Anię, żeby przyniosła od pani Berry wzór wykroju fartuszka. Dziewczyna była przerażona, nie chciała w ciemności przechodzić przez Las Duchów, bardzo się bała. Maryla nie ustąpiła, twierdząc, że to oduczy Anię wyobrażania sobie niestworzonych rzeczy. Tak się też stało.Po powrocie Ania przyrzekła sobie, że będzie się teraz "zadowalało pospolitymi miejscami". Rozpoczęły się wakacje. Do Avonlea przyjechał nowy pastor z żoną. Maryla zaprosiła państwo Allan na herbatę. Ania, którą bardzo polubiła zona pastora, postanowiła samodzielnie upiec ciasto. Niestety przez pomyłkę dodała do niego kropli walerianowych. Na szczęście goście byli wyrozumiali i wybaczyli dziewczynce to roztargnienie. Wizyta minęła w bardzo dobrej atmosferze, chociaż Ania zastanawiała się, czy istnieje granica błędów popełnionych przez jedną osobę.
  Rozdział 23-26
  Rozpoczął się nowy rok szkoły. Do szkoły w Avonlea przybyła nowa nauczycielka, panna Muriel Stacy. Panna Stacy zaproponowała zorganizowanie koncertu, z którego dochód miał być przeznaczony na zakup szkolnej chorągwi. Ania całym sercem zaangażowała się w przygotowania, zachęcona przez Mateusza i przywoływana do porządku przez Marylę. Podczas jednej z prób odbywającej się na Zielonym Wzgórzu, Mateusz zauważył, że ich wychowanka różni się wyglądem od swoich koleżanek. Ubrana w praktyczne, ale brzydkie sukienki szyte przez Maryle, wyobraźnią nadrabiała brak ładnego stroju. Mateusz postanowił wiem sprawić Ani na gwiazdkę nową sukienkę z wymarzonymi bufiastymi rękawami. W nowym stroju wzięła w szkolnym koncercie, na którym zrobiła furorę swoim występem. Zachęcona sukcesem na koncercie przyjaciółki postanowiła założyć klub powieściowy. Wspólnie z koleżankami pisały opowiadania, które miały rozbudzić ich wyobraźnię. Nie mogły tylko zrozumieć, dlaczego dramatyczne, ich zdaniem, zdarzenia wywoływały uśmiech u dorosłych słuchaczy.
  Rozdział 27
  Tymczasem sama Ania stała się bohaterką jednego z nich. Bez wiedzy swoich opiekunów zakupiła u wędrownego handlarza farbę do włosów. Niestety zamiast spodziewanych kruczoczarnych loków Ania ujrzała swoje włosy ufarbowane na... Zielono. W dodatku farby w żaden sposób nie dało się zmyć. Konieczne było ścięcie włosów aż do skóry, co Ania przyjęła z pokorą, jako karę za swoją próżność.
  Rozdział 28
  Nie minęło wiele czasu i dziewczynka znowu znalazła się w centrum dramatycznych wydarzeń. Członkowie klubu powieściowego postanowiły odtworzyć fragment poematu. Ania grała bohaterkę, której ciało złożone w łodzi spływa rzeką. Nagle łódź, w której spoczywała dziewczynka, zaczęła tonąć. Młoda aktorka w ostatniej chwili wdrapała się na pal przy moście, z którego zabrał ją przepływający łodzią Gilbert Blythe. Chłopiec przeprosił Anię za to, że dwa lata wcześniej nazwał ją marchewką i zaproponował przyjaźń, jednak dziewczynka z dumą odrzuciła tą propozycję, chociaż wkrótce potem żałowała swojego uporu.
  Rozdział 29-31
  Nadszedł wrzesień. Ania i Diana wyjechały do miasta w odwiedziny do cioci Józefiny. Zwiedziły wystawę, odbyły przejażdżkę po parku, były na koncercie, zjadły lody z kawiarni i spały w pokoju gościnnym. Chociaż Ania czas ten czas tan wspominała z wielką przyjemnością, jednak powrót na Zielone Wzgórze był najmilszy ze wszystkiego. Wkrótce w szkole w Avonlea rozpoczęły się dodatkowe lekcje dla uczniów zamierzających zdawać do seminarium nauczycielskiego. Wśród nich znalazła się także Ania Shirley, gdyż jej opiekunowie uważali, że powinna zdobyć wykształcenie, które zapewni jej niezależność. Teraz dopiero rywalizacja między Anią a Gilbertem rozgorzała na dobre. Maryla ze zdziwieniem patrzyła na zmiany zachodzące w zachowaniu jej wychowanicy. Wyrosła, wyładniała, nie szczebiotała jak dawniej, stała się poważną piętnastoletnia panienką. Pewnego wieczoru Ania zwierzyła się jej ze swojego kłopotu - przez cały czas stara się polubić panią Linde i, mino wysiłków, wciąż się jej to nie udaje. Okazało się, że Maryla ma podobny kłopot - w towarzystwie Małgorzaty korci ją, by zrobić coś niewłaściwego. Podzieliła się też z Anią poglądami, że to wina pani Linde, która zbyt usilnie stara się nakłonić ludzi do czynienia dobra.
  Rozdział 32
  Nadszedł czas egzaminów do seminarium. Ania wyjechała do miasta i zamieszkała u cioci Józefiny. Po czterech dniach egzaminów powróciła do domu i z niecierpliwością oczekiwała na wyniki. Wreszcie miejscowa gazeta wydrukowała listę przyjętych. Ania widniała na czele listy. Gilbert zdał również dobrze jak ona.
  Rozdział 33-34
  Nim jednak rozpoczęły się zajęcia w seminarium, zaproszono Anie do udziału w koncercie charytatywnym. Z wielkim powodzeniem zaprezentowała przygotowany tekst i po burzliwych owacjach wykonała jeszcze jeden utwór na bis. We wrześniu wyjechała do miasta, by rozpocząć naukę. Zielone Wzgórze opustoszało, bez Ani nie był już tan sam dom. Tymczasem dziewczynka uczęszczała na zajęcia i nauką próbowała zagłuszyć ogromną tęsknotę za domem. Dodatkowym dopingiem było stypendium przeznaczony najlepszemu uczniowi z jeżyka angielskiego, które umożliwiało czteroletnie studia wyższe. Ania nie tylko zapragnęła ukończyć z wyróżnieniem seminarium, ale także otrzymać stypendium. Nie raz żałowała swego pochopnego zachowania wobec Gilberta, a teraz jego obecność na zajęciach dodatkowym dopingiem.
  Rozdział 35-36
  Zima minęła na nauce. W każdy piątek seminarzyści przyjeżdżali do domu. Ania wytrwale i ciężko pracowała. Po lekcjach znajdowała jednak czas, by odwiedzić ciotkę Józefinę, która za każdym razem twierdziła, że Ania jest bardzo oryginalną i niezwykle sympatyczną dziewczyną. Wreszcie nadszedł czas egzaminów końcowych. Gilbert zdobył złoty medal, a Ania otrzymała małe stypendium Avery'ego, Mateusz i Maryla byli szczęśliwi i dumni ze swojej dziewczynki, która powróciła na Zielone Wzgórze, by odpocząć przed nowymi obowiązkami.
  Rozdział 37
  Niestety, smutne wydarzenia pokrzyżowały jej plany. Pewnego ranka Mateusz dostał ataku serca po przeczytani w gazecie o upadku banku, w którym ulokował oszczędności ich życia. Ania bardzo przeżyła śmierć Mateusza, ciągle odczuwa jego nieobecność. Któregoś wieczoru Maryla opowiedziała jej historię swojej przyjaźni z ojcem Gilberta. Przerwała j kłótnia, kiedy Maryla odrzuciła przeprosiny, Jan Blythe nigdy już ich nie powtórzył.
  Rozdział 38
  Śmierć Mateusza, a także choroba Maryli, której groziła utrata wzroku, zmusiła Anię do zmiany planów. Postanowiła zostać w domu i objąć posadę nauczycielski Carmody. W zimowe wieczory zamierzał samodzielnie się uczyć. Niespodziewanie od pani Małgorzaty dowiedziała się, że Gilbert zrezygnował z obiecanej mu posady nauczyciela w Avonley na rzecz Ani. Sam przyjął pracę w Białych Piaskach. Ania doceniła jego poświęcenie, bo przecież zamierzał zarobić na dalszą naukę. Pewnego dnia wracając z cmentarza, Ania spotkała Gilberta. Podziękowała mu za szlachetny cel i zaproponowała przyjaźń. Gilbert zaprowadził ją na Zielone Wzgórze, gzie długo jeszcze rozmawiali, jakby chcieli nadrobić stracony czas.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie